ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάτι έχω αυτόν τον καιρό. Δεν ξέρω τι. Όλα μου φαίνονται κάπως, δεν έχω όρεξη για τίποτα, αλλά αυτά δεν μ' ενοχλούν τόσο όσο τα όνειρα που βλέπω. Δεν θα 'λεγα πως είναι εφιάλτες, αλλά μ' απασχολούν. Θα σας διηγηθώ δύο απ' αυτά που 'δα τελευταία.1) Βλέπω σε ένα site με ειδήσεις, πως στο κέντρο κυκλοφορεί ένας ηλικιωμένος με ένα πιστόλι στο χέρι. Βρίσκομαι στο κέντρο και τον βλέπω να κάθεται ήσυχος σ' ένα παγκάκι. Μετά από λίγο περνάει μια ηλικιωμένη κυρία και την πυροβολέι. Έπειτα, σημαδεύει το κεφάλι του και ρίχνει άλλη μια σφέρα. Πετυχαίνει τον εαυτό του, αλλά δεν πεθαίνει. Ρίχνει άλλες δυο, δεν πετυχαίνει. Μετά το ακουμπάει κάτω απ' το σαγόνι του και ρίχνει μια τελευταία η οποία και τον σκοτώνει. Περνούσε κόσμος από μπροστά του, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα.2) Βρίσκομαι στο σπίτι της γιαγιάς μου (της μητέρας του πατέρα μου). Ο πατέρας μου για κάποιον λόγο πεθαίνει. Τον πάνε στο μπάνιο. Ήταν βράδυ, πέφτω για ύπνο. Ξυπνάω το επόμενο πρωί, δεν πηγαίνω στο μπάνιο να πλυθώ. Βγαίνοντας στο μπαλκόνι, ανακαλύπτω έναν τάφο. Ήταν στο τελευταίο κομμάτι του μπαλκονιού που το 'χουμε σαν αποθήκη. Τον ανοίγω και βλέπω τον πατέρα μου μέσα ξαπλωμένο. Φορούσε σταράκια (wtf?). Πάω να τον κλείσω κι αρχίζει να ανοιγοκλείνει τα μάτια του, σαν να ξυπνάει. Φωνάζω, τον σηκώνω, τελικά απλά κοιμόταν.Τι έχετε να πείτε γι' αυτά; Δεν πιστεύω σ' ονειροκρίτες και τέτοια, μάλλον, όχι στο ότι τα όνειρα είναι προφητικά. Αλλά πιστεύω ότι έχουν να κάνουν με το υποσυνείδητο. Δεν ξέρω όμως τι είναι αυτά μέσα μου που προκαλούν τέτοια όνειρα.Πιστόλια έχω δει αρκετές φορές τελευταία. Ο πατέρας μου ζει και βασιλεύει. Τα μόνα σταράκια που 'χω δει σε νεκρό ήταν πριν ενάμιση χρόνο, όταν σκοτώθηκε ο κολλητός μου. Ήταν και η πρώτη φορά που είδα νεκρό και που πήγα σε κηδεία.Πάω καλά;