Εφηβεια ειναι θα περασει. Δεν την περνανε ολοι με τον ιδιο τροπο, αλλοι πιο ευκολα αλλοι πιο δυσκολα, αλλοι απλα διαφορετικα. Θα μεγαλωσεις και θα γελας καποια μερα με αυτα που σκεφτεσαι και αγχωνεσαι! Απλα κοιτα να χαλαρωσεις και προσπαθησε να αποκτησεις ενα ενδιαφερον που να σε γεμιζει! Μπορεις να ασχοληθεις με τοσα πολλα ομορφα πραγματα, δοκιμασε τα: μαθε κιθαρα, διαβασε βιβλια, ξεκινα ενα αθλημα, μαθε χορο (ο,τι σου ταιριαζει), γραψου σε μια θεατρικη ομαδα, μαθε μια γλωσσα, αρχισε ενα περιεργο χομπυ!Κανε πραγματα και γεμισε οσο θες εσυ το προγραμμα σου με δραστηριοτητες ειτε πνευματικες ειτε σωματικες. Δεν γεμιζει η ψυχη μας και το μυαλο μας μονο με τσαρκες στα καφε της γειτονιας και τα μπαρακια!
16.8.2012 | 13:22
από που να κρατηθώ..........χάθηκα
Καλημέρα σε όλους:)! Θα εξομολογηθώ το πρόβλημα μου και ίσως μπορέσω να βρω μια καλή συμβουλή, διότι αυτή τη στιγμή η ψυχολογία μου είναι φτασμενη στο πάτωμα.Τα πράγματα είναι χειρότερα από οτι νόμιζα....Είμαι ένα παιδί το οποίο,πάντα ξεχωριζε...για το χιούμορ,τη πλάκα,το χαρακτήρα του,το στυλακι του κλπ.Το τελευταίο καιρό απομονώθηκα..δε βγαίνω πολύ,δε συναντιεμαι με τους φίλους(το ξέρω....φταίω εγώ για τη κατάντια μου:()!!Τι συμβαινει τωρα???Μπαίνω σε μαγαζί με κόσμο πολύ και τους βλέπω όλους μαζί ως μια μάζα...σα μια μεγάλη παρέα(αναιρωντας ότι ο καθένας είναι με τη παρέα του...κοιταξτε παιχνίδια του μυαλού).κάθομαι και ντρέπομαι παρά παρά πολύ...νιώθω αμήχανα σα τη μύγα μέσα στο γάλα. Πραγματικά από όσο ακούω από το κύκλο μου και από ότι βλέπω στο καθρέφτη μου, είμαι ένα παιδί πολύ όμορφο(όχι πεπεδακι, όχι χαζουλικο) και γενικά στο στυλ μου είμαι καλός. Νιώθω για κάποιο ανεξηγητο λόγο....κακασχημος και ο ποιο πουριτανος εκεί μέσα. Δεν απολαμβάνω τίποτα....εχω πλέον χαθεί, αν δεν είχα και αυτό το χιούμορ...σίγουρα θα είχα ξοφλησει. Πέρασα όλο τον ιούλιο.....κλαιγωντας,θλιμμένος και απελπισμένος μέσα στο σπίτι.μια τεράστια κατάθλιψη:( Ποιος ? Εγώ.....που χωρίς κόσμο γύρω μου τρελαινομουν. Αφού ρε πούστη δεν είμαι άσχημος δεν υστερω κάπου...τι παθαίνω ρε γαμώτο??? Ο πιο καλοντυμενος να μαι εκεί μέσα..ο πιο ωραίος, νιώθω σα τη μύγα μέσα στο γάλα....άσχημος και ΑΠΟΚΟΜΕΝΟΣ:(Τους βλέπω όλους μια παρέα......που μου είναι αδύνατο να ενταχθώ.Τι μου συμβαινει?? Είμαι αγοραφοβικος,μαλακας,φαντασιοπλικτος,ξοφλημενος? Εχω πια κουραστεί....πραγματικά. Μη βλέπετε που κάνω πλάκα...και τα λέω αερατα σα να μην τρέχει τίποτα.Ντρέπομαι πια να παω για καφέ...να κάνω βόλτα μέσα στο κόσμο.....Δόξα το θεό δεν εχω τίποτα κακό πάνω μου, πόσο μαλακας μπορεί να είμαι τελικά.....τι έπαθα ρε γαμώτο.Βλέπω φίλους παρέες παρέες....μιλανε γελανε...κάνουν μαλακίες.....εγώ τι έπαθα....τελείωσα?Είναι τόσο κουραστικό το θέμα.....Ένας 16αρης......
3