ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δε ξέρω που να αρχίσω ούτε τι θέλω να πω, το μόνο σίγουρο είναι ότι δε μπορώ να μένω μόνος τις δυο μέρες που την επόμενη δε δουλεύω. Νομίζω ότι κάτι τέτοιες στιγμές, οι επιλογές μου, με έκαναν να μη μπορώ να αντέξω την ησυχία μα να εκτιμήσω την δημιουργία που μπορεί να σου προσφέρει. έτσι απόψε θα γράψω ένα δυο πράγματα από αυτά που δε θα πω στους κολλητούς μου, κι από αυτά που δε θα μοιραστώ πότε με όποια σταθεί δίπλα μου.πρώτα τα γεγονότα. όταν πίστεψα ότι μπορώ να μείνω με έναν άνθρωπο προσπάθησα, δεν είμαι τέλειος και δε θα γίνω πότε αλλά νομίζω προσπάθησα. όσο κι αν πίστευα ότι μπορεί να είναι η τελευταία γυναίκα της ζωής μου τελικά έκανα λάθος και προδόθηκα από την δίκια μου πίστη στον άνθρωπο κι όχι από τις πράξεις του. δε μου πέρασε εύκολα αλλά ερωτεύτηκα ξανά και πάλι από δίκια μου επιλογή κάπου που ήξερα ότι θα μας χώριζαν οι συνθήκες. Κι ακόμα μια φόρα που απλά δεν ήξερα ή δεν ήθελα να ξέρω. αυτά νομίζω τα τρία κομμάτια με έφεραν εδώ σήμερα. να σκέφτομαι καθώς κατουρώ (γιατί οι μεγάλες σκέψης εκεί μας έρχονται). Πως έφτασα σε αυτό το σημείο και που πάω. Ήταν σα να με βλέπω σε δέκα χρόνια να είμαι δίπλα στα σαράντα εργένης, ανεύθυνης και το μόνο που πρέπει να συντηρώ τον εαυτό μου. Κι αν τώρα που μόνο ένα βραδύ δε βγαίνω γιατί όπως έτυχε οι κολλητοί μου δε μπορούν τότε σε δέκα χρόνια που θα χουν παιδία ίσως, τότε που θα τους βλέπω μια στις δεκαπέντε εάν είμαι τυχερός, τότε τι θα κάνω; Θα γίνω αλκοολικός; ή φίλος που είναι καλό να τα πεις γιατί γελάς γιατί ακόμα κάνει μαλακίες και σου θυμίζει τα νιάτα σου αλλά δε τον καλείς στο σπίτι για φαί την Κυριακή. Δε θέλω να είμαι αυτός ο τύπος. Κάνεις δε νομίζω ότι θέλει να είναι. Ναι πίνω γιατί έχω συναισθηματικά κενά γιατί δε ξέρω τι θέλω από την ζωή μου δεν έχω μια εικόνα του που θέλω να καταλήξω ή ακόμα και το που θέλω ή αν θέλω να γεράσω. Κοίταζα μια μέρα με τον ένα δυο γερόντια στα εξήντα σε ένα μπαρ να προσπαθούν να ψωνίσουν γκομενάκια κι αφού γελάσαμε συμφωνήσαμε ότι έτσι θα είμαστε κι εμείς μια μέρα. Το κακό είναι ότι έτσι όπως το πάω θα είμαι μόνος στο μπαρ.από την άλλη όλα αυτά μπορεί να είναι μαλακίες του μυαλού μου γιατί όπως και να το κάνουμε κάθε φορά κοντά στα γενέθλια μου φρικάρω όχι γιατί μεγαλώνω αλλά γιατί έτσι μπορώ να είμαι καλύτερα την επόμενη μέρα. και μπορεί να έχει αλήθειες όλο το παραπάνω, αλλά νομίζω ότι ακόμα αυτό που θέλω είναι εκεί έξω. Σ' ένα μπαρ πίνει γιατί εάν δε πίνει δε θα είναι για μένα