Γύρω στα 27 περνούσα μια φάση παρόμοια με την δικιά σου...δεν ήμουν και το πιο εξωστρεφές και συναισθηματικούλι άτομο που υπάρχει,οπότε όταν άρχισα να αλλάζω,παραξενεύτηκα...νομίζω ότι κομβικό σημείο για μένα,ήταν όταν πλάνταξα στο κλάμα με ένα trailer του"πάμε πακέτο"...εκεί συνειδητοποίησα ότι χρειάζομαι διάγνωση...και την πήρα εν τέλει...hashimoto ήταν τελικά και αφού ξεκίνησα την αγωγή μου,ήρθα στα ίσα μου...οκ,στην περίπτωσή μου,ήταν ορμονικό...εσένα μπορεί να είναι απλά ο χαρακτήρας σου...embrace it!!! :)
14.9.2016 | 15:23
Μόνο αυτό!
Αν μπορούσα να ελέγξω τα συναισθήματα μου η ζωή μου θα πήγαινε ρολόι...ρολόι όμως...Γιατί λογική έχω και σκεφτομαι αναλυτικά και ορθά θεωρώ... αλλά ο συναίσθηματισμος μου μιλάμε βαράει τέρμα τα κοντέρ και επισκιάζει συνεχώς τη λογική μ και η που θα ενθουσιαζομαι σα μικρό παιδί η που θα κλαίω σα μικρό παιδί. ..όλα σαν μικρό παιδί! Μόνο αυτό! Κανενας άλλος σαν κ μένα υπάρχει? Κ πως το αντιμετώπιζει? Γιατί έχω αρχίσει να πιστεύω ότι έσπασε το καλούπι με μενα...Κοπέλα 25.
2
