ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

συγνωμη για το μεγαλο κειμενο αλλα δεν αντεχω πρεπει να ξεσπασω. εχω φτασει 28 και προσφατα βγηκα απο μια πολυ μεγαλη σχεση (σχεδον 11 χρονων!!!) η οποια τελικα κατεληξε σε μεγαλο φιασκο αφου φτασαμε στο σημειο να ειμαστε σαν αγνωστοι μεσα στο ιδιο σπιτι και να μην ταιριαζουμε πλεον πουθενα. νιωθω οτι εχασα ολον μου τον χρονο επενδυοντας σε αυτην την σχεση και μενοντας πισω σε αλλα οπως στις σπουδες μου. κυριως γιατι τουλαχιστον τα 3 τελευταια χρονια εβλεπα τα προβληματα να κλιμακωνονται μεταξυ μας αλλα εκανα τα στραβα ματια μη μπορωντας να δεχτω οτι τοσα χρονια θα πανε χαμενα. ποσο ανοητο. νιωθω αποτυχημενη. δεν εχω κανεναν φιλο πλεον γιατι λογω σχεσης αλλα κι αλλων λογων με αλλους μαλωσα και με αλλους απομακρυνθηκα εντελως,ουτε που ξερω τι κανουν σημερα,σιγουρα παντως δεν θα θελησουν ποτε να ξαναβγουν μαζι μου. δουλεια δεν βρισκω με τιποτα,που να βρω χωρις πτυχιο εδω με πτυχιο και δεν βρισκουν. τωρα αρχισα να ασχολουμαι ξανα με τις σπουδες μου μπας και τα προλαβω και τα σωσω λιγο αλλα πνιγομαι,νιωθω οτι εχω αποτυχει πληρως κι ο χρονος εχει παρελθει για μενα και πανω απο ολα δεν μπορω να χωνεψω οτι ξοδεψα τα καλυτερα μου χρονια για μια σχεση που οδηγησε στο πουθενα. και δεν ειναι μονο αυτο,ειχα συνηθισει να ειμαι με αυτον τον ανθρωπο ακομη και με ολα τα στραβα,ακομη και που στο τελος ουτε καν μιλιομασταν μεσα στο ιδιο σπιτι. τωρα εχω μεινει εντελως μονη και νιωθω το απολυτο κενο. να γυρναω σπιτι και να ξερω πως δεν ειναι κανεις εκει,να χρειαζομαι μια βοηθεια σε κατι και να μην εχω κανεναν. η δυναμη της συνηθειας ειναι ασχημο πραγμα και δεν ηταν παντα ετσι χαλια,ειχαμε πολλες καλες στιγμες και νομιζα πως ηταν ο ανθρωπος μου καποτε. νομιζω πως παθαινω καταθλιψη,δεν τρωω πλεον και μονο πηγαινω μακρινες βολτες μονη ακουγοντας μουσικη αφου δεν εχω ουτε εναν φιλο να μιλησω και δεν αντεχω μεσα στο σπιτι το οποιο μου θυμιζει μονο εκεινον,αλλα δεν μπορω και να μετακομισω τουλαχιστον αυτο ειναι δικο μου και δεν ειμαι στο ενοικιο. τον μισησα στο τελος αλλα τωρα που εφυγε (σε αλλη χωρα κιολας) με σκοτωνει το να μην ξερω τι κανει και να ξερω πως εκεινος προχωρησε μπροστα ενω εγω ειμαι εδω στασιμη στο τιποτα. μην αφησετε ποτε τιποτα κι ειδικα τις σπουδες σας για μια σχεση,αυτο εχω να σας συμβουλεψω. οι σχεσεις πανε κι ερχονται κι ακομη και να μην ερθουν ποτε δεν εχει σημασια,σημασια εχει να μπορεις να εισαι ανεξαρτητος και να εχεις την δουλεια σου και την ζωη σου,αλλιως αν κρεμαστεις πανω απο μια σχεση ελπιζοντας να ειναι αυτο το μελλον σου καταληγεις σαν εμενα,στο πουθενα.