Μια επιτυχημένη παραγωγή (και λέω "παραγωγή" έχοντας κατά νου στην εμπορική επιτυχία στην οποία στοχεύει), είναι αυτή που καταφέρνει να κερδίσει την ταύτιση του μέσου κοινού - Χόλλυγουντ, γαρ.Υπάρχουν τα ονόματα κι η διαφήμιση, υπάρχει ειδικότερα και η Ακαδημία που "σπρώχνει" κάποιες ταινίες, ως γνωστόν.Υπάρχουν κι οι πιο κριτικές ματιές, που εντοπίζουν πιο άμεσα τις ατέλειες, τα κενά, τις "κοιλιές" και άλλα -αρκετά αντικειμενικά- πράγματα.Δε θα κάνω spoiler, αλλά συνοπτικά, για το μέσο μάτι,ο έρωτας και τα όνειρα είναι πάντα επίκαιρο θέμα παρότι το μιούζικαλ στον κινηματογράφο θεωρείται και "επικίνδυνο" εγχείρημα.Η συγκεκριμένη ταινία διαθέτει και τα γλυκανάλατα σημεία της που μερικοί αποστρέφονται -όμως το είδος έχει "χώρο" γι αυτές- αλλά και δυνατές στιγμές που αποζημιώνουν, εν αντιθέσει... Δεν επιτυγχάνεται το ένα χωρίς το άλλο άκρο.Προσωπικά, μιας κι η ματιά μου "διχάζεται", συγκινήθηκα μεν, χωρίς να τρελαθώ από το τεχνικό & μουσικό κομμάτι.Ένα γλυκό ρομάντζο.
19.1.2017 | 14:44
Είδα το la la land
Η σκέψη μου παρακολουθώντας το, έτρεχε σε εσένα. Τι έκπληξη... Κάθε μέρα, κάθε νύχτα τρέχει σε εσένα η γαμημένη η σκέψη μου... σε μέρη γνώριμα μα και άγνωστα. Σε εστιατόρια που φάγαμε μα και σε εκείνα που ποτέ δεν δοκιμάσαμε. Σε πόλεις που ποτέ δεν ταξιδέψαμε μα ονειρεύτηκα πως θα πάμε, θα πάμε μαζί. Μαζί. Εγώ και εσύ μαζί. Εμείς μαζί γίνεται;Το δικό μας μαζί είναι το χωριστά των άλλων. Ποτέ δεν ήμασταν μαζί οι δυο μας. Τουλάχιστον όχι σε αυτή τη ζωή.Κι όμως η ελπίδα σιγοκαίει μέσα μου. Περιμένει. Περιμένω. Για πάντα δική σου, σε αυτή τη ζωή και στις επόμενες που θα σε περιμένω να ζήσουμε όσα δεν ζήσαμε.
1
