ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τώρα που ο μεγάλος μου εφηβικός έρωτας τελείωσε οριστικά μετά από 7 χρόνια υπάρχουν κάποια συμπεράσματα που έβγαλα και θα ήθελα να μοιραστώ.1.Ο άνθρωπος που μας πληγώνει δεν είναι ποτέ ο σωστός άνθρωπος. Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί που μπορούν να μας αγαπήσουν γι αυτό που είμαστε και να μας κάνουν ευτυχισμένους2.Το να βάζουμε σε κάποιον την ταμπέλα "ο ερωτας της ζωής μου" είναι δεσμευτικό και μας εμποδίζει να δεχτούμε με αξιοπρέπεια και λογική το τέλος μιας σχέσης.3.Καθε μεγάλος έρωτας αξίζει.Ανεξαρτητα από την κατάληξη,οι αναμνήσεις που μένουν θα μας συντροφεύουν μια ζωή και θα μας κάνουν περήφανους. Επειδή ζήσαμε,ερωτευτηκαμε,πονεσαμε και ξανασταθηκαμε στα πόδια μας.Αυτο έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από το να κάθεται κανείς στο σπιτάκι του και να μην κάνει τίποτα. 4.Το να τρέχουμε πίσω από έναν άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή μας και να προσπαθούμε επανασύνδεση είναι αυτό που θα καταστρέψει κάθε ωραία ιστορία. Αν μας λείπει τόσο ο άλλος που δεν μπορούμε να ζήσουμε σημαίνει ότι κάτι πάει στραβά με τον εαυτό μας.Σημαινει ότι για κάποιο λόγο ο εαυτός μας δεν μας γεμίζει και σε αυτό πρέπει να εστιάσουμε.