ΗΛΠΙΖΑ, ΕΥΧΟΜΟΥΝ, ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝ, αλλά δεν πίστευα ότι θα τολμούσαν. Ο Ευάγγελος Αντώναρος, αυτός ο ογκόλιθος της πολιτικής, είναι και επίσημα υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Είχα υποτιμήσει το χιούμορ του Αλέξη και δεν έπρεπε, μιλάμε για τον άνθρωπο που με προσωπική του επιλογή είχε βάλει στα ψηφοδέλτια του κόμματός του τη Ραχήλ Μακρή. Θα μου πεις, ρε φίλε, μιλάμε για τον τύπο που προσκυνούσε τον Βαρουφάκη και είχε για πρόεδρο της Βουλής τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μιλάμε για τον τύπο που υπουργοποίησε τον Χαϊκάλη. Και σένα σε πείραξε ο Αντώναρος!
Όχι απλώς δεν με πείραξε, θα έλεγα ότι με ξετρέλανε, επιτελούς η ριζοσπαστική αριστερά αποκτά για μένα πρόσωπο. Δεν μου άρεσε το κουτσαβάκικο ύφος του Τζανακόπουλου που σου δίνει την εντύπωση ότι θα εκτοξεύσει σαλάκι στα πάνελ όπου ξεδιπλώνει την οργή του, το νυσταγμένο τσαμπουκαλίκι του Πολάκη που μυρίζει τουλουμοτύρι, το comme il faut ύφος του Κατρούγκαλου, ίσως επειδή φοράει πάντα τη λάθος pochette, το κυριλέ-που-προδίδεται-από-το-ακσάν-του-χωριού ύφος της Γεροβασίλη.
Η πορεία του Αντώναρου, μετά την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, ήταν λαμπρή: εξαφανίστηκε από προσώπου γης και άνοιξε ένα προφίλ στο Twitter, απ' όπου χαρίζει άπειρο γέλιο με τις σιβυλλικές και πάντα πετυχημένες προβλέψεις του για το μέλλον, με τις υπέροχες φωτογραφίες που ανεβάζει, με τις περισπούδαστες πολιτικές του αναλύσεις, που συχνά δεν διαβάζονται, αφού είναι σαν να γράφτηκαν από πεντάχρονο που πήρε το iPhone της μαμάς του την ώρα που σφουγγάριζε
Πιστεύω ακράδαντα ότι στο πρόσωπο του Ευάγγελου Αντώναρου, αυτό το γλυκούλικο, αλλά ταυτόχρονα γεμάτο στιβαρότητα και αποφασιστικότητα πρόσωπο, ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε τον αιώνιο εκπρόσωπό του και, γιατί όχι, τον μελλοντικό του αρχηγό. Ο Ευάγγελος υπήρξε για χρόνια εκπρόσωπος του Καραμανλή του Κουρασμένου και, όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές, ο Αλέξης είναι το alter ego του Κώστα. Τι πιο φυσιολογικό, μετά τον Παπαγγελόπουλο και τον Παυλόπουλο, να πάρει στο κόμμα και τον Αντώναρο. Είναι σε όλους γνωστό ότι όλοι οι παρατρεχάμενοι του πρώην πρωθυπουργού είναι συμπαθούντες του Αλέξη και, είτε κρυφά είτε φανερά, χαριεντίζονται μαζί του. Οι πιο έξυπνοι φυσικά (ο εξής ένας δηλαδή, ο Ρουσόπουλος) παρέμεινε στη Νέα Δημοκρατία, αφού είχε το προφίλ, τη σύζυγο και το νιονιό να κάνει τα Βατοπέδια γαργάρα και να υποστηρίξει Μητσοτάκη, αλλά όλοι οι υπόλοιποι, παραμελημένοι από τον τζιτζιφιόγκο Μητσοτάκη, βρήκαν καταφύγιο στην αγκαλιά του μεγάλου και φιλεύσπλαχνου ηγέτη που δεν δίστασε να συγκυβερνήσει με ένα άλλο τέκνο της δεξιάς, τον Πάνο Καμμένο.
Η πορεία του Αντώναρου, μετά την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, ήταν λαμπρή: εξαφανίστηκε από προσώπου γης και άνοιξε ένα προφίλ στο Twitter, απ' όπου χαρίζει άπειρο γέλιο με τις σιβυλλικές και πάντα πετυχημένες προβλέψεις του για το μέλλον, με τις υπέροχες φωτογραφίες που ανεβάζει, με τις περισπούδαστες πολιτικές του αναλύσεις, που συχνά δεν διαβάζονται, αφού είναι σαν να γράφτηκαν από πεντάχρονο που πήρε το iPhone της μαμάς του την ώρα που σφουγγάριζε, αλλά κυρίως με το μένος που βγάζει ενάντια στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Και όταν λέμε μένος, εννοούμε μένος. Παραλήρημα. Εμμονή. Δεν γνωρίζουμε ποιος ακριβώς είναι ο λόγος, αλλά τέτοιο πάθος απολαμβάνει της αποδοχής μας. Όπως και να το κάνουμε, ο Μητσοτάκης έχει έναν ανθρωποδιώχτη και μηδενικό χιούμορ.
Εκφράζει ο Αντώναρος τον Καραμανλή και τον καραμανλισμό ως έννοια; Καταρχάς, ο καραμανλισμός ως έννοια δεν υφίσταται, διότι η σχέση που μπορεί να έχει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τον Κώστα Καραμανλή είναι αυτή που μπορεί να έχει η Μαρία Κάλλας με την Έφη Θώδη. Αλλά ακόμα και αν υπήρχε ο περιβόητος καραμανλισμός ως έννοια στην οποία αναφέρονται από τον Νίκο Δένδια μέχρι τον Άρη Σπηλιωτόπουλο, σίγουρα ο Αντώναρος δεν μπορεί να θεωρείται εκπρόσωπός του, απλούστατα διότι ο Ευάγγελος δεν μπορεί να εκπροσωπεί τίποτε παραπάνω από τη φαρσοκωμωδία.
Ποιος είναι ο λόγος όμως που ο Τσίπρας επιλέγει να τον εντάξει στα ψηφοδέλτιά του; Είναι επειδή ο ίδιος δεν είναι τίποτε άλλο από ένας χαβαλές που κάνει ό,τι του κατέβει, οδηγώντας τους λίγους σοβαρούς αριστερούς του κόμματός του στην παράνοια; Είναι ο αμίμητος οπορτουνισμός του; Είναι η αδυναμία του να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα και το μόνο που θέλει είναι να μαζέψει ψήφους απ' όπου μπορεί, αδιαφορώντας για την απόγνωση που αυτό προδίδει; Θέλει επιτέλους να βγει από την ντουλάπα και να ζήσει τον έρωτά του με τη λαϊκή δεξιά χωρίς περιστροφές; Θέλει απλώς να συμμαχήσει με τον πιο μισητό εχθρό του μητσοτακέικου; Μπορεί όλα τα παραπάνω, αλλά πιστεύω ότι, πάνω απ' όλα, ο Αλέξης θέλει να μας χαρίσει γέλιο, όπως άλλωστε κάνει τόσα χρόνια μιλώντας αγγλικά, μιλώντας οικονομικά, μιλώντας γενικώς.
Θα τιμήσει ο ελληνικός λαός με την ψήφο του τον Βαγγέλη; Θα οδηγήσει έναν ακόμα γνήσιο μαρξιστή στο Κοινοβούλιο; Θα κοσμήσει με την παρουσία του αυτός ο μεγάλος διανοητής τον ναό της δημοκρατίας; Η στήλη μας είναι σίγουρη, έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στο πολιτικό κριτήριο των ψηφοφόρων που έχουν εκλέξει τόσους και τόσους, γιατί όχι και τον Βαγγέλη. Venceremos!
