ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οταν μου αρεσει καποιος πολυ ενθουσιαζομαι ευκολα και μετα απο λιγο μου περναει. Ειμαι 23 ετων και πραγματικα προβληματιζομαι που δεν μπορω να κρατησω μια σχεση. Δεν ειναι οτι δεν ειμαι μοναγαμικη ή θελω να αποφυγω τις ευθυνες μου απεναντι στον αλλον. Ειναι οτι απο προηγούμενα βιωματα που εχω, φοβαμαι οτι ο αλλος θα εκμεταλλευτει το πως νοιωθω και οτι θα με αδειασει. Ετσι απλα απομακρυνομαι πριν δεθω. Το τελευταιο 3 μηνο, γνωρισα καποιον. Φαινεται νορμαλ ατομο, εξυπνος, προσγειωμενος και με πολλα ενφιαφεροντα. Αυτος ειναι μικροτερος μου βέβαια και εχει τελειως διαφορετικες υποχρεωσεις απο οτι εγω. Το τελευταίο μηνα εχουμε σχεση. Ετσι βασικα το ονομαζει εκεινος. Εγω δεν ξερω πως θα το ελεγα. Βρισκόμαστε μονο μια φορα την εβδομάδα λογω του δυσκολου προγράμματος του κατι που με ενοχλει καπως. Προσπαθω να καταννοησω οτι εχει δουλειες και λιγοστο χρονο, αλλα παρολα αυτα με ενοχλει το οτι δεν εχει μιση ωρα να με δει μεσα στη βδομαδα. Εκτος απο αυτο, τηλεφωνο δεν με παιρνει καθολου. Του το ανεφερα και μου ειπε πως εφοσον μιλαμε απο φβ, δεν σκεφτηκε οτι θα ηθελα να μιλαμε και απο τηλεφωνο. Απο τη μια ακουγεται οκ, αλλα απο την αλλη πιστευω οτι αν μια μερα δεν μπω καθολου στο φβ, δεν θα με παρει τηλ να δει αν ειμαι καλα. Μου ειπε οτι δεν ισχυει, αλλα δεν τον πιστεψα. Γενικα, ειναι ατομο που ειναι ξεκαθαρο και εχει περασει πολλα στη ζωη του που τον κανουν να διαχειριζεται αλλιως καποια πράγματα. Προσπαθω να δειχνω κατανοηση, να ειμαι διπλα του, αλλα ρε παιδια καποιες φορες νοιωθω οτι δινω τοσα πολλα και εκεινος δεν κανει τιποτα. Και αυτο με προβληματιζει αρκετα....Προσπαθω να μην επενδυω τοσο σε αυτη τη σχεση με βαση οσα βλεπω....προσπαθω να το παρω πιο χαλαρα για να μαι και γω οκ...αλλα δεν ξερω...Ειναι η πρωτη φορα που νοιωθω ετσι για καποιον και δεν θελω να φυγω, ουτε να απογοητευτω ομως.... :/