ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μπονζού Λαϊφίτες και Λαϊφίτισσες , Αλορ έκαμα την ραϊσμένη καρδιά μου πέτρα , στέγνωσα την τελευταία μποτίλια ρακής που μου χαν φέρει ο Σάκης με τη Λένα απ' τα Σφακιά , άναψα και τα ρεσω καρδούλες απ' τα τζάμπο για να δημιουργήσω atmosphère romantique και κατέβασα το Τίντερ στο σμαρτόφωνο - που δεν είναι και τόσο σμαρτ για να λέμε την αλήθεια , αλλά αμα έχεις να πληρωθείς 5 μήνες κάνεις αναγκαστικά εκπτώσεις στο iq - για να βρω κι εγώ τη νεράιδα του παραμυθιού στην βιρτουαλιτέ , όπως κάμει όλος ο καλός ο κόσμος. "Οι καιροί έχουν αλλάξει παιδί μου , χωρίς τατού μανίκι και λογαριασμούς στα φειζμπούκ και τα ινσταγκράμ , καμιά σοβαρή κοπέλα δε θα βρεθεί να σε κοιτάξει" μου χε πει η μαμά , πριν ξεκινήσει το μπούλινγκ για την ηλικία μου , τα εγγονάκια που θέλει να δει πριν πεθάνει "γιατί απο την αχαϊρευτη την αδερφή μου δεν περιμένει προκοπή" και την επιβεβλημένη ανάγκη να σοβαρευτώ και να νοικοκυρευτώ και να "σταματήσω να γυρίζω σα ρεμάλι απο δω κι απο κει". Και φυσικά να ξεκινήσω να ξυρίζομαι στα πόδια μου και "εκει κάτω" γιατί της είπαν οι συναδέλφισσες που χουν κόρες της παντρειάς οτι οι γυναίκες σήμερον δεν εκτιμούν τους τριχωτούς. Αυτό το τελευταίο το παρέβλεψα , πήρα τα ταπεράκια μου , κλείστηκα στη γκαρσονιέρα , κατέβασα απ' το πατάρι όλους τους εξωτερικούς σκληρούς δίσκους μου για να βρω τις καλύτερες φωτογραφίες μου σε βάθος δεκαπενταετίας και ξεκίνησα να βλέπω φωτογραφίες απο αιθέριες και οχι και τόσο αιθέριες υπάρξεις. Πέρασα τρια 24ωρα - έξι 12ωρα βασικά- κλικάροντας καρδούλες και χι. Στην αρχή με εξονυχιστική ανάλυση , τσεκάροντας ενδελεχώς τις φωτογραφίες , τη γωνία λήψης , τις πιθανότητες φώτοσοπ , τα ψεύτικα δόντια, τη μάσκαρα , την τρέλα στο μάτι , το κείμενο του προφιλ . Κι όσο περνούσε η ώρα , όλο και πιο επιπόλαια και νευρικά. Κατάπια την τελευταία σταγόνα υπερηφάνειας που μου είχε απομείνει κι έφτασα στο σημείο να κάνω λαικ σε Ευφροσύνες , Παγώνες και Λίτσες απ το Δομοκό. ( Η μαμά θα πάθαινε εγκεφαλικό αν το μάθαινε). Μέχρι και σε κινέζα ακτιβίστρια και σε μια τουρίστρια απ' τη Βενεζουέλα κλίκαρα τη μαγική καρδούλα. Αλλά φευ. Οι αντίχειρές μου έγιναν μπλαβί , τα μηνύματα "γιου ερ αουτ οφ λαικς φορ δε ντει" πήγαιναν κι έρχονταν , τελείωσα δυο μυθιστορήματα της Χρυσιίδας (μία είναι η Χρυσιίδα) προσπαθώντας να εντρυφήσω στην γυναικεία ψυχοσύνθεση και ματσάρισμα πουθενά. Το κουτί με τα μηνύματα άδειο (σαν το ψυγείο μου ένα πράμα). Πουλέτε κοπέλια και τσούπες , η αυτοπεποίθησή μου κατέληξε με ερρορ 404. Άρχισα να βλέπω εφιάλτες με ντακφεισις να με καταδιώκουν φτεροκοπώντας σαν Άρπυιες και κισσιφεισις να μεταμορφώνονται σε μπλε σαλαμάνδρες και να σφυρίζουν "πέρασε πια η μπογιά σου θείο" , "κλείσου σε μοναστήρι να σωθείς" , "ας παντρευόσουνα την Εύη που ταν και καλό κορίτσι από σπίτι να μην ψάχνεσαι τώρα". Μέχρι που συνέβη. Το δωμάτιο σκοτείνιασε (τόσοι μήνες απλήρωτο ρεύμα , κάποια στιγμή θα συνέβαινε κι αυτό) και σχηματίστηκε με τρόπο θαυματουργό μια φωτεινή καρδιά στο μέσον του δωματίου με την επιγραφή "In hoc signo vinces". Άφησα την μετάφραση στο google translate για αργότερα και λόγκαρα επιτοπίως στο Τίντερ. Και τότε την είδα : Δυο λαμπερά πράσινα μάτια (μάλλον φακοί αλλά who cares) , μαύρα μακριά μαλλιά , λίγα παραπανίσια κιλά και γαμψή μύτη (αλλά και πάλι who cares) , κόκκινο φόρεμα, background πισίνα πολυτελούς ξενοδοχείου κάπου στο Αιγαίο. Η καρδιά μου άρχισε να παίζει ταμπούρλο. Ξεροκατάπια , κατέβασα ξεροσφύρι μια ασπιρίνη , έστειλα μήνυμα στη μαμά να βγάλει απ την κατάψυξη τον καλό τον κόκκορα που μας έστειλε ο θειος Φάνης απ'το χωριό και με δάχτυλα που έτρεμαν -και τη βοήθεια του κορέκτορα- έγραψα το πρώτο δειλό "γειά σουτικανεις" με μια χαμογελαστή φατσούλα να το συνοδεύει. "geia sou koukle" ήρθε σχεδόν άμεσα η απάντηση. "an psaxneis syntrofia i kati pio kafto me mia trans gia ola ta gousta me 90 euro erxomai sto xwro sou". Έστρεψα το βλέμμα μου στο δωμάτιο. Το φωτεινό σημάδι είχε εξαφανιστεί. Άνοιξα το συρτάρι κι ανέσυρα κάτω απ τους λογαριασμούς την Κάρτα Αλληλεγγύης. "70 έχω μόνο" της έγραψα. "mia ektonwsh kai xwris extra" μου απάντησε. "Δε γ.....ται" , σκέφτηκα , "τουλάχιστον μου έκανε λαικ". Πήρα τηλέφωνο τη μαμά να ξαναβάλει τον καλό τον κόκκορα στη κατάψυξη και μπήκα στο μπάνιο.