__________________
1.
Λενα εβγαινα με καποιον τεσσερις μηνες. Αυτος μολις ειχε βγει απο μια μακροχρονια σχεση οπου ειχαν χωρισει και τα ειχαν ξαναβρει αρκετες φορες. Ελεγε οτι αυτη τη φορα ο χωρισμος ειναι οριστικος. Μεσα σε αυτο το διαστημα, μου ελεγε πως μαθαινε για την πρωην του οτι γυριζει με πολλους και κατεκρινε το οτι βρηκε δουλεια σε μπαρ, και της εστελνε μηνυματα για να την "συνετισει". Του ελεγα να μην ασχολειται μαζι της. Μου ελεγε οτι το κανει γιατι εχει παρει κακο δρομο και δεν θελει να ακουει για αυτην οτι ειναι πουτ@να. Εκεινη του ελεγε οτι η ζωη ειναι δικη της και θα κανει οτι θελει. Ολα αυτα μου τα ελεγε ο ιδιος. Παραλληλα μου ελεγε οτι ειμαι αξιολογη κοπελα, ομορφη, κλ. Ωσπου...αρχιζει τις δικαιολογιες οτι εχει πολλες δουλειες και δεν εχει χρονο να βρεθουμε. Ο λογος ομως ηταν οτι τα ειχε ξαναβρει με την πρωην του. Καποια στιγμη τον πετυχα στο δρομο. Του ειπα οτι το περιμενα αυτο που εγινε, οτι αν δεν ηταν κολλημενος και ερωτευμενος μαζι της δεν θα ασχολιοταν, δεν θα της εστελνε μηνυματακια και οτι της εστελνε γιατι ηθελε επανασυνδεση και οχι για να την "συνετισει" και οτι εμενα με κοροιδευε. Μου ειπε οτι αν αυτα που σκεφτομουν υπηρχαν στο μυαλο του και οτι αν ειχε αυτο τον στοχο, τοτε θα μου κρατουσε κρυφη την ολη επικοινωνια τους, αντιθετως αυτος οτι συνεβαινε μου το ελεγε και ηταν ειλικρινης μαζι μου. Λενα εσυ τι πιστευεις; Απλα προεκυψε η επανασυνδεση η ηταν στοχος του; Θα πεις τι σημασια εχει τωρα... Εχει, γιατι θεωρω οτι ηταν στοχος του, οτι το εβλεπα και εθελοτυφλουσα και τα εχω με τον εαυτο μου που ημουν η καβατζα του και εχω πολυ θυμο με τον εαυτο μου. Κανω λαθος;
Πράγματι, αν δεν την ήθελε ακόμα, δεν θα της έστελνε μηνύματα «για το καλό της» και δεν θα τον απασχολούσε τόσο πολύ η τιμή της. Σε αυτό έχεις δίκιο. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι ήξερε ότι την ήθελε, ότι ήξερε πόσο την ήθελε, ή ότι ήξερε γιατί φερόταν όπως φερόταν. Αν πιστεύεις ότι ο κόσμος καταλαβαίνει τι κάνει, και ακόμα καλύτερα, καταλαβαίνει και γιατί κάνει ό,τι κάνει, τότε έχεις υπερβολική πίστη στους ανθρώπους – όλα τα μεγάλα μυθιστορήματα, η μουσική και τα θεατρικά έργα δεν θα υπήρχαν, και οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι θα έμεναν άνεργοι.
Η επανασύνδεση δεν προέκυψε, αλλά ούτε στόχος του ήταν. Ο στόχος του κυρίως ήταν να μην μείνει χωρίς κοπέλα ούτε ένα δευτερόλεπτο, και αυτό το κατάφερε. Μην θυμώνεις με τον εαυτό σου για τα καημένα κίνητρα των άλλων. Δεν μπορούσες να είσαι σίγουρη. Την επόμενη φορά, θα είσαι.
Πάντως, άνθρωπος που λέει την πρώην του π^^^άνα επειδή δουλεύει σε μπαρ δεν είναι κελεπούρι, και αυτό έπρεπε να το είχες σκεφτεί όταν γινόταν, άσχετα με την εξέλιξη της ιστορίας.
__________________
2.
Τελικά ποιος είναι ρατσιστής και ποιος όχι;;Εγώ ένιωθα μέσα μου, πως δεν είμαι ρατσίστρια, σε σχέση με τους ομοφυλόφιλους σίγουρα, πιστεύω στα δικαιώματά τους, και πανηγύρισα το σύμφωνο συμβίωσης. Το σεξ για μένα μεταξύ ενηλίκων είναι προσωπική επιλογή που δεν αφορά κανένα άλλο. Σε σχέση με τους αλλοδαπούς είμαι ουδέτερη, πιστεύω πως υπάρχουν καλοί και κακοί παντού. Τώρα λοιπόν που έφτασε η ώρα να γράψω τη κόρη μου στο δημοτικό, είχα κάποιες επιλογές, σύμφωνα με διευθύνσεις σπιτιού, δουλειάς, πατρικού και έκανα επιλογή.. σύμφωνα με την περιοχή. Απέρριψα τη περιοχή που με βόλευε περισσότερο, στη δουλειά μου κοντά, γιατί οι κάτοικοι έχουν χαμηλό βιοτικό επίπεδο. Δεν είναι αλλοδαποί, είναι Έλληνες σε λαϊκή συνοικία, που υπάρχουν πολλά κρούσματα ναρκωτικών και αλητείας. Και μετά σκέφτηκα, να μην ξαναπώ, πως δεν είμαι ρατσίστρια, γιατί καταβάθος η απόφασή μου αυτή, είχε ρατσιστικά κίνητρα. Για πες μου βρε αμπα πως το βλέπεις εσύ; Μάρσα
Ρατσισμός είναι να αποδίδεις συλλήβδην (αρνητικά) χαρακτηριστικά σε ομάδες ανθρώπων με βάση την καταγωγή τους. (Κοινωνικός) ρατσισμός είναι ας πούμε να πιστεύεις ότι όποιος είναι φτωχός, είναι και χαζός. Να μην νοικιάζεις το σπίτι σου σε μετανάστη επειδή πιστεύεις ότι όλοι οι μετανάστες είναι βρώμικοι, ή αμόρφωτοι, ή απολίτιστοι. Δεν είναι ρατσισμός να θέλεις να πάει το παιδί σου στο καλύτερο δυνατό σχολείο, εκτός και αν τα κρούσματα και η αλητεία είναι μέσα στο μυαλό σου, επειδή είσαι ρατσίστρια.
__________________
3.
Ειμαι 15 χρονων. Θελω να σπουδασω στην Αμερικη εδω και πολυ καιρο. Η μητερα μου εχει κανει πολλες θυσιες για να με βοηθησει να παω πιο κοντα στο στοχο μου καθως η οικογενεια μου δεν μπορει οικονομικα να ανταπεξελθει σε σπουδες στις ΗΠΑ. Παω σε ενα πολυ καλο ιδιωτικο σχολειο με υποτροφια υστερα απο εισαγωγικες εξετασεις. Ειμαι πολυ ικανοποιημενη με αυτο γενικα. Το θεμα ειναι οτι πολλες φορες νιωθω καταπιεσμενη. Νιωθω οτι οι γονεις μου προσπαθουν να βγαλουν τα απωθημενα τους για τα πραγματα που δεν καταφεραν εκεινοι να πετυχουν στη ζωη τους και αυτο με πιεζει ψυχολογικα καθως νιωθω οτι κουβαλαω μεσα μου ενα επιπλεον βαρος και δεν τα κανω ολα αυτα για μενα αλλα για να ικανοποιησω τις προσδοκιες των αλλων. Ξερω οτι με αγαπανε και μου τα λενε ολα για το καλο μου αλλα ολο αυτο ετςι οπως το χειριζονται γινεται φορτικο. Δεν ειναι οτι δεν εκτιμω τις θυσιες που εχουν κανει για μενα ουτε οτι δεν θελω να παω στην Αμερικη, ειναι το ονειρο μου. Για παραδειγμα, η μητερα μου επιμενει να κανω του χρονου μαθηματα επιχειρηματολογιας (debate-public speaking) και ενω ξερω οτι ειναι οντως πολυ χρησιμα και χαιρομαι που εχω το προνομιο να εχω προσβαση σε αυτα, ειναι εντελως εξω απο τη φυση μου (ειμαι χαμηλων τονων). Ηδη κανω πολλα εξωςχολικα πραγματα π.χ. μαθαινω 4 ξενες γλωςςες.Νιωθω οτι πρεπει να γινω κατι που δεν ειμαι απλα για να το γραψω στο βιογραφικο μου. Μπορει να σου φαινεται λιγο χαζο ολο αυτο αλλα οπως και να το κανουμε με απασχολει καιρο τωρα. Εχω προσπαθησει να τους μιλησω αλλα μετα μου λενε οτι πρεπει να αξιοποιησω καθε ευκαιρια που βρισκω. Εσυ τι λες, σου φαινονται υπερβολικα αυτα που νιωθω;- Αιγλη
Καταλαβαίνω τι προσπαθούν να κάνουν οι γονείς σου και είναι αξιοθαύμαστοι για την προσπάθεια που κάνουν, αλλά όπως όλα τα πράγματα που γίνονται σε υπερβολικό βαθμό, έτσι και οι θυσίες μερικές φορές μπορούν να κάνουν κακό αντί για καλό.
Τα πανεπιστήμια της Αμερικής πράγματι ζητούν μαθητές που έχουν δραστηριότητες και ασχολίες εκτός σχολείου και υποχρεωτικής ύλης, αλλά το ζήτημα είναι να φαίνεται κάποια ικανότητα σε αυτές τις ασχολίες. Δεν θέλουν μαθητές με γνώσεις σούπερ μάρκετ, που μαθαίνουν ό,τι πέφτει μπροστά τους, για να γεμίσουν το βιογραφικό. Θέλουν μαθητές που (υποτίθεται) έχουν και άλλα, προσωπικά ενδιαφέροντα εκτός μαθημάτων, που, όσο πιο ασύνδετα μεταξύ τους, τόσο το καλύτερο, γιατί έτσι φαίνεται ένα πιο ευρύ πνεύμα. Οι τέσσερις ξένες γλώσσες είναι ήδη πολύ εντυπωσιακό επίτευγμα, απορώ πώς προλαβαίνεις και τα μαθήματα. Αν είναι να προσθέσεις κάτι σε αυτό, να είναι κάτι που πραγματικά θέλεις κι έχεις πιθανότητες να κάνεις καλά, και αυτό πάνω κάτω γίνεται μόνο αν θέλεις να το μάθεις. Αν πας στο debate με μισή καρδιά, και το χρόνο σου θα χάσεις, και η αυτοπεποίθηση σου μπορεί να δεχτεί χτύπημα, και δεν θα έχεις να δείξεις κάτι στο τέλος.
Αυτό το λάθος «σούπερ μάρκετ γνώσεις» το κάνουν πολλοί γονείς που δεν έχουν άμεση επαφή με αυτό το περιβάλλον εισαγωγής στο πανεπιστήμιο και νομίζουν ότι όσο πιο πολλά κάνει το παιδί, τόσο πιο καλά. Άκου το ένστικτό σου και αντιστάσου. Καλώς δεν θέλεις να κάνεις κάτι που είναι εντελώς έξω από τη φύση σου. Αν οι δραστηριότητες σου φαίνονται πολύ φιλολογικές, βρες κάτι που δείχνει μια άλλη κατεύθυνση, πιο αναπάντεχη – αλλά και πάλι, μην κάνεις κάτι μόνο για να το κάνεις. Κάνε το αν πιστεύεις ότι υπάρχουν πιθανότητες να έχεις καλά αποτελέσματα.
__________________
4.
Δεν περίμενα ποτέ ότι θα βρισκόμουν σε αυτή τη θέση αλλά, ως γνωστόν, ποτέ μη λες ποτέ! είμαι 32 χρονών, με δουλειά και σοβαρή σχέση και το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς μου με πιέζουν φοβερά για γάμο. Εγώ έχω συνδέσει το γάμο (μόνο) με παιδί και επειδή ακόμη δεν αισθάνομαι έτοιμη για αυτό (αλλά ούτε για γάμο) αποφεύγω όσο μπορώ τη κουβέντα. Η πίεση όμως είναι τόση που να φανταστείς έχω σκεφτεί ακόμη και να χωρίσω για να μην υπάρχει κανείς με τον οποίο να με πιέσουν να παντρευτώ! για αυτούς είναι κάτι απλό αλλά εγώ δεν θέλω, τι να κάνουμε! και βασικά θέλω να τους πω ότι ίσως φταίνε και οι ίδιοι για αυτό, διότι από μικρή μου έλεγαν να προσπαθώ για τη μόρφωσή μου, την καλυτέρευση του χαρακτήρα μου και να μάθω να είμαι ανεξάρτητη, ποτέ δεν μου είχαν πει μικρή "να μεγαλώσεις να σε καμαρώσουμε νυφούλα"! ε και τώρα αυτή τη πίεση δεν τη καταλαβαίνω! Τι μπορώ να κάνω λες εκτός από τη κλασικού τύπου κουβέντα; ΥΓ. Ξέχασα να αναφέρω ότι ποτέ δεν είχα ζητήματα αντίστοιχα καταπίεσης από τους γονείς μου για άλλα θέματα (βέβαια και εγώ ήμουν πάντα το "καλό" παιδί). Ευχαριστώ!- Μαρία
Δεν είχες ποτέ θέματα γιατί, όπως φαίνεται, είναι η πρώτη φορά που δεν κάνεις αυτό που περιμένουν από σένα.
Είσαι 32, με δουλειά και σοβαρή σχέση. Είσαι έτοιμη να μάθεις πώς να αντιμετωπίζεις τους γονείς σου όταν δεν φέρεσαι όπως θα προτιμούσαν εδώ και περίπου δεκαπέντε – δεκαεφτά χρόνια. Θα σοκαριστούν όταν καταλάβουν ότι η κορούλα τους δεν είναι άμεση προέκταση του μυαλού τους. Θα σοκαριστείς όταν καταλάβεις ότι η αγάπη των γονιών μερικές έρχεται υπό προϋποθέσεις. Θα σοκαριστείτε όλοι όταν καταλάβετε ότι πιο πολύ μας απογοητεύουν αυτοί που είναι πιο κοντά μας.
__________________
5.
Αγαπητή Αμπα, σε διαβάζω κάθε μέρα και οι απαντήσεις σου με έχουν βοηθήσει να δω και έναν άλλον τρόπο σκέψης. Λοιπόν, εγώ είμαι 21 χρονών και τα τελευταία δύο χρόνια πάσχω από νευροπαθητικό πόνο. Ο πόνος είναι συνεχής και έντονος. Έχω επισκεφτεί πολλούς γιατρούς, συνέχεια αλλάζω αγωγές και τίποτα. Νιώθω χάλια, γιατί αυτός ο πόνος με έχει οδηγήσει σε παραίτηση.. Πονάω και δεν μπορώ να διαβάσω για τη σχολή, πονάω και δεν μπορώ ούτε καφέ να πιω χαλαρά.. Δεν μπορώ να ξεχαστώ με τίποτα γιατί οι πόνοι με έχουν τσακίσει.. Επισκέφτηκα και έναν ψυχίατρο για να με βοηθήσει, αλλά με συμβουλές τύπου η θετική σκέψη βοηθά, δεν μπορώ να πω πως βοηθήθηκα.. Τι να κάνω βρε Αμπα( εκτός από το να παίρνω σβάρνα τους γιατρούς όλης της Ελλάδας;) Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και συγγνώμη αν σε κούρασα.
Να μην πάρεις σβάρνα όλους τους γιατρούς της Ελλάδας, να πάρεις όμως σβάρνα όλους τους καλούς γιατρούς της Ελλάδας, γιατί δυστυχώς έχεις μπλέξει. Είναι δύσκολη διαδικασία να βρεις τι έχεις αν αυτό που έχεις δεν είναι προφανές, και χρειάζεται και πολύ προσωπική έρευνα, και διαχείριση των πληροφοριών, και διπλός και τριπλός έλεγχος, και πολλή ψυχραιμία γιατί και πολλές κοτσάνες θα ακούσεις, και πολλά λάθος φάρμακα θα πάρεις. Αυτό που σου είπε ο ψυχίατρος με κάνει να αναρωτιέμαι αν πήγες σε αληθινό ψυχίατρο, ή αν σίγουρα κατάλαβες τι σου είπε. Καταλαβαίνεις ποιος είναι καλός γιατρός από το ότι δεν αποκλείει τίποτα και δεν σου μιλάει σα να είσαι τριών χρονών.
Ο νευροπαθητικός πόνος είναι σύμπτωμα και όχι διάγνωση. Μεταξύ άλλων, πρέπει να πας σε νευρολόγο. Μην παραιτείσαι, υπάρχει λύση, μην περιμένεις να πέσει πάνω σου όμως, οι γιατροί θα είναι βοηθοί σου, όχι Μεσσίες σου.
__________________
6.
Α, μπα και σχολιαστές θέλω τη γνώμη-βοήθειά σας! Καψουρεύτηκα τον οδοντίατρο μου.. Η ιστορία έχει ως εξής : πρωτοπήγα στο ιατρείο πριν από μια 5ετία κ μου ήταν παντελώς αδιάφορος. Αντιθέτως αυτός είχε εκδηλώσει κάποιο ενδιαφέρον, έκανε ανώδυνο φλερτ και μεταξύ σοβαρού και αστείου μου ζητούσε να τον καλέσω σπίτι μου. Τότε τον είχα αποφύγει ευγενικά και μόλις τελείωσε η θεραπεία μου άλλαξα και γιατρό. Και φτάνουμε στο σήμερα..5 χρόνια μετά όπου αποφάσισα να ξαναπάω σ'αυτόν.. και έπαθα την πλάκα μου!!Όχι ότι είχε αλλάξει ο άνθρωπος απλά εγώ τον είδα με άλλο μάτι...Εδώ και 3 μήνες κάνω συχνές επισκέψεις, υπάρχει οικειότητα μεταξύ μας, μια μικρή υποψία φλερτ.. αλλά τίποτα ξεκάθαρο. Η ερώτησή μου είναι πώς να τον πλησιάσω χωρίς να εκτεθώ? To μόνο που ξέρω είναι ότι είναι ανύπαντρος...δε ξέρω αν έχει κάποια σχέση.. δε ξέρω αν του αρέσω ακόμη.. δε ξέρω πως να το χειριστώ....Από τη μία καταλαβαίνω ότι η θέση του είναι δύσκολη.. διότι δεν παύω να είμαι ασθενής. και από την άλλη όταν βρισκόμαστε εγώ κάθομαι με ανοιχτό το στόμα στην καρέκλα οπότε ούτε κουβέντα μπορώ να πιάσω..γίναμε φιλοι στο φεισμπουκ με δικη του πρωτοβουλια αλλα περα απο μερικα λαικ που μου εκανε..τζιφος!! καμια καλη ιδεα??ειναι κανεις απο τους σχολιαστες γιατρος να μου πει αν θα εκανε ευκολα πρωτη κινηση με ασθενη?? Οι ηλικιες μας ειναι 34 και 37.Σορρυ αν σας κουρασα...σε 3 μηνες θα ξαναρχισω μια θεραπεια και πρεπει να δρασω!!!περιμενω γνωμες!!- Ειρήνη
Αν μη τι άλλο, αυτή η καψούρα θα σου αφήσει κάτι θετικό. Τι να πουν όσες έχουν καψουρευτεί τον μπάρμαν.
Μην ψάχνεις να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Η θέση του δεν είναι δύσκολη. Δεν χρειάζεσαι άλλους οδοντίατρους για να σε καθησυχάσουν, το τι θα έκανε ο καθένας δεν έχει καμία απολύτως σημασία, γιατί δεν σε νοιάζει ο καθένας, αυτός ο ένας σε νοιάζει. Ξέρουμε πολύ καλά τι θα έκανε ο συγκεκριμένος, γιατί ήδη το έχει κάνει: όταν ενδιαφερόταν, σου το έδειξε. Άρα δεν έχει πρόβλημα με το θέμα «ασθενής».
Αν δεν γίνεται αβίαστα το πράγμα, αυτό κάτι σημαίνει, και αυτό που σημαίνει συνήθως δεν είναι καλό. Δεν είναι ζήτημα δικής σου στρατηγικής. Αν κάποιος θέλει, φαίνεται, όπως φαινόταν πριν. Για να μην χάνεις όμως χρόνο, πάτα λίγο γκάζι στο φλερτ. Μην περιμένεις μόνο, δείξε ενδιαφέρον. Μην ρωτάς πώς δείχνει κανείς ενδιαφέρον. Δυστυχώς το πιθανότερο είναι ότι δείχνεις, αλλά αυτός δεν ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω.
__________________
7.
Πήγαινα σε ψυχολόγο για περίπου έξι μήνες γιατί στη σχέση που είχα (και έχω) επί επτά χρόνια πέρασα μια πολύ δύσκολη φάση. Έχω σταματήσει τις συνεδρίες εδώ και πέντε μήνες περίπου. Με βοήθησε αρκετά, αναθεώρησα και άλλαξα πολλά πράγματα σε θέματα που είχα και που καλά καλά δεν γνώριζα. Αισθανόμουν όμως το τελευταίο διάστημα κάποιου είδους δυσαρέσκεια στην θεραπεία, κυρίως λόγω του ότι ένιωθα πως η ψυχολόγος ήταν σα να με παρότρυνε (πολύ έμμεσα) στο να χωρίσω. Λόγω της ψυχολογικής κούρασης που βίωνα όλο αυτό το διάστημα, τόσο στη σχέση και όσο και στην θεραπεία που προφανώς δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, αποφάσισα να σταματήσω γιατί είχα μια τεράστια ανάγκη να χαλαρώσω και να αποφορτιστώ. Τώρα είμαι πολύ καλά και στην ζωή μου και στη σχέση μου. Νιώθω όμως καμιά φορά τύψεις που σταμάτησα την θεραπεία. Σα να έχω την ανάγκη να κάνω μια επίσκεψη και να της πω ότι τώρα είμαι καλά και ταυτόχρονα όσο αφελές και αν ακούγεται, να μου το επιβεβαιώσει και η ίδια. Δεν έχω ερώτηση, η γνώμη σου όμως μετράει.
Δεν είναι φανερό ότι ρωτάς αν πρέπει ή δεν πρέπει να ξαναπάς στην ψυχολόγο;
Είναι φανερό ότι πρέπει να ξαναπάς γιατί έχεις αφήσει μισοτελειωμένες δουλειές εκεί. Η πιο βασική – νομίζω – είναι ο θυμός σου επειδή η ψυχολόγος υπονοούσε ότι πρέπει να χωρίσεις, και τώρα θέλεις να της τρίψεις στη μούρη ότι είσαι καλά στη σχέση σου και ότι έκανε λάθος. Μπορεί να έκανε, μπορεί και όχι, αλλά τώρα που θα ξαναπάς, να είσαι έτοιμη να εκφράζεις την δυσαρέσκεια σου, όταν νιώθεις ότι σε σπρώχνει να κάνεις κάτι που δεν θέλεις ή με το οποίο δεν συμφωνείς. Είναι απείρως πιο δημιουργικό από το να διακόπτεις τη θεραπεία, γιατί να, τώρα την ξαναβρήκες μπροστά σου.
Είναι πολύ ωραίο που μιλάς με τόσο θετικά λόγια για την εμπειρία σου. Ώρα να ξαναμπείς στο μάθημα.
σχόλια