ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας! Ηθελα να μοιραστω μαζι σας μια ανυσηχια μου μιας και οι φιλες μ δεν μπορουν να ειναι τοσο αντικειμενικες σε αυτο το θεμα. Λοιπον, ειμαι 20 και η πρωτη μου σεξουλικη εμπειρια ηταν με εναν αρκετα μεγαλυτερο μου (43 αυτος εγω 19). Η αληθεια ειναι οτι πριν μου τυχει, εκρινα πολυ τα ζευγαρια με μεγαλη διαφορα ηλικιας και δεν φανταζομουν οτι θα μπορουσα να κανω κατι με καποιον μεγαλυτερο. Ο συγκεκριμενος ομως μου το εβγαλε και ηταν πολυ καλος μαζι μου. Πιστευα οτι ετυχε και μου αρεσε καποιος τοσο μεγαλυτερος(λιγο η γοητεια του, η ομορφια του, το σωμα του, η φημη του με εκαναν να υποκυψω) και οτι δεν θα μου ξανατυχει να μου αρεσει καποιος τοσο μεγαλυτερος. Το θεμα μου ειναι οτι αυτο συνεχιστηκε, και οτι τα ατομα που εχω κανει κατι μεχρι στιγμης ειναι ολοι γυρω στα 35. Δεν ειναι οτι δεν μου αρεσουν οι πιο μικροι, απλα τυχαινε και δεν με πλησιαζε καποιος "μικρος" που μου αρεσε. Τον τελευταιο καιρο νιωθω οτι μου αρεσει καποιος που δεν θα περιμενα ποτε απο τον εαυτο μου να μου αρεσει. Τελειως εκτος γουστου μου, θα ελεγα το ακριβως αντιθετο απο "το προτυπο μου". Αλλα το ατομο αυτο μου βγαζει μια γοητεια, μια σοβαροτητα. Και ανυσηχω μηπως μου δημιουργειται καποιο ψυχολογικο φετιχ με τις ηλικιες λογω του οτι ο πρωτος μου ηταν τοσο μεγαλος.(ο τελευταιος που ανεφερα ειναι 45)