ποθος και ελξη αλλα χημεια μηδεν γιαυτο και παραμενετε στο φιλικο. κατι σε ξενερωνει
13.1.2017 | 16:07
Φιλία, έρωτας ή αρρωστια...;
Με προβληματίζει πολύ η σχεση μου με τον καλύτερό μου φίλο. Δεν ξέρω τι συμβαίνει τελικά ανάμεσά μας. Θέλω να μιλησω σε κάποιον αλλά είναι αδύνατο, θα γίνουμε ρεζίλι. Συγχωρήστε μου λοιπόν τη μακρυγορία αλλά έχω ανα΄γκη να τα βγάλω από μέσα μου!Λοιπόν γνωριστήκαμε στο δημοτικό, στα αγγλικά κι έκτοτε ήμασταν αχώριστοι. Κάποια στιγμή στο λύκειο άρχισα να τον βλέπω αλλιώς αλλά το κρατούσα μέσα μου κυρίως γιατί είχε ένα κόλλημα με κάποια απο το γυμνάσιο. Στις πρώτες μας διακοπές με όλη την παρέα, αποφάσισα ότι θα του μιλούσα αλλα΄όλες οι φίλες μου με απέτρεψαν, το ίδιο και ο κολλητός του. Το αφησα έτσι και μήνες μετά κάτι πήγε να μου πει εκείνος όμως ειχα αρχίσει να βγαίνω με καποιον και του το ξέκοψα. Μετά από περίπου μισό χρόνο προσπάθησα να του μιλήσω με τον ανόητο εφηβικό τρόπο 'μ'αρέσει κάποιος αλλά δεν ξέρω πώς να του το πω..' και βρήκε την ευκαιρία να μου πει ότι του άρεσε κάποια κοπελα από το σχολειο που του έστελνε μυνήματα. Είπα κι ε ότι μου άρεσε κάποιος φίλος του για να μην εκτεθώ κι έτσι ενα μήνα αργοτερα όντως έγώ ήμουν με το φίλο του κι αυτός με την άλλη κοπέλα. Μήνες μετά αρχίσαμε να βρισκόμαστε κρυφά και να μιλάμε για το τι νιώθαμε αλλά κανείς δε σκεφτόταν το χωρισμό αφού κάναμε παρέα σα ζευγάρια...Τότε φιληθήκαμε για πρώτη φορά. Ο καιρός πέρασε ένα βράδυ μεθυσμένοι κάναμε έρωτα για μία φορά κι έπειτα απομακρυνθηκαμε από τις τύψεις. Όντας φοιτητές, χαθήκαμε για λίγο κυρίως γιατί χωρίζοντας εγώ απο το φίλο του μετά από 2 χρόνια σχέσης είχα γνωρίσει κάποιον άλλο κι εκείνος ζήλεψε. Σα φοιτητές βρεθήκαμε ένα βράδυ στο μαγαζί που δούλευε και το ένα ποτό έφερε το άλλο...καταληξαμε σπίτι μου αλλα πάλι κρυφά γιατί εκείνος ακόμη τα είχε με την άλλη κοπέλα. Μετά όλα κυλούσαν φυσιολογικά ώσπου εγω μετακόμισα, χάσαμε την καθημερινότητα κι ύστερα πάλι δύο χρόνια μετά ένα βράδυ βγήκαμε δυο μας να θυμηθουμε τα παλιά και καταληξαμε σπίτι του. Ειχαμε κι οι δυο χωρίσει μετά απο μακροχρόνιες ιστορίες και είπαμε να το ζήσουμε αλλά πάι κρυφά για να μην εκτεθούμε στη μικρή κοινωνία που ζούσαμε. Ε΄γω άρχισα να ερωτεύομαι όμως έβλεπα ότι εκείνος θα τα ξαναέβρισκε με την πρώην του κι αποφάσισα να φύγω για να μην απογοητευτώ. Έτσι κι εγινε, τα ξαναβρήκανε κι ένιωθα τόσο χάλια απέναντί της αυτή τη φορά...εκείνη ερχόταν και μου έλεγε όλα τα θέματά της γι αυτόν γιατι τον ηξερα κι εγώ ήθελα να πεθάνω από τύψεις...Απομακρύνθηκα πάλι κι έπειτα ζώντας μακρυά σε άλλη χώρα μιλούσαμε συνέχεια...Ελγω γνωρισα κάποιον, εκείνος χώρισε οριστικά και γνωρισε κάποια άλλη κι όλα καλα! Ώσπου 1.5 χρόνο μετά, με την τότε κοπελα του να είναι στον ίδιο χώρο, με φίλησε μεσα σε ένα μπαρ και μου έιπε οτι θα τα παρατήσει όλα για μένα. Τον έιπα τρελό και μεθυσμένο κι έφυγα. Μετά μου ζήτησε συγγνωμη, πήραμε λίγες αποστάσεις και όλα καλα! Κάναμε όλοι μαζί διακοπές σα ζευγάρια και όλα κυλούσαν ήρεμα ώσπου 3χρόνια μετά βρεθήκαμε στο ρεγιουνιον της τάξης μόνοι μας, χορεύαμε , γελούσαμε ώσπου καταληξαμε να φιλιόμαστε στο παρκινγ...Λίγο καιρό πριν μου είχε πει ένα βράδυ να παρατήσω τη σχέση μου κι ότι δεν τον ένοιαζε τπτ παρα μονο να είμαστε επιτέλους μαζι. Τον κορόιδεψα,του είπα ότι δε θα άφηνα ποτέ το σύντροφό μου για εκείνον. Βρεθήκαμε το συζητησαμε, είπαμε ότι ήταν λάθος και συνεχίσαμε τις ζωές μας. Π'ερασε περίπου ένας χρόνος και ενώ πίστευα ότι το θέμα είχε κλείσει ένα βράδυ κερδίζοντας στα χαρτιά σηκώθηκα από το τραπέζι και τον φίλησα πεταχτα΄τελείως αυθόρμητα. Φευγοντας κατάλαβα ότι απέφυγε να μείνει μόνος μαζί μου. Λίγες μερες αργότερα που είχαμε βγει μαζί πάλι τον κοίταξα και του είπα ότι είχα κακό σκοπό μαζί του...Κάναμε σεξ (άθλιο) και την άλλη μέρα δεν μπορούσαμε ούτε να κοιταχτούμε...Τα χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς σε ένα πάρτυ το συζητήσαμε (ειχαν περάσει μήνες) κι είπαμε ότι ήταν λάθος, δεν έπρεπε να ξαναγίνει και γιατί δε θέλαμε να κοροιδεύουμε τους συντρόφους μας και γιατι όπως είπε εκείνος δεν άντεχε να βλέπει την καλύτερή του φίλη να μην μπορεί να τον κοιτάξει στα μάτια. Δυστυχώς λίγες μέρες μετά καταληξαμε πάλι σπιτι του...τώρα έχει περάσει ένας χρόνος αλλά εντοπίζω καμιά φορά το βλέμμα του να πονηρεύει καθώς με κοιτά. Υπάρχουν στιγμές που θέλω να του στέιλω ανείπωτα πράγματα αλλα δεν έχω το θάρρος. Αγαπώ πολύ το σύντροφό μου αλλα όταν είμια με το φίλο μου θέλω να τον αγγίζω συνεχεια και γενικά έχω πάθος μαζί του. Παρόλα αυτά δε θα χώριζα ποτέ για να είμαστε μαζί...αν και το έχω ονειρευτεί σποραδικά θεωρώ οτι δεν ταιριάζουμε καθόλου. Τι συμβαίνει ανάμεσά μας...Τι είμαστε???
4