ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εν τω μεταξύ, νομίζω πως δέχομαι bullying στη δουλειά από έναν συνάδελφο. Εγώ είμαι κοπέλα. Με έχει συνέχεια στην τσίτα. Ο ίδιος λέει με έχει σούζα. Ενώ καθόμουν στην καρέκλα, μου λέει να σηκωθώ και να κινηθώ, δεν μπορεί λέει να βλέπει κάποιον να κάθεται, του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Έτσι με άρπαξε λίγο με δύναμη και με σήκωσε για να σταθώ όρθια και να "προσέχω". Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε κάποια ανάγκη. Μου λέει, πληρώνεσαι για να δουλεύεις και όχι να κάθεσαι, και του λέω πρώτα να με σεβαστείς. Ταυτόχρονα, η άλλη συνάδελφος είχε λιώσει στο γέλιο. Τέλος πάντων, μετά από μερικά λεπτά μου λέει να μην ψαρώνω και να κάτσω κάτω κτλ. Και εκείνη την ώρα ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα αλλά συγκρατήθηκα. Γενικά όλοι λένε ότι είναι πειραχτήρι και όλοι τον συμπαθούν και λένε τα καλύτερα λόγια για αυτόν. Δεν διαφωνώ όμως οτι δεν είναι πειραχτήρι ή καλό παιδί, κάποιες φορές συμετέχω κι εγώ σε αυτό και συνεχίζω το πείραγμα. Αλλά ρε παιδιά, εγώ είμαι τελειώς διαφορετικός άνθρωπος από αυτόν. Εκείνος είναι εξωστρεφής, κοινωνικός με πολλή ενέργεια κι εγώ το ακριβώς αντίθετο. Είμαστε η μέρα με τη νύχτα. Όλοι μου λένε οτι με "πειράζει" κτλ. Οκ ναι, με πειράζει αλλά υπάρχει και ένα όριο. Και τις περισσότερες φορές παρουσιάζει τα πράγματα από την δική του πλευρά, σαν να γίνομαι εγώ υπερβολική ή ακόμα και η επιθετική, ενώ ο ίδιος δεν έκανε κάτι σοβαρό. Παράδειγμα, είπε σε κάποια ότι δεν μου είπε κάτι κακό απλά να σηκωθω από την καρέκλα και ότι εγώ του είπα να με σέβεται. Δεν είπε όμως ότι με σήκωσε με τη βία από την καρέκλα. Η αλήθεια είναι όμως πως δεν αντιδρώ. Απλα μπορεί να παρουσιάσει την παραπάνω φράση που είπα ή/και παρόμοιες πως έχω αγριέψει ή μαγκέψει όπως λέει. Και ότι δεν γουστάρει τα μαγκάκια. Και συνεχώς μου τη λέει για αυτό, ότι το παίζω μαγκάκι αλλά δεν κάνω τίποτα και γι αυτό μάλλον μου πηγαίνει κόντρα. Αλλά ρε σεις, εγώ δεν πειράζω κανέναν, αλήθεια, ουτε καν μιλάω καλά καλά. Ναι, ξέρω ότι δεν αρέσουμε σε όλους αλλά αυτή είμαι. Αφού δεν σε ενοχλώ, μην με ενοχλέις. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω για να σταματήσει όλο αυτό. Αλήθεια, είναι ψυχοφθόρο, δεν αντέχω άλλο, θέλω να κλάψω. Και δεν υπάρχει κανένας να τον βάλει στη θέση του. Όλοι γελάνε μαζί του, είναι ο αστείος ακόμα και το αφεντικό γελάει. Οπότε σιγά που θα παω να το πω, ούτως ή αλλως θα μου πει να μην του δίνω σημασία, έτσι είναι αυτός κτλ κτλ. Σήμερα, είπε ότι όπως παει το πράγμα, στο τέλος εμείς οι δύο θα τσακωθούμε. Ο ένας δηλαδή θα τσακωθεί (προφανώς εγώ) γιατί ο άλλος θα κάνει "πλάκα". Τι θα κάνατε στη θέση μου; Να έχετε υπόψη σας πως δεν είμαι άτομο που θα μιλήσω και θα του κλείσω το στόμα, δεν ειμαι δυναμική ούτε ετοιμόλογη. Το πιο πιθανό από μένα είναι είτε να κλάψω είτε να τσακωθώ και να φωνάζω ενώ παράλληλα θα κλαίω και δεν το θέλω αυτό.