ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν... Είμαι 23 χρονών και νιώθω πως ότι και να συμβεί γύρω μου με προσπερνά χωρίς να το ζήσω.. Τι εννοώ..; Έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για τα πάντα.. Μπορεί να είμαι σε μια κατάσταση, αλλά δε την ζω..θέλω να νιώσω έντονα συναισθήματα αλλά δυστυχώς δεν μπορώ.. Θέλω να ερωτευτώ, θέλω να κάνω σχέδια για το μέλλον, να κάνω ταξίδια και να νιώθω κάθε στιγμή "ζωντανός".. Παρ'όλα αυτά δεν θεωρώ οτι δείχνω μίζερος στους άλλους. Προσπαθώ να προσαρμόζομαι με τους ανθρώπους, να τους κάνω να περνάνε καλά, να ακούω ότι κ αν έχουν να μου πουν.. Πολλές φορές δεν κάνω αυτό που θέλω (ή πολλές φορές κάνω σίγουρα αυτό που δεν θέλω) , νιώθω μια συνεχή εσωτερική καταπίεση, ένα ανεξήγητο άγχος για τα πάντα γύρω μου, αυτοπεποίθηση πολύ χαμηλή ( με ελάχιστες εξαιρέσεις) , λέω και κάνω πράγματα(διασκέδαση, συζητήσεις) που ξέρω ότι αρέσουν στους ανθρώπους που συναναστρέφομαι , εντέλει όμως δεν μένει τίποτα, γιατί επί της ουσίας δεν θέλω να λειτουργώ έτσι.. Αλλά αν δεν θέλω να είμαι έτςι, τότε ποιος είμαι ; Τι μου αρέςει πραγματικά; Τι με ικανοποιεί; Τι από ζητάω τελικά από τη ζωή μου; Ερωτήματα που κάνω αρκετά χρόνια στον εαυτό μου χωρίς να έχω δώςει ΑΛΗΘΙΝΗ απάντηςη..Θέλω να ΞΥΠΝΗΣΩ! Να μην με απασχολούν τόσο έντονα όλες αυτές οι σκέψεις, να σταματήσω να υπέραναλύω . Απλά να αρχίσω να ζω. Να ζω για μένα μια φορά.. Ελπίζω να τον βρω το δρόμο μου- . Κούρασα το ξέρω, απλά έτσι μου βγήκε και τα έγραψα!