ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν θες να σου απαντήσω σε θεωρητικό επίπεδο θα σου πω ότι θα πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις την τέχνη από τον καλλιτέχνη. Οι καλλιτέχνες δημιουργούν πρότυπα που συνήθως καταπατούν πρώτα οι ίδιοι. Τότε να αναιρέσουμε και τον Καζαντζάκη, που η γυναίκα του έκανε την τσατσά και όταν τη ρώταγαν τι έκανε ο συγγραφέας μόνος του με την μικρούλα στο δωμάτιο παρουσία της, απαντούσε "δημιουργεί" και "εμπνέεται".Αν θες να σου απαντήσω σε πρακτικό επίπεδο, για το αν σε καταλαβαίνω, θα σου πω ότι εκτός από "Μπαμπάδες" υπάρχουν και "straight""Οικογενειακοί Φίλοι", που τους αρέσουν straight έφηβα ορφανά(από μητέρα) αγοράκια και θέλουν να "βοηθήσουν" την οικογένεια με το χαμό της προσφιλούς συζύγου και μητέρας.Απλά αυτά τα αγοράκια κάποια στιγμή αποφάσισαν ότι για να βγουν από τον προσωπικό τους βούρκο πρέπει να προσκολληθούν στα όμορφα πράγματα στη ζωή που θα τους πάρουν ψηλά και θα τους κρατήσουν εκεί. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν...

Αιασανθα. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι.Απλά σκέψου πόση από αυτή την κακία είναι τελικά "άμυνα" όπως αναφέρεις. Και πόσες ευκαιρίες χάνονται στις σχέσεις εξαιτίας αυτής της άμυνας που βγάζουμε.Δεν αναφέρθηκα γενικά στο Γουντυ Αλλεν, αλλά σε μία φράση από μία συγκεκριμένη ταινία του. Στην οποία ταινία μία dεκαεφτάχρονη αποδεικνύεται πολύ πιο μπροστά από τους πολύ πιο σπουδαγμένους, μεγαλύτερους και πιο κουλτουριάρηδες της ταινίας, απλά γιατί αγαπάει, δε φοβάται να το δείξει και δεν το μετανιώνει. Στην αρχή φαίνεται να χάνει και να την εκμεταλλεύονται. Αλλά στο τέλος κερδίζει αυτόν που θέλει χωρίς να έχει πει μια άσχημη κουβέντα για αυτόν που την πλήγωσε. Μόνο με την αλήθεια της. Αυτό για μένα λέγεται πρότυπο και όχι ο Γουντυ Άλλεν.Ο γερο-Goebbels είμαι εγώ. Και αναγνωρίζω ότι τα χρόνια και η τριβή με την καθημερινότητα με έχουν αναισθητοποιήσει ή και "διαφθείρει". Σε σχέση με τις πιο αγνές ψυχές που έχουν νέοι που απευθύνομαι.Γι' αυτό και λέω μην πάρετε εμένα ως παράδειγμα(αγνοήστε με). Απλά πάρτε αυτά τα τελευταία λόγια που έγραψα στο προηγούμενο Post.

Παιδιά λυπάμαι αν τελικά κατάφερα να περάσω τα λάθος μηνύματα από αυτά που ήθελα με το παράδειγμά μου.Αγνοήστε το διευθαρμένο γερο-Goebbels. Η ηλικία βλέπετε...Μόνο, αν μπορείτε, να αγαπάτε χωρίς να περιμένετε ανταπόδοση και να μην μετανιώνετε αν το αποτέλεσμα δεν σας δικαίωσε.Γιατί αυτό είναι κάτι πολύ όμορφο και σπάνιο.Ευχαριστώ

Ειλικρινά, προσπαθώ να αντιληφθώ ποιο είναι το νόημα αυτής της εξομολόγησης...

Παιδιά ψυχραιμία...1) Το νόημα του κειμένου είναι ότι μπορούμε να αγαπάμε και χωρίς ανταπόκριση. Ίσως αυτό να είναι το πραγματικό νόημα της αγάπης. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε ηλίθιοι, αφελείς, ή ότι ο άλλος παίζει μαζί μας, επιβεβαιώνεται και μας εκμεταλλεύεται. Επίσης μπορεί ο άλλος να μη θέλει να είναι μαζί μας άλλο. Αυτό δε σημαίνει ότι ξαφνικά έγινε κακός, ψεύτικος και απατεώνας. Να λέμε την αλήθεια στον εαυτό μας.2) Νομίζω είναι προφανές από την καταχώρισή μου ("είναι ευτυχισμένη με τον άντρα της") ότι η γυναίκα δεν με είδε ποτέ ερωτικά. Είμαστε φίλοι(όχι κολλητοί) χρόνια. Αυτό δε μου απαγορεύει να τη θαυμάζω και να πίνω έναν καφέ μαζί της. Χωρίς προσδοκίες, φαντασιώσεις..."και ζεστά νερά"(που λέει μια γνωστή ατάκα του Βέγγου).3) Είναι προφανές ότι με καλύπτει ο γάμος μου. Ερωτικά, σεξουαλικά, συναισθηματικά και κυρίως στην επικοινωνίας μας. Η γυναίκα μου είναι εκτός των άλλων η καλύτερή μου φίλη. Και ναι είμαι ερωτευμένος μαζί της.4) Με αφήνει λοιπόν για αυτόν τον καφέ, όπως θα την άφηνα και εγώ, γιατί η εμπιστοσύνη προκύπτει από το ίδιο το γεγονός της σχέσης μας και την καθημερινότητας μας και δεν είναι λόγια.5) Αυτό που δεν θέλετε να καταλάβετε είναι ότι σε αυτή την ηλικία κάποιος μπορεί να καταλάβει ότι η γυναίκα ή ο άντρας της ζωής του, δεν είναι απαραίτητα και ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής του. Χωρίς αυτό να σημαίνει συμβιβασμό, ανεπάρκειες και ¨πίκρες¨.

Με συγχωρείς, αλλά κάτι δε μου πάει καλά με την εξομολόγησή σου. Ξεκινάς να δώσεις κάποιες συμβουλές στους νεότερους και τη δική σου οπτική για τον έρωτα, αλλά το παράδειγμά σου κατέστρεψε το νόημα.Θέλω να πω πως το οτι γνωρίζει η γυναίκα σου οτι πας για καφέ με κάποια άλλη, δε σημαίνει οτι δεν είναι ενός είδους προδοσία. Και κυρίως προς τον εαυτό σου. Είσαι ξεκάθαρα ερωτευμένος μαζί της τόσα χρόνια (χωρίς να την έχεις γνωρίσει σαν σύντροφο) και ασχέτως που δεν έκανες ποτέ την κίνησή σου, δεν ξεκόβεις κιόλας για να προχωρήσεις τυπικά και ουσιαστικά.Προσωπικά δεν έχω να "πάρω" κάτι από όλο αυτό που αναφέρεις, μου βγάζει ένα θλιβερό συναίσθημα, πικρία, συμβιβασμό και ανεκπλήρωτο.Να'σαι καλά, ευχαριστούμε που το μοιράστηκες.