__________________
1.
Πώς θα σας φαινόταν αν το αγόρι σας (που τα'χετε 1 χρόνο ) κάνει σχόλια του στιλ "δεν θα πάρεις καινούρια παπούτσια ρέ Σοφη, έχεις αρκετά. Αυτά που πήρες πέρσι τι σκατα τα έκανες; δεν φοριούνται" και χωρίς καθόλου διάθεση χιούμορ. Καθαρή παρέμβαση. Δεν ζούμε μαζί. Δεν έχουμε κοινούς λογαριασμούς. Δεν του ζήτησα λεφτά για τα παπούτσια.
- Sofi
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το ζήτημα είναι πώς σου φαίνεται εσένα, Σόφη, γιατί εσύ τα ακούς. Ξέρεις ότι δεν έχει το δικαίωμα, μόνη σου το περιγράφεις ως καθαρή παρέμβαση. Δεν χρειάζεσαι απόφαση επιτροπής. Η ερώτηση είναι τι κάνεις γι'αυτό.
__________________
2.
Καλημέρες,
Χώρισα μετά από 25 χρόνια γάμου με αρκετά ήπιο τρόπο με μεγάλα παιδιά που ήδη έχουν φύγει από το σπίτι. Μετά από δύο χρόνια έχω ν' αντιμετωπίσω δύο καταστάσεις: Από την μία να μου λένε να μην στεναχωριέμαι που απέτυχε αυτός ο γάμος κι εγώ να προσπαθώ να τους πείσω ότι δεν είναι αποτυχημένος ένας γάμος επειδή τελείωσε, αλλά το αντίθετο, ζήσαμε 25 χρόνια με σεβασμό μεταξύ μας και αποφασίσαμε από κοινού ότι απλά δεν πάει άλλο, άρα τον θεωρώ επιτυχημένο σε σχέση με κάποιον άλλο που οι σύζυγοι ζουν συμβατικά μαζί. Και από την άλλη υπάρχουν οι γνωστές προτροπές: «εσύ πότε θα φτιάξεις τη ζωή σου;», δεδομένου ότι ο πρώην ξαναπαντρεύτηκε. Και πάλι να προσπαθώ να τους πείσω ότι μια χαρά ζωή έχω και δεν περιμένω κανέναν άνδρα να μου την «φτιάξει»!
Αυτές οι νοοτροπίες υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα ή κοιτάνε και σε άλλες χώρες τις γυναίκες που στα 50 τους αποφασίζουν ν' αλλάξουν σελίδα;
- Ανεμώνη
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Επειδή ξέρεις ότι δεν είναι αποκλειστικότητα της Ελλάδας ο συντηρητισμός και τα κλισέ και τα στερεότυπα, δεν ξέρω ποια είναι η ερώτηση. Αν ήσουν σε ένα άλλο περιβάλλον ίσως ήταν πιο ήπιο το φαινόμενο, αλλά δεν ξέρω πού θα γλίτωνες εντελώς από αυτά τα σχόλια. Ο γάμος εξακολουθεί να είναι το κύτταρο της κοινωνικής δομής και εξακολουθεί να θεωρείται επιτυχία αλλά και ταυτόχρονα υποχρεωτικός. Η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς είναι ο τρόπος με τον οποίο ζεις τη ζωή σου.
__________________
3.
Liebe Abba,
Έχω μία ξαδέρφη, που στα 16 της ερωτεύτηκε παράφορα έναν συμμαθητή της, από τον οποίο έμεινε έγκυος και τον παντρεύτηκε. Τώρα είναι 40, είναι ακόμα μαζί κι αγαπημένοι. Άκου τώρα. Αυτή η ξαδέρφη επί 20 και πλέον χρόνια μας λέει συνέχεια πόσο μεγάλο κόμπλεξ νιώθει που δεν σπούδασε, πως το σκέφτεται κάθε μέρα και πως δε θα την ένοιαζε απαραίτητα να σπουδάσει κάτι "δύσκολο", ας έβγαζε κι ένα ιεκ 2ετούς φοίτησης. Επί 20 χρόνια, όλοι οι συγγενείς, ο άντρας και η κόρη της την πρήζουμε να ξεκινήσει ΚΑΤΙ. Γιατί να χαλιέται τόσο (γιατί πραγματικά το φέρνει βαρέως) για κάτι που φτιάχνει τόσο εύκολα? Πάντα η απάντηση είναι "Ναι καλά , τώωρα;" Ρε Α μπα, γιατί νομίζεις πως συμβαίνει αυτό με κάποια άτομα; Το χω παρατηρήσει και σε άλλους. Εγώ νομίζω πως φοβούνται πως αν αποτύχουν θα γίνουν ρεζίλι οπότε τους φαίνεται λιγότερο τραγικό να μιζεριάζουν μέσα στα κόμπλεξ τους. Εσύ τί λες;
- lovlove
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτή είναι μέσες άκρες η άποψη μου για τα απωθημένα.
__________________
4.
Γεια σου Α,μπα,
Σε διαβάζω πολύ καιρό και ξέρω πόσο συχνές είναι οι ιστορίες με χειριστικούς συντρόφους. Όταν διαβάζω λοιπόν τέτοιες ερωτήσεις μου φαίνεται πάντα ηλίου φαεινότερον ότι πρέπει να χωρίσουν και δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να πέφτει κάποιος στην παγίδα, ενώ η εύστοχη απάντησή σου μου φαίνεται κάθε φορά προφανής. Είναι αυτό που λες ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να συμβεί σε μένα. Το καλοκαίρι όμως γνώρισα τον Χ. Ο τύπος μέσα σε λίγους μήνες μου έχει πει τα μεγάλα λόγια (καμπανάκι 1), με πρήζει για κάτι ελάχιστα που είπα για το παρελθόν μου (καμπανάκι 2), με εκβιάζει (έλα αυτό το ΣΚ αλλιώς χωρίζουμε), υποτιμά τη ζωή μου και τις επιλογές μου (καμπάνες και σήμαντρα), κλπ κλπ. Ξέρεις, τα βλέπω, αλλά κάπου τον γουστάρω, κάπου βρίσκει φλέβα, κάπου με κάνει όντως να αμφιβάλλω για μένα, με ρίχνει, με σιγοτρώει σαν σαράκι σε σημεία που νόμιζα ότι είμαι δυνατή και ακλόνητη. Πιστεύω ότι χωρίσαμε οριστικά χτες, δεν ξέρω αν έχω ερώτηση, τι να σου πω, τι να κάνω; Θα μου πεις ε, φύγε αφού τα βλέπεις, τι άλλο να κάνεις! Ήθελα κυρίως να ταρακουνήσω λίγο τον κοσμάκη, ότι όσο έξυπνος και έμπειρος και δυνατός κι αν νομίζεις ότι είσαι, μπορεί να πέσεις κι εσύ στη λούμπα οπότε κράτα τα μάτια ανοιχτά από την αρχή κι από τα πρώτα σημάδια... Φιλιά
- Δήμητρα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μα δεν έχει βγει τυχαία η παροιμία «το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται». Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε, η διαφορά μας είναι στο τι κάνουμε όταν μας συμβαίνουν όλα αυτά που συμβαίνουν.
Έχω μια θεωρία για σένα: μπορεί να την πάτησες ακριβώς επειδή θεωρείς τον εαυτό σου δυνατό – και επειδή όντως είσαι. Μπορεί να επιμένεις για να αποδείξεις ότι στο τέλος ΕΣΥ θα κερδίσεις γιατί είσαι δυνατή (και αντέχεις στην κακοποίηση για τον ίδιο λόγο). Μην είσαι τόσο εγωίστρια για τόσο λάθος λόγο. Δεν θα κερδίσεις απολύτως τίποτα, ποτέ, διότι δεν υπάρχει κάτι για να κερδίσεις. Δεν σε παρακολουθεί κανείς για να σε καμαρώσει που τα βάζεις με κάποιον που σε ταλαιπωρεί. Είσαι δυνατή με τον τρόπο που είσαι. Δεν χρειάζεται να το αποδείξεις αυτό σε όποιον συναντάς στη ζωή σου. Όσο δυνατή και να είσαι, δεν είσαι άτρωτη, ούτε εσύ, ούτε κανένας άλλος σε όλη τη γη.
Το να φεύγεις δεν είναι αδυναμία. Το έχω ξαναπεί, αλλά ακόμη και τα άγρια θηρία, μεταξύ της μάχης και της φυγής, πρώτα διαλέγουν την φυγή· η μάχη είναι το τελευταίο μέσο που διαλέγουν. Οι άνθρωποι έχουν τον εγωισμό και τα κάνουν θάλασσα.
__________________
5.
Hello Αμπα, λοιπόν ξεκινάω με την σημαντική ερώτηση μου. Η γιαγία μου θέλει να μου γράψει ένα οικόπεδο που έχει, το οποίο πριν την κρίση θα έπιανε αρκετά λεφτά. Τα προβλήματα μου είναι δυο, πρώτον τα χρήματα που ζητάνε οι συμβολαιογράφοι για να μου το μεταφέρει ή κάτι είναι γύρω στα 5000 !! χωρίς τον τοπογράφο!! Είναι πολλά τα λεφτά Άρη μου!! Και δεν θέλω να ξοδέψει τόσα πολλά, αλλά ότι και να πω δεν μ ακούει. Το δεύτερο πρόβλημα μου είναι λίγο σημαντικότερο, αφού για το πρώτο πάνω κάτω ξέρω πως δεν μπορώ να της αλλάξω γνώμη. 2ο θέμα είναι ότι αν το μάθει ο πατέρας μου θα γίνει έξαλλος. Οτι μας ξεχωρίζει με τον αδερφό μου κλπ και φοβάμαι μην μου δημιουργήσει και μένα προβλήματα στην συνέχεια. Την γιαγιά μου την προσέχω εγώ, της μιλάω σαν άνθρωπο και ουσιαστικά την σέβομαι. Με τον πατέρα μου (γαμπρός) πάντα πέταγαν λίγο δηλητήριο μεταξύ τους και εκείνος πολλές φορές την κορόιδευε λίγο και μπροστά μας, οπότε ο αδερφός μου όσο μεγάλωνε έγινε ένα γουρούνι και μισό απέναντι της. Από τα 12 της έκλεβε λεφτά από την τσάντα, δεν της μίλαγε ποτέ και όταν της μιλάει είναι μονολεκτικά στην καλύτερη. Όταν έγινε 18 του έδωσε το αμάξι της γιατί εκείνη δεν μπορούσε να οδηγεί πια και από τότε του πληρώνει ασφάλειες κλπ και αυτός ούτε για αυτό δεν την ευχαριστεί ή να παραδεχτεί απλά (λέει πως δεν πληρώνει τίποτα αυτή ούτε καν γιαγιά ή το όνομά της αυτή). Η μάνα μου δεν ξέρω πως αλλά παραμένει απαθείς απέναντι σε όλα αυτά και δεν κάνει τίποτα να τους βάλει σε μια σειρά. Ξέρω πως δεν μπορώ να τους αλλάξω ή να τους διορθώσω την συμπεριφορά απέναντι της γιατί το έχω προσπαθήσει πολλές φορές. Αλλά επίσης φοβάμαι πως αν το μάθει για γίνει της τρελής με φωνές και προς εμένα και εκείνη. Έχεις καμία πρόταση? Γιατί έχω στερέψει με τις βλακείες αυτές. Ευχαριστώ πολύ
- μαγδαληνή
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το οικόπεδο είναι της γιαγιάς. Τα λεφτά για τον συμβολαιογράφο είναι της γιαγιάς. Γιατί να μάθει ο πατέρας σου τι κάνει η γιαγιά σου με την περιουσία της, και από ποιον θα το μάθει; Και αν το μάθει, τι επιπλέον προβλήματα θα σου δημιουργήσει ο πατέρας σου, εκτός από αυτά που σου δεν έχει δημιουργήσει ήδη; Όταν κάποιος σου φωνάζει, η λύση δεν είναι να είσαι καλό κορίτσι μήπως και σταματήσει. Είσαι ήδη καλό κορίτσι, και δεν πιάνει. Καταλαβαίνεις ότι πρέπει να φύγεις από το σπίτι και να μείνεις μόνη σου, ναι; Ίσως το οικόπεδο αυτό σε βοηθήσει με κάποιον τρόπο. Πάρε και τη γιαγιά μαζί στο κάτω κάτω.
__________________
6.
Καλησπέρα Αμπα. Ελπίζω να είσαι καλά! Δουλεύω σε μια δουλειά που τη σιχαίνομαι, δεν μπορώ, με πιάνουν ψυχοσωματικα όποτε είμαι εκεί. Είναι σταθερός μισθός, δεν λέω,αλλά η ψυχολογική πίεση και φόρτιση που υπάρχει εκεί με εξαντλει. Σκέφτομαι να παραιτηθω,αλλά μετά δεν ξέρω και τι θα κάνω.Είμαι σε απόγνωση, ειλικρινά σου μιλάω..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πες σε όποιον ξέρεις και δεν ξέρεις και σε όποιον είναι πρόθυμος να ακούσει, από το γείτονα μέχρι τον περιπτερά, ότι ψάχνεις δουλειά. Πες τους τι ξέρεις να κάνεις, τι μπορείς να μάθεις να κάνεις, και τι είσαι διατεθειμένη να κάνεις.
Ψάξε δουλειά.
_________________
7.
Αγαπητή ά μπά,
Εδώ και ένα χρόνο χώρισα με το αγόρι με το οποίο είμουνα μαζί (κρίνοντας απ'τις προηγούμενες μου σχέσεις) πολύ καιρό - 7 μήνες! Ο λόγος που τον χώρισα ήταν διότι περνούσα μια περίεργη φάση που ήθελα να αλλάξω στύλ και γούστο και να αποφύγω τα συνηθισμένα αγόρια (φταίει ένα βιβλίο που είχα διαβάσει), και καθώς αυτός είναι ο κλασικός αθληταράς, εθισμένος στο ποδόσφαιρο και λίγο λαϊκούλης, άρχησε να με "αηδιάζει" και έκανα το λάθος να τον χωρίσω. Μετά απο αρκετούς μήνες οι κοινοί μας φίλοι (είμαστε στην ίδια παρέα) μας έπεισαν να αφήσουμε πίσω τις διαφορές μας και να τα βρούμε! Κάναμε λίγη παρέα, και άρχισε και πάλι να μου αρέσει. Σκεφτόμουν σοβαρά να του το πώ όμως προέκυψε κάτι με την υγεία του αδερφού μου, και έλειψα για 1 μήνα στο εξωτερικό. Ώσπου να γυρίσω, πάνω κάτω τα ίδια με το σχολείο και την παρέα, όμως αυτός τά'χε φτιάξει με άλλη! Μια αθλήτρια με την οποία ταίριαζε αφάνταστα σε χόμπι και απόψεις (σύμφωνα με όλους). Όλοι ξέχασαν για την σχέση μου μαζί του διότι η δική τους ήταν πιο σταθερή και σχετικά καλύτερη! Εγώ δεν έκανα τίποτα παρά να τους κοιτάζω κάθε μέρα στο σχολείο. Τα είχαν 9 μήνες και χώρισαν εχτές! Την χώρισε διότι ήταν ζηλιάρα... Εγώ ενθουσιάστηκα! Τον θέλω πολύ τώρα και πεθύμησα την σχέση μας... Είναι πολύ νωρίς να κάνω κάτι; Επίσης ανησυχώ πώς είναι γελοίο να κάνω ΕΓΩ το πρώτο βήμα! Τι νομίζεις;; Υ.Γ η μαμά μου μου προσφέρει 100€ για να της δείξω τί σου γράφω, είναι μεγάλη σου φάν!!!
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ελπίζω να μην πήρες τα λεφτά. Ελπίζω να είναι καλά ο αδερφός σου. Φιλιά στη μαμά σου.
σχόλια