Γιατι σβησατε το σχολιο του ανωνυμου; Επειδη ελεγε την αληθεια στον Τιμωρο; Δε τον εβρισε στην τελικη. Ελεος αμα ειναι σβηστε κι ολα τα υπολοιπα,γιατι συγκεκριμενα αυτο; Μια χαρα του τα λεγε.
19.10.2016 | 00:50
Έχουν συμβιβαστεί όλοι με την ανεργία;
Τι γίνεται; Εϊμαι 30 ετών, με πτυχίο απο τα 23 και άνεργη εδώ και 3 χρόνια. Δούλευα κατα καιρούς σε διάφορες δουλειές, αλλά ποτέ μόνιμα, άλλες εποχιακές, άλλες χωρίς ασφάλιση. Μολις τελείωσα μου έλεγαν όλοι "τι θα κάνεις; πρέπει να βρεις μια δουλειά, πρέπει να αποκατασταθείς". Και δώσ'του τηλέφωνα σε γνωστούς μήπως υπάρχει κάποια θέση στο σούπερ μάρκετ και για μένα αφού κατάλαβα πως στην ειδικότητά μου δεν θα δούλευα ποτέ. Και δώσ'του συνεντεύξεις, και συζητήσεις σε γνωστούς κ φίλους για αναζήτηση εργασίας οπουδήποτε. Πλέον μετά απο τόσα χρόνια ανεργία κανένας δεν μου λέει τίποτα, κανένας δεν με πιέζει. Συγγενείς γονείς γνωστοί φίλοι, κανένας δεν μιλάει για δουλειά, κανένας πια, βέβαια και αυτοί είναι άνεργοι, αλλά πλέον έχει παύσει στις παρέες ως θέμα συζήτησης. Νομίζω συμβιβαστήκαμε, πως είναι όλος ο κόσμος έτσι, πως η ανεργία είναι γενικό κακό, δεν είμαι μόνο εγώ άνεργη αλλά οι περισσότεροι. Πλέον κι εγώ δεν στενοχωριέμαι. Τι έγινε; Τα κατάφεραν τελικά να μας υπνωτίσουν; Κατάφεραν να μας το περάσουν ως φυσιολογικό; Να συμβιβαστούμε με την ανέχεια και την ανεργία;Βέβαια θα έλεγα πως είμαι απο τις τυχερές καθώς υπάρχει στην άκρη κάποιο κομπόδεμα και βοήθεια απο τους γονείς. Το θέμα είναι πως έπαψαν και αυτοί να γκρινιάζουν και με βοηθούν χωρίς να τους το ζητήσω. ΝΙώθω περίεργα, ψάχνω για εργασία και κανένας δεν δείχνει να με σπρώχνει στην προσπάθειά μου αυτή. Άπειρα βιογραφικά που άφησα και κανένα τηλέφωνο! Το έχουμε πάρει μάλλον απόφαση πως το να έχεις εργασία είναι κάτι άπιαστο και σπάνιο.
25
