ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.12.2016 | 16:55

"Αγαπημένο μου ημερολόγιο.."

Είμαι τεσσάρων μηνών έγκυος, αλλά δε νιώθω καμιά.."μαγεία" και καμιά συγκίνηση. Κι όλα όσα άκουγα τόσα χρόνια από φίλες και ξαδέρφες περί "ομορφότερης περιόδου στη ζωή μιας γυναίκας" σε μένα φαντάζουν εντελώς ξένα. Στην πραγματικότητα, η ζωή μου έχει γίνει δυσκολότερη, η δουλειά μου με κουράζει ακόμη περισσότερο από πριν και όλη την ημέρα νιώθω σωστό ερείπιο -παρότι ευτυχώς έχω μια φυσιολογική κύηση.Οι μόνοι που φαίνεται να το απολαμβάνουν είναι όλοι οι υπόλοιποι, που πιάνουν ανα πάσα στιγμή αδιάκριτα την κοιλιά μου και με ρωτάνε ολο γλύκα "πώς νιώθεις που φέτος τα Χριστούγεννα θα είσαι..εγκυούλα"-τι υποκοριστικό κι αυτό!- και δε χάνουν ευκαιρία να μου μεταλαμπαδευσουν τις "γνώσεις" τους επι του θέματος και να μου τονίζουν ότι τώρα "πρέπει" να προσέχω, να κάνω το ένα, το άλλο, να..να..να..α! και εννοείται ότι "ΠΡΕΠΕΙ" να παντρευτούμε "κανονικά" (νομιζω δε χρειάζεται να εξηγήσω τι εννοούν με το "κανονικά"..) Κι επειδή, στην κατάστασή μου, μου είναι δύσκολο να τους κοιτάξω στα μάτια και να τους πω όλα όσα νιώθω και σκέφτομαι, πόσο χάλια νιώθω και πόσο με έχουν ζαλίσει και δεν τους αντέχω να μου φέρονται σαν να είμαι αυγό kinder, τα γράφω εδώ. Γιατί ακόμη και στη μαμά μου να τα πω, θα με περάσει για αναίσθητη γαϊδούρα (οχι δεν είμαι, ξέρω ότι πολλές γυναικες εκεί έξω θα έδιναν/έχουν δώσει τα πάντα για να καταφέρουν να μείνουν έγκυες και το σκέφτομαι συχνά) και γενικά, γιατί γιορτες έρχονται και δεν αντέχω να καθίσω στο τραπέζι με το συγγενολόι έχοντας πει όλα τα παραπάνω..φτάνει η ναυτία που θα έχω έτσι κι αλλιώς..ΥΓ. Ευτυχώς υπάρχει κι ένας ταλαίπωρος σύντροφος που δείχνει κατανόηση..
2
 
 
 
 
σχόλια
αμα τωρα νιώθεις ετσι στον εβδομο μηνα και μετα που θα θελεις κανεις ον λαιν συνδεση το λαστιχο της βρυσης με την λεκανη από τα περα δωθε τι θα λες?τοχεις δει τελειως λαθος το θεμα κ χανεις πολλα πραγματα δεινεις πιο πολύ σημασια στο τι λενε η αλλοι παρα να χαρεις αυτο που γινετε εκτως.... και αν δεν ηθελες να γινετε.... οποτε δεν σου φταιει κανεις... ας επαιρνες προφυλάξεις....σε ότι αφορα την διαθεση φταινε κ λιγο οι ορμονες η κυκλοθημια είναι αποτέλεσμα της εγκυμοσύνης. κλεισε τα αυτακια σου κ κοιτα να χαρεις αυτά τα μικροπράγματα γιατι όπως λες καποιος στέκεται διπλα σου εχει κατανοηση αλλα.... ανθρωπος είναι... θελει κ αυτος να χαρει κ να μοιραστει τα συναισθηματα του με σενα
Πιστεύω κάθε άνθρωπος δέχεται αλλιώς τα γεγονότα στην ζωή του και τ'αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με την προσωπικότητά του. Αυτό που σ'ενοχλεί είναι η πίεση που νιώθεις από το περιβάλλον σου να νιώθεις και να φέρεσαι κάπως...πατροπαράδοτα. Δεν σου αφήνουν "χώρο" να συνειδητοποιήσεις αυτό που ζεις με τον δικό σου τρόπο αλλά σε πατρονάρουν. Είναι νομίζω φυσική η αντίδρασή σου. Ίσως είναι μύθος και κατάλοιπο πως όλες οι γυναίκες στην εγκυμοσύνη τους πλέουν σε πελάγη ευτυχίας και το ονειρεύονταν από παιδιά! Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν μπορείς να χαρείς αυτό που συμβαίνει σε σένα και στον σύντροφό σου σαν μια εξέλιξη της σχέσης σας. Μη νιώθεις ενοχές για τ αρνητικά σου συναισθήματα, αποδέξου τα και εστίασε αλλού. Αν θες απομακρύνσου για λίγο... Το καλό στην υπόθεση είναι πως ο άνθρωπος σου σε καταλαβαίνει που είναι και το σημαντικότερο, οπότε τα υπόλοιπα μπορείς να τα δεις και με κάποια χιουμοριστική διάθεση για αποστασιωποιηθείς!
Scroll to top icon