ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καθε μερα. Σερνεις τα ποδια σου.Μου λες βαριεσαι. Και να μη μου το λεγες το ηξερα, το βλεπω, φαινεται.Και γω βαριεμαι. Βαριεμαι να σηκωθω το πρωι.Βαριεμαι να φτιαξω πρωινο.Βαριεμαι να φαω.Να διαβασω.Να ζησω. Πως να σε πεισω να μη βαριεσαι;Κι ομως.Να σου μιλαω δε βαριεμαι.Να ονειρευομαι και να σχεδιαζω ταξιδια δε βαριεμαι.Οταν βγαινω με τις φιλες μου για καφε δε βαριεμαι.Ειναι δικες μου εκεινες οι λιγες ωρες, κερδισμενες.Οταν ειμαστε μαζι δε βαριεμαι ουτε ενα λεπτο, ρουφαω τις στιγμες μαζι σου.Αρα τελικα δε βαριεμαι μονο. Δεν επιζω μονο, περιφεροντας το κουφαρι μου απο δω κι απο κει.Υπαρχουν και στιγμες που ειμαι στο σωστο μερος, τη σωστη στιγμη, με τους σωστους ανθρωπους.Υπαρχουν και στιγμες ευτυχιας μες στην καθημερινοτητα, δικες μου κερδισμενες στιγμες.