ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.9.2016 | 19:34

Τιμωρία

Σήμερα το πρωί σκυμμένος πάνω από εξετάσεις ασθενών περνώντας μια αδιάφορη μέρα άκουσα έξω από την πόρτα μου το γέλιο σου. Οκτώ χρόνια πάρα κάτι πάνε Τέντωσα τα αυτιά μου να ακούσω την φωνή σου. Τίποτα Μονό που και που άκουγα αυτό το γέλιο που νόμιζα πως είχα ξεχάσει.Άναψα τσιγάρο. Μαλάκα ηρέμησε, δεν πάνε δυο μήνες που είδες τυχαία στο δρόμο την μανά της και σου είπε ότι ζει μονιμά στο εξωτερικό. Ιδέα σου είναι Από την άυπνα τα παίξεις. Μέχρι να σβήσω το τσιγάρο άκουσα και την φωνή σουΝα βγω; Να κάτσω στα αβγά μου; Λες να ήρθε για μένα; Λες να είναι άρρωστη;Τρόμαξα να σε γνωρίσω. Εγω θυμόμουνα ένα κορίτσι και είδα μια γυναικά. Μια γυναικά όμορφη που δείχνει σίγουρη για τον εαυτό της. Μέχρι να την κουβέντα σου με τον συνάδελφο έμεινα να σε κοιτάζω για λιγες στιγμές. Έπαιζα στο μυαλο μου το παιχνίδι ομοιότητες και διαφορές. Τα ιδια γελαστά ματιά Τα ίδια ίσια μαλλιά. Άλλο χρώμα Άλλο κορμί Πιο αδύνατο πιο γυμασμενο. Έκανα να δώσω ενα φάκελο στον Κώστα Παρίστανα πως μονό τότε κατάλαβα ποια εισαι. Για μια στιγμή αναρωτήθηκα αν θα υποκριθείς πως δεν με θυμάσαι. Είπες το όνομα μου ζέστα με αυτή την ζεστασια που ειχα ξεχασει οτι υπαρχει στους ανθρωπους. Τους ενηλικες τουλαχιστον. Τη στίγμη που εσυ είπες το όνομα μου η νοσοκόμα φώναξε το δικό σου. Όλα κάλα; Γιατί είσαι εδώ; Τίποτα ένας απλός προληπτικός έλεγχος. Μην ανησυχείς και τα δάχτυλα σου ακουμπήσαν  στα δικά μου.Σε παρακαλώ μόλις τελειώσεις έλα να με βρεις. Να εδώ είναι το γραφείο μου. Σε παρακαλώ.Δυο παρακαλώ σε μια πρόταση. Σειρά μου να σε παρακαλέσω . Η αλήθεια είναι πως σε περίμενα. Μην ρωτάς πως και γιατί άπλαήξερα ότι θα ξανά βρεθούμε. Ήξερα πως ότι έκανα τοτε δεν θα μπορούσε να μείνει ατιμώρητο. Και ποια θα μπορούσε να είναιμεγαλύτερη τιμωρία απο αυτή; Χρόνια μετά όμορφη και αδιάφορη μπροστά μου.Δεν ήμουν κακος αλήθεια. Άπλα δεν με ένοιαζε. Δεν με ένοιαζε. Δεν με ένοιαζε τίποτα τότε Νόμιζα πως δεν είχα ανάγκη κανέναν και τίποτα.Δεν ήξερα τοτε. Δεν ήξερα τι δώρο είναι να σου ανοίγει κάποιος την αγκαλιά του. Δεν ήξερα πως ειναι να μένεις ξάγρυπνος για να μην ενοχλήσεις κατά λάθος στον ύπνο σου αυτόν που κοιμάται διπλά σου.Δεν έφταιγε που ήσουν πολύ μικρότερη μου ούτε που ήσουν χοντρουλά όπως ποτέ δεν  ομολογησες αλλα σίγουρα σκέφτηκες. Φταιω που εγώ δεν ήξεραΚάπνισα τρια τσιγάρα το ένα μετά το αλλο και περίμενα. Η ταραχή μου ηταν τόση που δεν ήξερα το να ευχηθώ Να έρθεις η όχι;Μόλις μπήκες μέσα άνετη και γελαστή κατάλαβα ποσό σε αδικούσε τι φως του διάδρομου.  Διπλά στο παράθυρο το φυσικό φως έδινε τέτοια γλυκά στο πρόσωπο σου που μονό σε πινακες εχω δει.Είπαμε τα τυπικά Πέρασαν τα χρόνια γκριζάραν και τα μαλλιά μου.Άναψες τσιγάρο και θυμήθηκα τα λόγια σου το τελευταίο βράδυ που βρεθήκαμε.Περισσότερη είπες οικειότητα ένιωθες όταν καπνίζαμε μαζί πάρα οταν κάναμε ερωτα. Σεξ μικρή μου σου απάντησα και έκανα οκτώ χρόνια να σε δω.Βαριά η τιμωρία μου μα δίκαιη Την δέχομαι.
3
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon