Οδηγίες προς παθοντες γιατί από ότι φαίνεται είμαστε πολλοί: Αν ένα αίσθημα είναι τόσο βαθύ όσο αυτό του/ης εξομολογουμενου/ης θα εκδηλωθει κάποια στιγμή. Γιατρός είναι μόνο ο χρόνος. Κανείς δεν ξέρει τι έχει περάσει αυτός ο άνθρωπος για να είναι κουρασμένος,ετσι ώστε να έχει μπλοκάρει τόσο, ώστε να εκφράζεται εδώ, που το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ενδιαφερομενος δεν θα το ακούσει. Αν το "έτερο ήμισυ" μοιράζεται αυτό το αίσθημα, θα τον/την δεχτεί όταν και οπότε. Προσωπική άποψη.
28.9.2016 | 23:31
Το θέμα είναι
πως είμαι κουρασμένος/η,σωματικά και ψυχικά, για να κάνω αυτό που θέλω. Να σε βουτηξω δηλαδή, να σε πλακωσω στα φιλιά, σαν να μην υπάρχει αύριο. Και που θα υπάρχει, λιγο θα σε νοιάζει. Μόνο τότε θα καταλάβεις και θα αφεθεις χωρις να με φοβάσαι. Θα θυμοσουν τι πάει να πει να ζεις με θερμη. Και θα ένιωθες, όχι άδικα, πως είσαι ασφαλής στην αγκαλιά μου, βράχος ακλονητος στο πλευρό σου αφού θα μουν. Γιατί και τα πλοία, κουράζονται από τα ταξίδια κάποια στιγμή, άγκυρα θέλοντας να ρίξουν, σαν εσένα. Ευχαρίστως θα γινόμουν το λιμάνι σου. Και θα ήταν το πιο ωραίο λιμάνι που θα είχες δει ποτέ σου. Ίσως και να το ξέρεις αυτό, σε μια άγονη στεριά του μυαλού σου, υπάρχει αυτή η αλήθεια. Για μένα αυτή η αλήθεια είναι στη πιο ζεστη θάλασσα της καρδιάς μου. Σε αυτή που εσύ επιπλέεις.
4
