Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί το πανελλήνιο τις προσπάθειες ανασύστασης του χώρου της κεντροαριστεράς όπως είναι γνωστή στη χώρα μας ο συμπαθής πολιτικός χώρος της σοσιαλδημοκρατίας που έδωσε στην Ευρώπη μεγάλους πολιτικούς άντρες όπως τoν Βίλυ Μπράντ, τoν Ούλφ Πάλμε και τον Θόδωρο Κατσανέβα.
Βλέπεις ο πάνσοφος ελληνικός λαός απέδωσε την ευθύνη της οικονομικής κρίσης όχι σε αυτόν που την προκάλεσε εκτοξεύοντας τα δημόσια έξοδα και το έλλειμμα στα ουράνια διορίζοντας μέχρι και νεκρούς, αλλά στον καψερό που ανέλαβε αμέσως μετά και έτσι το ΠΑΣΟΚ εξαφανίστηκε από τον χάρτη, γιατί είναι παράδοση στη χώρα μας να δολοφονούμε τον αγγελιοφόρο που φέρνει άσχημα νέα.
Φταίει και ο ΓΑΠ γιατί δεν κατάλαβε ποτέ με τι λαό έχει να κάνει και φωτογραφιζόταν να σκουπίζει μετά από κομματικές εκδηλώσεις και να κάνει κανό αντί να τρώει γαρδούμπες σε σουβλατζίδικα, έχει κι αυτό το φευγάτο βλέμμα μόλις-προσγειώθηκα-στον-πλανήτη-σας-πως-ανοίγει-η-πόρτα-του-διαστημοπλοίου, δεν ήθελε και πολλά, του τα φορτώσαμε όλα και με τη βοήθεια εσωκομματικών του αντιπάλων με εξαιρετική ευφράδεια και ευφυΐα αλλά και Ναπολεόντεια σύνδρομα, στείλαμε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του στο πυρ το εξώτερο.
Τα λαμόγια με τα οποία ήταν γεμάτο βέβαια το ΠΑΣΟΚ ξέρετε πού κατέληξαν, κάποιους τους βλέπετε σήμερα και υπουργάρες και μαζί και οι ψηφοφόροι τους που δεν έχουν πρόβλημα να ψηφίσουν και ένα ντιβανομπάουλο αν αυτό τους κάνει το ρουσφετάκι που χρειάζονται. Έτσι παρέμεινε ένα 4-5% που για τιμωρία του βάλανε αρχηγό τη Φώφη όταν ο Βενιζέλος κατάλαβε ότι μια δηλητηριώδης κόμπρα είναι πιο συμπαθής από τον ίδιο και την έκανε με (καθόλου ελαφρά) πηδηματάκια.
Έτσι η χώρα μας έμεινε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη χωρίς στην ουσία ένα υπολογίσιμο κεντροαριστερό κόμμα, ενώ στην υπόλοιπη γηραιά ήπειρο είτε θα κυβερνά, είτε στην χειρότερη περίπτωση θα είναι αντιπολίτευση. Το μυρίστηκε αυτό ο Σταύρος ο Θεοδωράκης και έφτιαξε το Ποτάμι που προσπάθησε να παίξει αυτό το ρόλο χωρίς να έχει ταυτόχρονα τα βαρίδια του παρελθόντος. Ξεκίνησε καλά αλλά ξεφούσκωσε πιο γρήγορα κι από αποτυχημένο σουφλέ όταν όλοι κατάλαβαν ότι το σακίδιο του Σταύρου ήταν άδειο. Από την άλλη ο ΓΑΠ, ίδρυσε το Κίνημά του αλλά δεν κατάφερε καν να μπει στη Βουλή και το έριξε στα πουσάπς, κάποιοι λένε ότι μετά τα αποτελέσματα των εκλογών έκανε 26.000 κοιλιακούς σε δύο ώρες.
Εδώ και μήνες λοιπόν αυτοί οι τρεις, Φώφη, Σταύρος και ΓΑΠ προσπαθούν να συνεννοηθούν για κάποιου είδους συνεργασία αλλά τα επίπεδα εμπιστοσύνης είναι περίπου όμοια με αυτή μελών της Σικελικής μαφίας που συναντιέται με ομάδα της Ιρλανδικής μαφίας για ερλγκρέι και φυσικά όλοι θέλουν να ηγηθούν του νέου σχήματος γιατί καλή η ενότητα αλλά μην μας πιάσουν και μαλάκα. Στη τελευταία δε προσπάθεια, τον ΓΑΠ δεν τον καλέσαν καν γιατί όλο τους έλεγε το μαγαζί είναι του μπαμπά μου και δε θα μου το πάρετε και τέτοια σπαστικά και αυτός για αντίδραση έκοψε το μουστάκι (ίου!)
Άσε δε που έχει μπλεχτεί και η ΔΗΜΑΡ η οποία απαιτεί να παίξει και αυτή ρόλο αλλιώς θα πάρει τους τρεις ψηφοφόρους της και θα πάνε για πρέφα. Για να μην μπερδευτείς, η ΔΗΜΑΡ δεν έχει πια αρχηγό τον κυρ-Φώτη τον Κουβέλη γιατί αυτός είναι πολύ απασχολημένος να γλείφει τις σόλες του Αλέξη Τσίπρα που ξαφνικά τον θεωρεί μεγαλύτερο ηγέτη κι από τον Ταμερλάνο, αρχηγός είναι τώρα κάποιος Θεοχαρόπουλος αγνώστων λοιπών στοιχείων, νομίζω Σκορπιός.
Με αυτά και με αυτά, η παράταξη που μας έδωσε άντρες όπως τον Κατσιφάρα, τον Γιαννόπουλο και τον Πέτρο Κωστόπουλο, κατάργησε την ποδιά και απενοχοποίησε το σκυλάδικο, η παράταξη του 48%, της Αλλαγής και της ΑΤΑ, κατέληξε ένας παρίας, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι. Θα καταφέρει να επανέλθει στο προσκήνιο ή θα μπει για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας; Κανείς δεν ξέρει, όμως σύγχρονη Ελλάδα χωρίς ΠΑΣΟΚ είναι σαν τσόντα χωρίς πορνοστάρ.
