ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο φίλος μου έχει 3 κολλητούς. Τους δύο τους συμπαθώ απίστευτα. Ο άλλος μου κάθεται στο στομάχι. Δεν μου έχει κάνει ο άνθρωπος, απλά δεν ταιριάζουμε σαν χαρακτήρες. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν συμπαθώ ούτε την αρραβωνιαστικιά του (να πω ότι έχω μια παρέα για να μιλάω όταν βγαίνουμε).Το έχω πει απ' έξω απ έξω στον φίλο μου.Δεν έχω κανένα πρόβλημα (προφανώς) να βγαίνει ο φίλος μου μαζί τους. Ίσα-ίσα. Τον παροτρύνω για να μην νομίζει ότι τον αποκόπτω από την παρέα του. Δεν έχω αυτό το σκοπό άλλωστε. Εγώ δεν θέλω να βγαίνω μαζί τους. Μεταξύ τους ας κάνουν ό,τι θέλουν.Το θέμα είναι ότι το ζευγάρι μας καλεί συνέχεια και έχω καταλήξει να βγαίνω πιο συχνά μαζί τους, παρά με τους φίλους μου (λόγω φόρτου εργασίας και πιεσμένων οικονομικών, δεν βγαίνω συχνά). Τελευταία φορά (όπως και κάθε άλλη φορά) καταλήξαμε να βλέπουμε τον Παναθηναϊκό και να μιλάνε για κομματικά (2 πράγματα για τα οποία αδιαφορώ πλήρως). Βγαίνω σπάνια και θέλω να περνάω ποιοτικό χρόνο (όπως τον ορίζω εγώ ποιοτικό) αυτές τις φορές που βγαίνω.Το έχω εξηγήσει στο φίλο μου κι ενώ δείχνει να το καταλαβαίνει, μετά τσουπ "Πάμε το βράδυ για μπίρα με τα παιδιά".Τι να κάνω ώστε εγώ με ελαττώσω τις συναναστροφές στο ελάχιστο μαζί τους, χωρίς όμως να στενοχωρήσω τον σύντροφό μου; Δεν θέλω να επέμβω στη σχέση τους, απλά δεν θέλω να είμαι μέρος της.