ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μ αρεσει ενα παιδι εδω κ λιγο καιρο κ οι δυο κολλητες μου δεν ξερουν τιποτα γι αυτο. Δεν ειναι οτι δεν τις εμπιστευομαι, απλα σαν ανθρωπος προτιμαω να βιωνω μεσα μου αυτα που νιωθω, παρα να τα περιγραφω σε αλλους. Νιωθω τυψεις που δεν τους το χω πει, αλλα ρε παιδια, δεν αισθανομαι την αναγκη να τους το πω. Αλλωστε οπως σας ειπα, αυτα τα θεματα δεν νιωθω την αναγκη να τα μοιραζομαι με κανεναν, μονο με τον εαυτο μου(γενικα κανεις δεν ξερει οτι μ αρεσει αυτο το παιδι). Δεν μ αρεσει γενικα να μιλαω για τα προσωπικα μου στους αλλους.Αλλα τυπικα νομιζω οτι πρεπει να το μαθουν, γιατι αν γινει κατι με αυτο το παιδι κ το μαθουν τοτε, θα ενοχληθουν που δεν το ηξεραν εξαρχης. Κ επισης πρεπει να το μαθουν, γιατι υπαρχει η αντιληψη οτι αν δεν μιλας στις φιλες σου για τα προσωπικα σου, μαλλον δεν ειναι αληθινες σου φιλες ή μαλλον δεν τις εμπιστευεσαι κλπ. Ε εγω σας λεω οτι δε ισχυει τιποτα απ ολα αυτα. Δικο μου ειναι το θεμα. Δεν μ αρεσει να περιγραφω τα συναισθηματα μου στους αλλους. Ομως φοβαμαι κιολας οτι αν τους πω οτι νιωθω πραγματα γι αυτο το παιδι εδω κ πολλους μηνες, θα τους πειραξει που δεν το ηξεραν τοσο καιρο. Κ πως θα τους κανω να καταλαβουν οτι δεν εχω καποιο προβλημα μαζι τους, απλα δεν μ αρεσει να μιλαω για τετοια θεματα? Οκ, ξερουν οτι σαν ανθρωπος δεν ειμαι πολυ ανοιχτη, αλλα δεν νομιζω οτι πολλοι ανθρωποι μπορουν να κατανοησουν το οτι μπορει καποιος να μη θελει να μοιραζεται το οτιδηποτε μαζι τους. Οι περισσοτεροι παρεξηγουνται κ θεωρουν οτι φταινε αυτοι που ο αλλος δεν τους εμπιστευεται κ δεν τους ανοιγεται. Φανταζομαι κ πολλοι απο σας που διαβαζετε τωρα αυτα που γραφω, θα λετε "μα καλα, γιατι δεν θελει να το πει στις φιλες της?". Με καταλαβαινει κανεις?? ΕΙναι κανεις σαν κ μενα?