ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.9.2016 | 20:44

Ο μοναχικός Λύκος

Καλησπέρα. Μπήκα εδώ για να γράψω κάποια πράγματα, που έχω πολύ ανάγκη να τα βγάλω από μέσα μου. Είμαι 23, (το όνομά μου δεν έχει σημασία) και γεννήθηκα και ζω στη πόλη του Βόλου. Μια πόλη ήσυχη και όμορφη, και ταυτόχρονα μια πόλη με πολύ ηλίθιους κατοίκους, πνιγμένη απο κάγκουρες, κλαρινογαμπρούς, και άλλα παρόμοια παράσιτα. Μπορώ να πω ότι έχω μια καλή ζωή. Δουλεύω, έχω τους φίλους μου, και με την οικογένειά μου όλα είναι άψογα. Παρόλα αυτά όμως, μέσα μου υπάρχει ένα κενό. Προσπαθώ κάθε μέρα να το καλύψω με ότι μπορώ, αλλά δεν γίνετε τίποτα. Το κενό αυτό, συνεχίζει να υπάρχει. Αυτό που μου δημιουργεί αυτό το κενό, είναι η έλλειψη μιας σχέσης! Μπορεί να σας φαίνεται παράξενο, αλλά παρόλο που είμαι νέος, τα τελευταία 5-6 χρόνια, βιώνω πάρα πολύ άσχημα την απόρριψη. Κάθε μέρα σκέφτομαι γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό. Τι φταίει? Φταίνε μήπως τα λίγα παραπανίσια κιλά που έχω? Φταίει μήπως το ότι στη παρέα μου μόλις έρθει κάποια κοπέλα πέφτουν όλα τα λιγούρια πάνω της με αποτέλεσμα να ξενερώσει και να παίρνει και μένα η μπάλα??? Μήπως τελικά είμαι άσχημος? Δεν ξέρω τι άλλο να σκεφτώ. Δεν ξέρω τι να πω. Πάντος για να σας προλάβω, χαμηλή αυτοεκτίμηση και χαμηλή αυτοπεποίθηση δεν έχω! Αγαπώ τον εαυτό μου, και μου αρέσω πολύ όπως είμαι, αλλά είμαστε διαφορετικά όντα, και δεν γίνετε σε όλους να αρέσουν τα ίδια πράγματα. Κάθε μέρα τέτοιες σκέψεις γυρνάνε στο μυαλό μου, και η μοναξιά μεγαλώνει όλο και πιο πολύ, και είναι σαν ένα καρφί που μου τρυπάει τη καρδία, και με κάνει να πονάω αφόρητα. Μου έχει λέιψει τόσο πολύ μια ζεστή αγκαλιά, μια γλυκιά κουβέντα, η συντροφικότητα, η τρυφερότητα, και γενικά ότι μπορεί να προσφέρει μια καλή σχέση σε έναν άνθρωπο. Όσον αφορά τις γυναίκες....Πλέον δεν μπορώ να τις καταλάβω. Τι θέλουν τελικά? Όλες λένε οτι θέλουν ένα ''καλό παιδί'', αλλα αυτο το καλό παιδί πάντα είναι ο τούμπανος με τους κοιλιακούς, ή ο λεφτάς με το ακριβό αμάξι κλπ, που θα τις κερατώσουν με τη πρώτη που θα βρουν μπροστά τους. Ακόμα και η βρωμιάρα η τηλεόραση, προωθεί τέτοιου είδους πρότυπα. Τις προάλλες, σε μια εκπομπή, μια γνωστή τηλεπόρνη σχολίαζε έναν ηθοποιό, λέγοντας: ''Αυτός ήταν πραγματικός άντρας, όποια γυναίκα είχε, της έπαιρνε δαχτυλίδια, της έπαιρνε δώρα, τη πήγαινε σε ακριβά εστιατόρια'' κλπ. Αυτά τα ψεύτικα είδωλα λοιπόν, είναι που δηλητηριάζουν τη κοινωνία. Εγώ δεν μπορώ να προσφέρω σε κάποια, δαχτυλίδια ως δώρα, δεν μπορώ να τη βγάλω σε ακριβό εστιατόριο, ούτε μπορώ να τη βγάλω βόλτα με ακριβό αμάξι. Αυτά όμως που μπορώ να της προσφέρω, είναι πράγματα που ακόμα και με όλα τα εκατομμύρια του κόσμου αν μαζέψεις, δεν μπορείς να τα αγοράσεις, γιατί δεν αγοράζονται...Επίσης απο πάντα ήμουν εκτός της κοινωνικής μάζας, και πάντα αντισυμβατικός. Όλοι οραματίζονται μια ζωή γεμάτη με σπίτια, πισίνες, αμάξια, άπειρα λεφτά, και ένα στρατό απο τρισάθλιες γκόμενες που θα τους κάνουν όλα τα γούστα. Εγώ όμως, το μοναδικό πράγμα που ήθελα και θέλω, είναι ένα μικρό σπίτι στο βουνό, που όποτε βγαίνω στη βεράντα θέλω να ακούω τη μουσική της φύσης, και να εισπνέω το οξυγόνο των δέντρων γιατί η φασαρία της πόλης, και τα καυσαέρια δεν μου πάνε. Θέλω να ζω εκεί μαζί με κάποια που για μένα θα αποτελεί το άλλο μου μισό, και θα με έχει ολοκληρώσει σαν ανθρώπινο Ον. Είναι πλέον ξεκάθαρο και δεν υπάρχει αμφιβολία πως δυστυχώς έχω γεννηθεί σε λάθος εποχή. Κατάλαβα πως είμαι αυτός που στη κοινωνία γεννήθηκε και ζει σαν Λύκος και όχι σαν πρόβατο. Το να ζεις σαν πρόβατο στη κοινωνία, έχει σαν τίμημα τη βαρεμάρα, ενώ το να ζεις σαν Λύκος, έχει σαν τίμημα τη μοναξιά. Ξέρω ότι πολλοί απο εσάς μπορεί να διαβάζετε αυτα που γράφω και να γελάτε ή να κοροιδεύετε , αλλά εγώ κοροιδεύω εσάς, και γελάω με τη πάρτη σας. Γελάω όταν σας βλέπω κάθε μέρα να περιφέρεστε στη πόλη σαν ζόμπι. Νεκροί, που απλά αρνούνται να ξαπλώσουν στο έδαφος, χωμένοι μέσα σε ένα κινητό ψάχνοντας για πόκεμον ή ζητιανεύοντας like στο Facebook. Ζείτε άδειοι χωρίς αξίες και ιδανικά, παρασύρεστε από τι κάθε βλακεία που σας πλασάρουν σαν μόδα, και το μόνο που σας απασχολεί απο την ώρα που θα ξυπνήσετε είναι, τι θα φορέσετε το βράδυ, σε ποιο μαγαζί θα πάτε, και ποια ''άκρη'' θα βρείτε για να αγοράσετε κανένα τσιγάρο, ή καμιά ''γραμμή''. Τέλος έχω να δώσω ένα μήνυμα σε όλες τις γυναίκες. Δώστε ευκαιρία και σε κάποιον ''διαφορετικό''. Μπορεί να μην έχει μπράτσα και κοιλιακούς, φάτσα μοντέλου, ακριβό αμάξι, και εμπειρίες πορνοστάρ. Αλλά σίγουρα θα σας έχει τόσο ψηλά που θα μπορείς να αγγίξετε τα αστέρια. Αυτό το λέω γιατί αποκλείεται να είμαι ο μόνος που σκέφτεται και νιώθει έτσι. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα. Είμαστε παντού, αλλα σίγουρα είμαστε λίγοι.....-Lycanthropus Rex
11
 
 
 
 
σχόλια
Εγω παλι, καταλαβαινω ολα αυτα που λες με ελαφρως 'παρεξηγημενο' τροπο και θελω να σου πω οτι ειναι πολλοι ανθρωποι σαν κι εσενα, που εχουν αντιληφθει τη σαπιλα της εποχης και εχουν διαφοροποιηθει ως προς το τι ψαχνουν σε σχεση με το τι προβαλλουν τα μιντια γενικως. Δεν εισαι μονος, λοιπον. Απλα πρεπει να εχεις υπομονη, εκει στην πανεμορφη πατριδα σου (και μου) γιατι η ευκαιρια να συναναστραφεις με ατομα που ταιριαζεις περισσοτερο και οχι με αυτους που σωνει και ντε μεγαλωσες, ισως παρει λιγο χρονο παραπανω. Επισης, μιας που ειμαι γυναικα, σε ενημερωνω οτι υπαρχουμε κι εμεις που δεν κοιταμε απαραιτητα την τελεια εμφανιση και το αψεγαδιαστο στυλ, αντιθεως μας αρεσουν και οι ατελειες στους ανδρες ;) Απλως, μια συμβουλη, γιατι δεν εισαι πια στην εφηβεια για να εισαι τοσο αγριεμενος, καλμαρε και γινε πιο ηπιος στις εκφρασεις σου. Προσπαθησε να δωσεις εμφαση στο μηνυμα που θελεις να περνας χωρις ομως τοση ενταση στο λεξιλογιο σου. Χανεις, αντι να κερδιζεις ποντους, ενω αυτο το οποιο υποστηριζεις ειναι σωστο.
Λες πάρα πολλά και συμπλέκεις πολλά πράγματα: τις κακές γυναίκες, την κακούργα την εποχή, τους κενούς ανθρώπους. Σε σχέση πάντως με τις γυναίκες, γενικεύεις επικίνδυνα: σε διαβεβαιώ με την ηλικία μου των 20 ετών παραπάνω από σένα πως δεν είναι όλες όπως περιγράφεις. Και κάτι τελευταίο: εσύ ''δίνεις ευκαιρία'' σε κάτι διαφορετικό όπως ζητάς από τις γυναίκες; αν έρθει λ.χ. στην παρέα μία κοπέλα υπέρβαρη, αλλά χρυσό κορίτσι, με εξαιρετικό ψυχικό κόσμο και ενδιαφέροντα, θα την προσεγγίσεις αδιαφορώντας για το βάρος της;
Ε μα!! :)Eπιπλέον εξομολογούμενε τρία πράγματα χτυπούν πολύ άσχημα σε σένα από το κείμενο που μας παραθέτεις προς αποκρυπτογράφηση του προβλήματος που σε απασχολεί:1.η τόση διάθεσή σου διαφοροποίησης από τον υπόλοιπο κόσμο...που συνήθως είναι ένα σημάδι παρατεταμένης εφηβείας 2.το ότι έχεις στην παρέα σου λιγούρια (άλλαξε παρέες!)3.το αποκαλείς μια γυναίκα (οποιαδήποτε γυναίκα) "τηλεπόρνη". Οι γυναίκες αυτές τα πιάνουν σαν πουλιά στον αέρα!Καλή τύχη. 2.
Δεν θα δείχνει σεβασμό επειδή είναι γυναίκα. Θα δείχνει επειδή είναι άνθρωπος. Ή εκφράζεται κανείς έτσι ή δεν εκφράζεται. Δεν είναι έτσι γιουβέτσι και "κάποιες είναι λιγότερο πουτάνες από τις άλλες". Δεν κάνουμε διαγωνισμό πουτανοσύνης ή σεμνοπαρθενοπιπίασης. Το τι κάνει το κάθε τηλεσκουπίδι (εχμ...) μην ανησυχείς και το "λούζεται" το σκουπίδι μόνο του.
Καραβάνα έχω δει άντρες γύρω μου που βρίζουν συλλήβδην τις γυναίκες χωρίς να έχουν αυτογνωσία οι ίδιοι. Δηλαδή τους ενοχλεί που τους φτύνει η θεογκόμενα γιατί τους βρίσκει λίγους, πλην όμως βρίσκουν τελείως μπάζο την κανονική κοπέλα που μπορεί να δείξει ενδιαφέρον για αυτούς. Θεωρώ πως γενικότερα πάσχουμε (ως κοινωνία και ως μονάδες ειδικότερα) από έλλειψη αυτογνωσίας: ποιοι είμαστε, τι μπορούμε να προσφέρουμε και γενικότερα ποια είναι τα ''κυβικά'' μας. Αν αυτό το στοιχείο, εννοώ της αυτογνωσίας, ήταν πιο ανεπτυγμένο σε πολλούς και πολλές, η μοναξιά σε αυτό τον κόσμο θα ήταν πολύ λιγότερη.
Για νιοστή φορά έχεις απόλυτο δίκιο Διογένη μου. Έλα όμως που είναι δύσκολο να αντιληφθούν πολλοί συνάνθρωποι ότι στο κάτω κάτω της γραφής πρέπει να υπάρχει κάποια προσφορά στην σχέση και μάλιστα αυτή η προσφορά να μπορεί να ποσοτικοποιηθεί και ποιοτικοποιηθεί. Πχ. στην συγκεκριμένη περίπτωση. Τι θα πει "να αγγίξει μαζί τους τ'αστέρια"; Είναι ένα ευχολόγιο. Ενώ άλλα πολύ πιο πεζά και μετρήσιμα πράγματα μπορεί να πλαισιώσουν το συναίσθημα με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να ανθίσει. Δεν είναι όλοι κενοί και εστιάζουν στο μέσον αλλά στις δυνατότητες που προσφέρει (η ομορφιά πχ. θα προσφέρει καλά γονίδια ή η οικονομική άνεση την ευκαιρία για περισσότερες μοιρασμένες εμπειρίες ζωής κλπ)
Πολύ φοβούμαι Στην Εντατική ότι θα καταρρίψω τον συλλογισμό σου. Τι θα πει "πουτανιά στον χαρακτήρα" (ή πουτάνα στην ψυχή) που λένε τόσοι πολλοί άντρες; Για σκέψου δύο πράγματα. Αυτή που φυλάγεται πχ. για τον γάμο της δεν περιμένει αντάλλαγμα για το μνί της που θα παραδώσει; H ανταλλαξιμότητα (κι η υποτίμηση του δώρου επομένως) δεν συνιστά πουτανιά του χαρακτήρα; Κι έπειτα ποιός είναι ο αντίστοιχος όρος για τους άντρες που φέρονται έτσι; Δεν υπάρχει. Μάντεψε γιατί. Γιατί ο διαγωνισμός πουτανοσύνης είναι ένα πανέξυπνο αντρικό δημιούργημα για να καθυποτάξει το θηλυκό και δη το επιθυμητό θηλυκό όπως τόνισε άψογα ο Διογένης (κι οι πυροβολημένες/λοβοτομημένες γυναίκες το ενστερνίζονται κιόλας και διαγωνίζονται μεταξύ τους κατακεραυνώνοντας τις άλλες γυναίκες που ξεφεύγουν από το κριτήριο που έθεσαν αυθαίρετα άλλοι για το φύλο τους!)Όσο για τους παιδεραστές τους θεωρώ ψυχικά άρρωστους και βεβαίως δυνητικά επικίνδυνους και με όλο τον σεβασμό που μου επιτρέπει η κοινωνική μου ευαισθησία τους προτιμώ με σήμανση στο ποδαράκι αλά Αμερική και σε σφικτοδεμένη ακτίνα κίνησης ή με χημικό ευνουχισμό αλά Βρετανία ως δεύτερη επιλογή. Και κινούμαι σε πολιτικό πλαίσιο ώστε να πραγματοποιηθεί αυτός ο σεβασμός αντί να κατακευρανώνω με μύδρους μέσω facebook.
Στην Εντατικήλυπάμαι που διαφωνούμε σε αυτό. Επίτρεψέ μου σε παρακαλώ να τεκμηριώσω την διαφωνία μου κι αν θες την δέχεσαι.Η λεξη πούστης είναι κράξιμο με συσχετισμό σεξουαλικότητας (λες και όλοι οι gay είναι "πούστηδες" με τον τρόπο που το περιγράφεις) και κατάφωρη παραβίαση του βασικού σεβασμού που οφείλουμε στους συνανθρώπους μας. Επίσης η λέξη πουτάνα με την έννοια του "κακόβουλου και ύπουλου ατόμου" πόθεν προκύπτει; Αποτελεί ξεκάθαρα χτύπημα κάτω από την ζώνη εξισώνοντας την σεξουαλικότητα της γυναικός που κρίνεται σε σχέση με την χρήση ενός (δύο ή τριών) τεχνηέντως "ιεροποιημένου" σημείου του σώματός της προς αποκόμιση ιδίων οφελών που -υποτίθεται- αλλιώς δεν θα ελάμβανε. Δύο συσχετισμοί κακίας/υπουλότητας με την σεξουαλικότητα (και καμμία από αυτές να μην σχετίζεται με την ετεροκανονικότητα ενός cis άντρα) πάει πολύ για να είναι μια απλή σύμπτωση. Κατανοείς τι λέω; Οι λέξεις που επιλέγουμε κάποιες φορές είναι αποκαλυπτικές για το τι πιστεύουμε βαθιά μέσα μας. Διαβάζοντας το σχόλιό του εξομολογούμενου μου άφησε λοιπόν την γεύση ότι εμφορείται από κάποιο θυμό για την teaser της τηλεόρασης που τον καυλώνει και τον αφήνει στα κρύα του λουτρού. Μου έδωσε (την ίσως λανθασμένη) αίσθηση ότι δεν θα αντιδρούσε επομένως κόσμια σε ενδεχόμενη άρνησή μου να κοιμηθώ μαζί του αν βγαίναμε ραντεβού και θεωρούσε ότι του το χρωστάω. Αυτό για μένα -και πάμπολλες γυναίκες σε διαβεβαιώ- είναι εξόχως απωθητικό. Ακόμα (ακόμα χειρότερα μάλιστα) αν σε ενδεχόμενη συζήτηση χρησιμοποιούσε τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό για να τονώσει εμένα (την Χ κοπέλα που θα έβγαινε μαζί της) ως διαχωρίζουσα την θέση της από τα "τηλεσκουπίδια". (Επιτέλους άνθρωποι είναι κι αυτοί κι η τηλεοπτική τους περσόνα είναι ένα καταναλωτικό προϊόν που πωλούν. Δεν είναι το όλον τους)Αυτό είπα. Και σ'αυτό εστίασα. Αν δεν έχουμε ακόμα βρει λέξεις για να περιγράψουμε τι θέλουμε να πούμε ας τις βρούμε λοιπόν. Με την ανακύκλωση του λάθους δεν παράγουμε κάτι. Κάποτε λέγαν "αράπη" τον μαύρο. Για να βγεις τώρα σε οποιαδήποτε μεγαλούπολη του κόσμου και να το εκστομίσεις να δεις τι θα γίνει! Ο κόσμος προχωράει. Δεν είναι κακό.
Scroll to top icon