Ομολογώ ότι θα προτιμούσα, για παραδειγματισμό κυρίως, να μην βγαίνουν 21 χρόνια μετά την καταδίκη τους άνθρωποι που καταδικάστηκαν σε δις ισόβια για προμελετημένους φόνους. Είναι αλήθεια πως τα χρόνια που έκατσε στη φυλακή ακούγονται λίγα. Βγήκε και είναι μόλις 45 ετών. Μακάρι να σωφρονίστηκε και όσα ακούστηκαν πριν από δέκα χρόνια για νέα απόπειρα βιασμού κοπέλας να είναι απλώς φήμες.
[Βέβαια ο Κατσούλας βγήκε με νόμο που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό και είχαν διατηρήσει όλες οι κυβερνήσεις, σε αντίθεση πχ. με τον Παπαγεωργόπουλο, κάτι νονούς της κόκας και τον πρόσφατο άνδρα που αφήσαμε και πήγε και δολοφόνησε φοιτήτρια στην Γερμανία. (Όλοι αυτοί βγήκαν λόγω της μεγαλοψυχίας του Νόμου του Παρασκευόπουλου.)]
Πάντως παντού στα ελληνικά social media, οι άνθρωποι είναι φρικαρισμένοι με τους δικαστές και με τον Κατσούλα, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι ενοχλημένοι με τους ίδιους τους νόμους. Αυτός που αποφάσισε την αποφυλάκιση τήρησε το νόμο, και οι νομικοί που τον πρότειναν ίσως να ξέρουν κάτι παραπάνω από εμάς.
Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των τρομοκρατημένων και εξοργισμένων status, υπήρξαν κάποιοι που αντιμετώπισαν το γεγονός με περισσότερη ψυχραιμία και είχαν πιο επιστημονική προσέγγιση. Καθόλου τυχαίο ότι, σε αντίθεση με μας που έχουμε γνώμη για τα πάντα βασισμένοι στο θυμικό μας- ήταν νομικοί.
Ασχέτως με το αν με πείθουν συναισθηματικά (στην πραγματικότητα όχι, θα ήθελα συμβολικά να μείνει περισσότερο στη φυλακή) εκφράζουν την νομική πραγματικότητα.
Να δύο απ' αυτά τα, χρήσιμα κατά τη γνώμη μου, status update:
Παναγιώτης Περιβολάρης,
δικηγόρος
Σε ένα σύγχρονο σωφρονιστικό σύστημα, η παραμονή ενός ανθρώπου εφ' όρου ζωής στις φυλακές δεν εξυπηρετεί κανένα απολύτως σκοπό. Στόχος ενός τέτοιου συστήματος πρέπει να είναι ο σωφρονισμός ενός κρατουμένου και όχι η εξόντωσή του πολλώ δε μάλλον η ικανοποίηση ενός ακραίου περί δικαίου αισθήματος, που επιθυμεί τον αφανισμό του κρατουμένου στο όνομα της ασφαλείας των πολλών.
Θα ξεπερνούσε τη λογική η θέση, ότι το σωφρονιστικό σύστημα στη χώρα μας είναι επαρκές. Ωστόσο, η παραμονή ενός ανθρώπου επί μακρόν στις φυλακές σε συνδυασμό με μια καλή εκ μέρους του διαγωγή μπορούν να οδηγήσουν με ασφάλεια στο συμπέρασμα, ότι το πρόσωπο αυτό έχει σωφρονιστεί και συντρέχει νόμιμος λόγος για την άρση της κρατήσεώς του.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, θεωρώ αβάσιμη την άποψη, ότι ο κ. Ασημάκης Κατσούλας κακώς αφήνεται ελεύθερος (προφανώς αντικαταστάθηκε η ποινή του με κάποιους περιοριστικούς όρους). Ένας άνθρωπος, που έμεινε στη φυλακή για 21 χρόνια και καθ' όλη τη διάρκεια της κράτησής του τήρησε καλή συμπεριφορά, πρέπει να αφεθεί ελεύθερος, διότι τεκμαίρεται ο σωφρονισμός του.
Μαρία Κυριακίδου
νομικός, με μεταπτυχιακό στην εγκληματολογία και υπ.διδάκτωρ στο Διεθνές Δίκαιο
Ο Ασημάκης Κατσούλας φυλακίστηκε σε ηλικία 21 ετών. Έκτισε ποινή 23 ετών για τα εγκλήματα που ομολόγησε και σε ηλικία 44 ετών αποφυλακίστηκε. Η συμπεριφορά τους εντός φυλακής περιγράφεται ως κόσμια. Δεν μπορώ να καταλάβω προς τι η τόση αγανάκτηση για την αποφυλάκισή του. Τι σας κάνει να πιστεύετε πως δεν επρεπε να αποφυλακιστεί; Πως όντας από τα 21 του έγκλειστος δεν σωφρονίστηκε και δεν αντιλήφθηκε τις συνέπειες των πράξεών του;
Η φυλακή δεν είναι η κόλαση που οραματίζεστε. Και καλώς κάνει και δεν είναι. Η φυλακή πρέπει να είναι το σημείο εκπαίδευσης εκείνου που παρουσιάζει παραβατική συμπεριφορά για την «είσοδο» στο κοινωνικό συμβόλαιο .Η φυλακή και άλλοι «βοηθητικοί» θεσμοί πρέπει να γίνουν αντιληπτοί ως μηχανές επεξεργασίας εκείνων που δεν εντάσσονται «εκ φύσεως» στους σκοπούς του κοινωνικού συμβολαίου, δηλαδή εκείνων που γίνονται ιστορικά αντιληπτοί ως ενσαρκώσεις της «ετερότητας» (όπως θα έλεγε ο Μelossi).
Κοινώς, η φυλακή δεν υπάρχει για να εκπληρώνονται οι απάνθρωπες φαντασιώσεις σας. Υπάρχει για να σωφρονίζει, να παραδειγματίζει, να δημιουργεί αποστροφή στο έγκλημα. Και εμείς ως άνθρωποι οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε αυτή τη μορφή της και όχι εκείνη της αιώνιας εκδίκησης.
σχόλια