ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικά έπρεπε να φτάσω στα 31 για να καταλάβω τους πραγματικούς φίλους . Τώρα ποια που όλοι έχουν παντρευτεί η έχουν σχέση και όταν τους έχεις ανάγκη , απλά αυτοί είναι απών !! Τελικά κατάλαβα ότι η ζωή είναι ένας δρόμος που μόνος σου θα τον περπατήσεις έκτος και άμα έχεις σύντροφο . Ποτέ δεν είχα την ανάγκη ενός συντρόφου γιατί είχα πάντα τους φίλους και τώρα που με "παράτησαν" έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου . Αισθάνομαι εγκλωβισμένος και πανικοβλημένος , για αυτό αποφάσισα να πετάξω ότι κουβαλούσα (φίλους , οικογένεια . δουλειά ) και να προσπαθήσω να κάνω μια νέα αρχή . Μέσα από αυτήν την εξομολόγηση λέω ένα τελευταίο αντίο στους φίλους μου , στους συγγενείς και σε όλα αυτά που αισθανόμουν ότι ήμουν δεμένος και παίρνω τον μοναχικό δρόμο ελπίζοντας κάποια στιγμή να βρω και εγώ έναν σύντροφο και να πάψω να αισθάνομαι μόνος .