Ο βασιλιάς Αμπντουλάχ που απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών, θεωρείτο ένας σπουδαίος ηγέτης, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο λαό της Σαουδικής Αραβίας και πάρα πολύ πλούσιος. Εκτός από την τεράστια κληρονομία, αφήνει πίσω του και μια εξίσου μεγάλη δυναστεία με τα μέλη της οικογένειας να φτάνουν τα 15000. Ανάμεσα τους εκτιμάται πως υπάρχουν και περίπου 7000 πριγκίπισσες οι οποίες ταξίδευαν, ξόδευαν και ζούσαν μια πολυτελή ζωή στη Ευρώπη και την Αμερική.
Η ηθοποιός Jayne Amelia Larson η οποία εργάζεται και σαν σοφέρ για vip πελάτες στο Λος Άντζελες, έζησε από πολύ κοντά μια από τις οικογένειες της Σαουδικής Αραβίας που σχετίζονται με τον Βασιλιά Αμπντουλάχ όταν ανέλαβε να γίνει η προσωπική οδηγός μιας πριγκίπισσας. "Ήμουν η μοναδική γυναίκα σε μια λίστα με πάνω από 40 οδηγούς. Οι απαιτήσεις για τη δουλειά ήταν να είσαι διαθέσιμος 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα για επτά εβδομάδες, όσο δηλαδή θα διαρκούσαν οι διακοπές της πριγκιπικής οικογένειας στο Λος Άντζελες." αναφέρει Larson.
Το πιο ενδιαφέρον ίσως κομμάτι της συνέντευξης που έδωσε σε αμερικανικό ραδιοφωνικό ήταν σχετικά με το ποιες ήταν οι προϋποθέσεις για την πρόσληψή της. Σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται, το μόνο που ήταν απαραίτητο ήταν να μην έχεις παραβάσεις της τροχαίας στο δίπλωμά σου ενώ η μοναδική ερώτηση που κλήθηκε να απαντήσει ήταν αν ήταν Εβραία. "Δεν ήμουν και έτσι πήρα τη δουλειά" αναφέρει η Larson η οποία συμπληρώνει πως η γραφειοκρατία ήταν ελάχιστη.
Αν και μια γυναίκα οδηγός μοιάζει ανορθόδοξη επιλογή για πελάτες στων οποίων τη χώρα οι γυναίκες απαγορεύεται να πιάνουν το τιμόνι, η Larson πιστεύει πως επιλέχθηκε διότι ενέπνεε εμπιστοσύνη και πως εκτός των συνόρων τους οι Άραβες είναι πολύ πιο απελευθερωμένοι και δεκτικοί στον δυτικό τρόπο ζωής.
"Νομίζω πως οι γονείς έδειξαν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε μια γυναίκα οδηγό με τα έφηβα παιδιά τους. Ειδικά για τα κορίτσια τα οποία ήταν σε ηλικία που είχαν αρχίσει να δείχνουν ενδιαφέρον για τους άντρες, εγώ ήμουν μάλλον μια ασφαλέστερη επιλογή" εξηγεί η σοφέρ που όπως λέει αρκετές φορές χρειάστηκε να παίζει το ρόλο της μαμάς.
Συχνά οι νεαρές πριγκίπισσες της εξομολογούνταν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους και πώς ένα από τα όνειρά τους ήταν να ζήσουν στην Αμερική, με περισσότερες ελευθερίες.
Αυτό που πραγματικά απολάμβαναν ήταν οι πολύωρες βόλτες στα μεγάλα εμπορικά πολυκαταστήματα όπου ψώνιζαν σπαταλώντας περιουσίες και παρατηρούσαν τον κόσμο. Για κάθε τους κίνηση λαμβάνονταν πάντα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και ένας μικρός στρατός τους συνόδευε όπου και αν πήγαιναν, ακόμη και μέσα στα καταστήματα.
Αυτό δεν εμπόδιζε όμως τις νεαρές από το να ξοδεύουν ασύστολα και να αγοράζουν τα πάντα. Άδειαζαν ολόκληρα καταστήματα και την επόμενη μέρα επέστρεφαν για να δουν τι καινούργιο είχε τοποθετηθεί στα ράφια. Οι λογαριασμοί πληρώνονταν πάντα με μετρητά, αλλά οι πριγκίπισσες δεν είχαν καμία επαφή με το χρήμα και δεν το ακουμπούσαν καν. Πίσω τους ακολουθούσαν μερικοί βοηθοί, αυτές απλά έδειχναν με το δάχτυλο τι θέλουν και στην συνέχεια προχωρούσαν στο επόμενο κατάστημα. Οι βοηθοί έμεναν πίσω για να πληρώσουν και να πάρουν τις σακούλες για να τις βάλουν στο βαν της συνοδείας που σε κάθε βόλτα γέμιζε ασφυκτικά.
Η Larson περιγράφει ένα περιστατικό για να δείξει την αντίληψη που είχαν για τις οικονομικές συναλλαγές οι νεαρές. Μια από τις πριγκίπισσες την είχε δει να τρώει συνεχώς μπάρες δημητριακών και είχε ζητήσει να αγοράσουν μερικές προκειμένου να τις δοκιμάσει. Η νταντά της επέμενε να τις αγοράσει και να τις πληρώσει μόνη της ώστε να αρχίσει να εξοικειώνεται με το χρήμα. Η νεαρή πριγκίπισσα μπήκε στο κατάστημα, πήρε στα χέρια της μερικές και όταν πλησίασε στο ταμείο απλά άφησε μερικά χαρτονομίσματα των εκατό δολαρίων και γύρισε την πλάτη για να φύγει, Η ταμίας την σταμάτησε και της ζήτησε να περιμένει γιατί είχε αφήσει πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που έπρεπε ενώ όλοι κοιτούσαν απορημένοι. Ωστόσο η νεαρή αισθάνθηκε αμηχανία και ένιωσε ντροπή γιατί κατάλαβε πως δεν είχε καταφέρει να κάνει σωστά μια απλή συναλλαγή. "Ήταν σαν να έβλεπες ένα μικρό παιδί που είχε κάνει ζημιά και ντρέπονταν¨αναφέρει η Larson.
σχόλια