ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συγνώμη για το καταιβατό.Σπουδάζω σε δημόσιο ιεκ και αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο Γ εξάμηνο...εφόσον η πρακτική είναι υποχρεωτική και γίνεται να λάβει χώρα απ αυτό το εξάμηνο και εφόσον έχω έναν συγγενή που δουλεύει σε ιδιωτική εταιρία που έχει να κάνει με την ειδικώτητα που έχω επιλέξει αποφάσισα να ξεκινήσω την πρακτική μου απο τώρα εκεί και να την έχω μαζί με το ιεκ γιατί η παρακολούθιση των ωρών είναι υποχρεωτική και μπαίνουν κανονικά απουσίες..τέλος πάντων ξεκίνησα τον Νοέμβρη,όλα καλά,χαλαρά το αφεντικό και οι υπάλληλοι πολύ καλοί και ζεστοί άνθρωποι...όμως ρε παιδιά τρεις μήνες είμαι τώρα εκεί και με χουν ακόμα στις ίδιες δουλειές που είναι και πιο πολυ μπαχαλοδουλειές,τις περισσότερες μέρες δεν μου αναθέτουν καν τίποτα και πραγματικά ντρέπομαι που κάθομαι...ναι ντρέπομαι όλοι οι άλλοι γύρω μου να τρέχουν και γω να κάθομαι,επείσης ακόμα δεν με χουν βαλει να δουλέψω και να βγάλω μια δουλειά στον υπολογιστή (που αυτό έχει πραγματικά να κάνει με την ειδικότητά μου)..εκτός απο μια φορά που ζήτησε ένας πελάτης κάτι και την έκανα εγώ την δουλειά αλλα αυτο ήταν μόνο μια φορά που δεν ειδα και καν τη δουλειά μου τελειωμένη στο τέλος ούτε νοιάστηκε κανεις να με ενημερώσει για αυτήν(επειδή εμένα η δουλειά είναι απλά η σχεδιασή αλλά το τελικό αποτέλεσμα των βγάζουν άλλοι).Το θέμα είναι οτι νιώθω πως είμαι εντελώς φλου εκει μέσα ενω τρεις μήνες θα πρεπε να κάνω περισσότερα πράγματα και κυρίως αυτά που είναι κοντά στη σπουδή μου.Δεν επαναπαύομαι ούτε περιμένω εκείνους νάρθουν απο μόνοι τους να μου τα πουν όλα,όσο πιο διακρυτικά μπορώ όποτε δεν εχουν δουλειά οι ανθρωποί, επειδη τρέχουν συνέχεια και το κατανοώ αυτο,τους λέω αμα θέλεται δείξτε μου αυτο,θέλω να μάθω γιαυτο,θέλω να κάνω αυτό,πείτε μου γιαυτο,προσπαθώ συνέχεια να δείχνω διαθέσιμη και να κάνω και να μάθω αλλα εκεινη οι που θα μου πουν ναι ναι και δεν θα μου πουν τπτ στο τέλος η που θα μου πουν 5 πραγματακια με λόγια που οκ θα μου μείνουν κάποια απλα και πάλι νιώθω πως δέν ειναι αρκετά ουτε είναι αρκετό απλά να τους κοιτάζω αλλά να μην κάνω εγώ κατι...έχω σκεφτεί να μηλίσω στον εργοδότη αλλά σκέφτομαι πως έτσι θα φέρω τους υπαλλήλους σε δύσκολη θέση γιατι βλέπω πως τρέχουν και δεν έχουν χρόνο για μένα και έτσι δεν το κάνω και απλά κάνω υπομονή...εγω όμως εκει μέσα που είμαι θέλω να συνησφέφω και να βοηθήσω αυτούς που τρέχουν όμως δεν μπορώ γιατι δεν γνωρίζω αρκετα πράγματα και καταληγω κιόλας τη μια φορά που κατι θα ζητήσουν η να μη το καταλάβω καλά η να το κάνω πολυ αργα και να κάνω και λαθοι απο πάνω (δεν είμαι και πολυ τσακάλι ουτε έχω άλλη εργασιακή εμπειρία)....δεν ξέρω ισως φταίω και γω για όλο αυτο το πράγμα.Πάντως θέλω πολύ να βρω έναν τρόπο να προχωρήσω παραπάνω την πρακτική μου