ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το αγόρι μου μου προτεινε μόλις τελειώσει η εξεταστική μου να πάμε ένα τριήμερο στο εξωτερικό. Θα είναι το πρώτο μας ταξίδι μακρια στα 2,5 χρόνια που είμαστε μαζί και κανονικά θα έπρεπε να είμαι πολύ ενθουσιασμενη. Το πρόβλημα μου είναι ότι φοβάμαι τα αεροπλάνα. Όχι,δεν το περιγράφω καλά. ΤΡΕΜΩ ΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ. Έχω ανέβει 4 φορές και κόντεψα να πεθάνω από το φόβο μου. Φοβόμουν τόσο που δεν είχα καν δυσπνοια ταχυκαρδια και τα γνωστά συμπτώματα του άγχους. Ένιωθα απλά παγωμένη και τρομοκρατημενη όπως ένα παιδί μπροστά σε ένα άγριο σκυλί. Σκεφτόμουν πως είμαι στον αέρα και ότι αν γίνει ατύχημα θα πεθάνω εκείνη την ώρα. Σκεφτόμουν πως δεν έχω γη από κάτω μου και τρελαινομουν. Επίσης τρελαινομουν σε κάθε μικρή ανατάραξη. Τα δύο κορυφαία επιχειρήματα για να με ηρεμήσουν ήταν τα εξης: 1.Το αεροπλάνο είναι το πιο ασφαλές μεταφορικό μέσο. Ναι αλλά ΑΝ? ΑΝ γίνει ατύχημα έχω πολύ πολύ περισσότερες πιθανότητες να σκοτωθω απ ότι αν χτυπούσα με το αμάξι ή αν έπεφτε στο κεφάλι μου μια γλάστρα εκεί που περπατούσα.2.Δεν θα καταλάβεις τίποτα και να πέσει θα πεθάνεις πολύ γρήγορα. Ναι αλλά το θέμα είναι ότι δεν θέλω να πεθάνω. Πραγματικά θέλω πάρα πάρα πολύ να πάω σε αυτό το ταξίδι αλλά φοβάμαι ότι η φοβία μου θα τα καταστρέψει όλα. Θα πάω και θα φοβάμαι τόσο το αεροπλάνο της επιστροφής που θα νιώθω απαίσια κατά τη διάρκεια του ταξιδιού...Τι μπορώ να κάνω για να νιώσω καλύτερα? (Αν πάω τελικά μένει ένας μήνας μέχρι το ταξίδι)