ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.12.2016 | 01:01

Έγκυος στα 16

Η καλυτερη μου φιλη δεν παρατησε το σχολειο επειδη δεν τα πηγαινε καλα.Αντιθετως ηταν μια μαθητρια με πολλες δυνατοτητες. Ωστοσο μολις στα 16 της εμεινε εγκυος και δυστυχως παρατησε το σχολειο. Τωρα οπου να 'ναι θα γεννησει.Εχει κιολας παντρευτει. Το προβλημα ειναι,περα απο το προφανες,οτι οι συγγενεις της,ιδιαιτερα η πεθερα της, της φερονται σκληρα .Νιωθει επισης οτι ο αντρας της δεν την αγαπαει πραγματικα και οτι ειναι μαζι της μονο επειδη προκειται να γεννησει την κορη του.Δεν θελει να χωρισει ομως γιατι δεν θελει να μεγαλωσει μονη της την κορη της.Και δεν εχει και την οικονομικη δυνατοτητα. Γενικα, αντιμετωπιζει διαφορα προβληματα.Ενα επιπλεον ειναι οτι θελει να παει σχολειο αλλα δεν θελει ο αντρας της και παραδοξως ουτε η μητερα της . Δεν εχει καποιον να την συμβουλεψει και νιωθω οτι ειμαι η μονη που μπορει να το κανει,αλλα δεν ξερω πως.Η θεση της ειναι πολυ δυσκολη. Δεν γινεται ομως να "τελειωσε" η ζωη της πριν καν αρχισει. Της λεω συνεχεια να ξεκινησει ξανα το σχολειο του χρονου και φαινεται θετικη σε ολο αυτο αλλα δεν ξερω κατα ποσο η θεληση της ειναι ισχυρη.Φοβαμαι κιολας,πως υπαρχουν φορες που της το παραλεω και γινομαι πιεστικη.Προσπαθω ουσιαστικα να "επιβαλλω" ενα δικο μου "σωστο" που στην πραγματικοτητα δεν ξερω καν αν ειναι και τοσο σωστο.
2
 
 
 
 
σχόλια
Φυσικά και είναι σωστό το να συνεχίσει το σχολείο, δεν τίθεται θέμα. Σα φίλη οφείλεις να τη συμβουλεύεις με γνώμονα το καλό της, για το μέλλον και για το παιδί της. Τώρα της έχουν πέσει πολλά και ίσως να μη μπορεί να σκεφτεί μακροπρόθεσμα. 'Ομως κάποια στιγμή ίσως οι κουβέντες σου πιάσουν τόπο, κι αυτό είναι που μετράει.Είναι δύσκολο από τη μεριά σου να τη βλέπεις να κάνει το ένα λάθος πίσω απ'το άλλο και να εγκλωβίζεται, αλλά προσπάθησε να μη σε πιάνει απελπισία. Η ζωή είναι δική της κι εκείνη παίρνει τις αποφάσεις στην τελική, μην το ξεχνάς, δίνε της χώρο και χρόνο και για καλό δικό σου.
Λυπαμαι που δεν εχει ενα υποστηρικτικο περιβαλλον (μανα,συζυγος,πεθερα) ωστε να τελειωσει το σχολειο της εστω,αλλα δικη της επιλογη ηταν να μπει σε αυτα τα μονοπατια.Το λυπηρο ειναι οτι κατα μεγαλο ποσοστο,την εφηβικη της βιασυνη-μαλακια θα την πληρωσει το παιδακι της μελλοντικα.
Scroll to top icon