Ο εξομολογούμενος/μενη αναφέρει πολλες φορές ότι ζηλεύει, θυμώνει, νευριάζει κτλ με τις καταστάσεις που τις φέρνει η ζωή και όχι άμεσα με τους ίδιους τους ανθρώπους. Δεν παίρνω το μέρος του/της αλλά προσπαθώ να τον/την καταλάβω γιατί έχω περάσει και γω από αυτό το στάδιο. Το να αποκαλούμε κάποιον τοξικό ενώ μπορεί να έχει σημάδια κατάθλιψης ή ήδη υπάρχουσα κατάθλιψη μόνο κακό κάνουμε στη ψυχολογία του. Απλώς νιώθει αδικία κτλ που δεν του συμβαίνουν πράματα που επιθυμεί και του βγαίνει πικρία στο περίγυρό του. Ίσως περνά μια συνεχή αποτυχία και να μην του στρώνει η ζωή του και όλα να φταίνε γύρω του. Και επειδή όλοι μας έστω μία φορά πιστεύω πως σίγουρα είτε λίγο είτε πολύ έχουμε περάσει από τη φάση του εξομολογουμένου, θεωρώ απαράδεκτο να κρίνουμε, να κουνούμε το δάκτυλο επικριτικά και να κάνουμε τους καλούς, τους μη ζηλόφθονες στους άλλους που το περνούν. Από τη στιγμή που εξομολογείται δημόσια σημαίνει ότι θέλει να το μοιραστεί, εντοπίζει το πρόβλημα και ζητάει συμβουλή και όχι κατάκριση.Σε συμβουλεύω να αποβάλλεις τα αρνητικά αισθήματα με σκέψεις θετικές, να κάνεις πράματα που σε γεμίζουν και να μη δίνεις βάση στο τι κάνει ο ένας και ο άλλος, αλλά να επικεντρωθείς σε σένα. Επίσης μη ξεχνάς πως το χαμόγελο του άλλου δεν σημαίνει και ευτυχία πάντα. Πάντως κακό άνθρωπο δεν θα σε πω αλλά ειλικρινή.
31.8.2016 | 14:13
Δεν Γελαω.
Το ξερω οτι θα με πειτε κακο ανθρωπο. Αλλα δεν νοιωθω χαρα οταν νοιωθουν οι αλλοι χαρα. Νοιωθω περισσοτερο νευρικοτητα, θυμο, σοβαροτητα, λυπη, πικρα ισως στεναχωρια οταν δω καποιον να γελαει. Επειδη εγω δεν γελαω. Δεν γελαω. Ειναι τωρα απεναντι μου η αδελφη μου, ακουω απανωτα τα μηνυματα στον υπολογιστη της να ερχονται και αυτη τα διαβαζει και χαμογελαει. Κραταω τα δακρια μου. Λυπαμαι που δεν εχω καποιον να με κανει να χαμογελαω με ενα μηνυμα του. Και στο ρητο "Οποιος λυπαται με τη χαρα σου δεν ειναι φιλος σου". Τοτε εχω να πω "Ειναι επειδη ποναει που δεν εχει την χαρα σου". Δεν ειναι θεμα κακιας, ειναι πικρα για τη ζωη, στεναχωρια, ψυχικος πονος που μετατρεπονται σε ζηλια. Κατι που δεν εχει να κανει με το ατομο σου, αλλα με την κατασταση. ΝΑΙ λυπαμαι που η αδελφη μου εχει αγορι, που η φιλη μου παιρνει αριστα στη σχολη, που οι γνωστοι μου πανε ταξιδια, ΝΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΥΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. Αλλα δεν εχει να κανει με τα ατομα, αλλα με την κατασταση. Και ΝΑΙ αν ποτε νοιωσω χαρα, αν ποτε χαμογελασω, θα φροντισω να το κρυψω απο τις πονεμενες καρδιες γιατι δε θελω με τιποτα να νοιωσει καποιος αλλος αυτο που νοιωθω εγω τωρα.
1
