__________________
1.
Ειμαι τωρα στα 36 μου ,δουλευω περναω μια χαρα με φιλους κ παρεες ,πιστευω τα καταφερνω και νιωθω χαρουμενη.εχω χωρισει πριν ενα χρονο ομως κ απο τοτε κανω σχεσεις αλλα διαρκειας μηνων που ομως παλι μου αρεσουν..δεν σκεφτομαι καθολου γαμο κ παιδια αν κ μου λειπει η σταθεροτητα..νομιζεις θα πρεπει να αναθεωρησω κ να σοβαρευτω;απτην αλλη μηπως δεν ειμαι φτιαγμενη για κατι τετοιο;- Η Ολβια
H σταθερότητα δεν σημαίνει απαραίτητα γάμο και παιδιά, και ο γάμος και τα παιδιά δεν σου εξασφαλίζουν σταθερότητα. Είσαι 36 χρονών, θα έπρεπε να τα ξέρεις πια αυτά. Βρες τι ακριβώς είναι αυτό που σου λείπει, και διεκδίκησε το.
__________________
2.
Εδώ και λίγους μήνες είμαι ερωτευμένη με μια φίλη με την οποία ήρθαμε πολύ κοντά όταν αρχίσαμε να συγκατοικούμε. Όταν κάναμε μια σχετική συζήτηση, μου είπε πως δε θα ήθελε να ρισκάρει να γίνει κάτι μεταξύ μας για να μη με χάσει από φίλη. Όμως, τον τελευταίο καιρό ενεργούμε πρακτικά σαν ζευγάρι, χωρίς το σεξουαλικό. Περνάμε χρόνο μαζί, γελάμε, υπάρχει πολύ τρυφερότητα, ερωτισμός, υποννοούμενα, ακόμα και λίγη ζήλεια. Λίγες μέρες πριν και ενώ ήμασταν αγκαλιά, ήμουν πολύ κοντά στο να τη φιλήσω. Εκείνη δεν αντέδρασε, αλλά ούτε και με απώθησε. Το μόνο που είπε ήταν 'το ξέρω πως θα κάναμε πολύ ωραίο ζευγάρι'. Is this love ή τσάμπα ελπίζω;- Δήμητρα
Αν τη φιλήσεις, θα μάθεις.
__________________
3.
Αγαπητή Α,μπα! Ζω στη Γερμανία τα τελευταία πέντε χρόνια, φυσικά η απόσταση είχε ως αποτέλεσμα να χαθώ με πολλούς φίλους-γνωστούς, αλλά, οι αληθινές σχέσεις δε χάνονται κι έτσι έχω κρατήσει επαφή με 5-6 φίλους, που όταν βρεθούμε από κοντά, είναι σαν να μην χωριστήκαμε ποτέ! Μια φίλη μου από αυτούς, μου ζήτησε να βαφτίσω την κόρη της! Φυσικά χάρηκα παρά πολύ, συγκινήθηκα και είπα το ναι χωρίς πολλή σκέψη! Δεν το έχω μετανιώσει και ανυπομονώ! Αλλά ανησυχώ μήπως κάποια στιγμή το μετανιώσουν οι γονείς της ή αν το παιδί με νιώθει πάντα ξένη, φυσικά είναι στο χέρι μου να μη συμβεί αυτό, αλλά ως ενός σημείου... Θα είμαι τυπική στα δώρα (μέσω ταχυδρομείου;) και θα τη βλέπω σε κάθε ευκαιρία, αλλά μιλάμε στην καλύτερη περίπτωση για το πολύ 1,5 μήνα το χρόνο (τόση άδεια δικαιούμαι από τη δουλειά). Ίσως δυσκολευτούμε ακόμα και να βρούμε ημερομηνία βάφτισης, άσε που στη γέννηση της δεν μπόρεσα να είμαι, την είδα πρώτη φορά, αφού είχε γίνει 2 μηνών και να επισημάνω, ότι η μητέρα της μου έχει παραπονεθεί γι'αυτό... Ξέρω από τώρα ότι θα είμαι απούσα σε πολλές σημαντικές στιγμές της (γιορτές, γενέθλια, σχολείο, εκδρομές κλπ) και με ανησυχεί ότι αυτό μπορεί να είναι άδικο για το παιδί. Σε σκέψεις μπήκα κυρίως, όταν έψαξα λίγο στο ίντερνετ και σε διάφορα blogs μαμάδων υπήρχαν σχόλια ότι το έχουν μετανιώσει και ότι ήταν λάθος που διάλεξαν για το παιδί τους νονό/νονά που είναι μακρυά... Σκέφτηκα μήπως εσύ έχεις ανάλογη εμπειρία, μιας και έχεις μετακομίσει στο εξωτερικό. Είναι δύσκολο τώρα πια και δε θέλω να το πάρω πίσω, αλλά θα με ενδιέφερε η γνώμη η δική σου και των αναγνωστών σου, σε αυτό το θέμα, από όλες τις πλευρές. *ΝΟΝΑ*
Αν εκατό μανάδες σου πουν ότι δεν έχει σημασία πού μένει η νονά του παιδιού τους, και η δική σου φίλη πει ότι έχει σημασία και μάλιστα μεγάλη, τι θα τις κάνεις τις εκατό γνώμες των άσχετων ανθρώπων; Μη ζητάς γνώμες από δεξιά και αριστερά όταν πρόκειται για προσωπικές σχέσεις. Οι άνθρωποι σχηματίζουν δεσμούς όταν οι όροι λειτουργούν για τους συμμετέχοντες. Οι απόψεις των άλλων επηρεάζουν, αλλά μην τους δίνεις και πάτημα για να διαμορφώνουν.
Συζήτα το με την μητέρα του παιδιού γιατί όπως φαίνεται, αν το εννοούσε το παράπονο που σου έκανε, δεν έχει καταλάβει τι περιθώρια έχεις για ταξίδια. Πες της για την άδεια σου και για τους περιορισμούς σου και αν καταλάβει, προχωράτε. Αν δεν καταλαβαίνει, πρότεινε της να γίνεις αναπληρωματική νονά. Μερικές φορές είναι καλύτερο να κάνουμε πίσω παρά να επιμένουμε σε κάτι που θα δημιουργήσει πενταπλάσια προβλήματα στο μέλλον.
__________________
4.
Εργάζομαι κάθε μέρα 1-9 .Στη δουλειά δεν έχουμε φουρνο μικροκυματων και δε μαρέσει το παγωμένο φαγητο.Με αποτέλεσμα επειδή θέλω κάτι οικονομικό -σχετικά υγιεινό να τρώω εδώ και 3 μήνες σάντουιτς.Η συνάδελφος αγοράζει φαγητό σχεδον σε καθημερινή βάση από διπλανό εστιατόριο κάτι το οπόιο για οικονομικους λόγους δε μπορώ να κάνω.Το αφεντικό έχει αναφέρει ότι σκέφτεται να αγοράσει μετά απο δική μου επισήμανση βέβαια.Αλλά μέχρι τότε;Μήπως να αγοράσω εγώ έναν ;- πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό
Εγώ λέω πρώτα να πεις στο αφεντικό να βρεις εσύ ποιο μοντέλο να πάρετε. Δώσε του δύο-τρεις επιλογές, και μετά ζήτα του τα λεφτά για να πας να το πάρεις. Είναι πιθανό να θέλει να πάρει αλλά να βαριέται να ασχοληθεί. Λύσε το πρόβλημα της βαρεμάρας, και θα δεις. Αν όλα αποτύχουν, ναι, πάρε έναν μόνη σου.
__________________
5.
Γειά σου Α μπα(αν και το Λένα ειναι τόσο αερινο και μυρίζει "μυρτώ" κολώνια-δε ξερω γιατί)..Σε ανακάλυψα πριν λίγες μέρες και από τότε σε διαβαζω κάθε μερα.Μια γυναίκα "μιλάει" για πατριαρχία, για ισότητα(τιι???πάρε το μηδέν),για δικαίωμα στην επιλογή αλλα παράλληλα για καθημερινά ανάλαφρα θεματα άμεσα και ζεστά..Μου αρέσει πολύ αυτο το χαρακτηριστικό σου.Και επίσης θαυμαζω τον συνδιασμο δυναμισμου-προστατευτικότητας και ευαισθησίας ...Keep up the good work.
Λοιπόν εγώ ειμαι 36 χρονών,σχεδιάστρια,παντρεμένη,μαμά 2 κοριτσιών(απλά τέλειες). Τον τελευταίο καιρό νιώθω σαν να είμαι μονίμως θυμωμένη..δεν θέλω να λογκρίνω το εαυτο μου σκεπτόμενη οτι "ειναι όλα καλά", "δεν εχεις λόγο να νιώθεις έτσι"κτλ γιατί προφανώς έχω και θελω να κάνω κάτι γιάυτό.Ψαχνοντας τρόπους διαβασα για την τεχνική Theta Healing..μου φανηκε ενδιαφέρουσα.Μένω σε επαρχία και για να παρακολουθήσω το α βαθμο(βασικη εκπαιδευση)πρέπει να παω αθηνα..3 μέρες 300ευρω..Ξέρεις κατι γι'αυτην την μέθοδο??Θα εκτιμούσα πολυ αν μου έλεγες.. Ευχαριστώ πολύ._
Αχ βρε καινούρια φίλη, είσαι καινούρια και μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι ρωτάς τον πιο ακατάλληλο άνθρωπο. Δεν ξέρω τίποτα για αυτή τη μέθοδο. Αλλά θα σου πω τι πιστεύω για αυτό που σου συμβαίνει.
Αν νιώθεις σα να είσαι μονίμως θυμωμένη, σίγουρα δεν πρέπει να λογοκρίνεις τον εαυτό σου, γιατί υπάρχει κίνδυνος να κάνεις το πρόβλημα μεγαλύτερο αγνοώντας το. Πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Η αντιμετώπιση, μια και πιστεύεις ότι τα λέω ωραία το ατιμούτσικο, για μένα δεν είναι να «θεραπευτείς» από τον θυμό σου με ασκήσεις ηρεμίας και χαλάρωσης, όσο εντυπωσιακές και αρχαίες κι αν φαντάζουν οι θεραπείες. Όταν πονάει το κεφάλι σου και παίρνεις παυσίπονο, ο πόνος περνάει, αλλά αν ο πόνος επιμένει, δεν αρκεί το παυσίπονο. Πρέπει να βρεις γιατί πονάς.
Γιατί νιώθεις μονίμως θυμωμένη; Γιατί; Δεν υπάρχει άσκηση ή σεμινάριο που θα σου δώσει έτοιμη την απάντηση, ούτε υπάρχει μέθοδος που θα σου αφαιρέσει τον θυμό χωρίς να τον αντιμετωπίσεις πρώτα γενναία και άμεσα. Πρέπει να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να παραδεχτείς με ποιον, με τι είσαι θυμωμένη, και να δεις τι μπορείς να κάνεις για αυτό το θέμα. Κάνε μου μια χάρη. Ξόδεψε αυτά τα 300 ευρώ για έναν ψυχολόγο, για όσες συναντήσεις μπορείς να πληρώσεις με αυτά τα λεφτά. Αν δεν καταφέρεις τίποτα, αν δεν σε βοηθήσει σε κάτι, αν δεν έχεις κάνει ούτε μια αποκαλυπτική σκέψη για τον εαυτό σου, στείλε ξανά μήνυμα.
__________________
6.
Ήθελα από μέρες να σου στείλω ερώτηση και τελικά σου στέλνω σήμερα που με έχουν ήδη προλάβει τα γεγονότα. Χωρίσαμε χτες βράδυ μετά από 1,5 χρόνο μιας σχέσης που εξελίχτηκε ανέλπιστα όμορφα. Γίναμε από την αρχή εραστές και φίλοι και περάσαμε στιγμές πραγματικής ευτυχίας. Το πρόβλημα ήταν πως εκείνος έβαλε ένα τεράστιο, ανυπέρβλητο για εκείνον "αλλά". Ότι δεν μπορούμε να έχουμε μέλλον μαζί λόγω των καταστάσεων. Αυτή η συζήτηση έγινε πρώτη φορά πολύ δειλά όμως αρχές φθινοπώρου και πολύ έντονα πριν από ένα μήνα, όπου συνεχίσαμε μεν αλλά εγώ πια ένιωθα να κουβαλάω ένα βάρος. Είμαστε 46 χρονών συνομήλικοι κι εγώ έχω ήδη μεγάλα παιδιά ενώ εκείνος δεν έχει παντρευτεί ποτέ. Εγώ του πρότεινα να κάνουμε μαζί οικογένεια (όσο βέβαια αυτό θα είναι εφικτό) αλλά δεν θέλει να προσπαθήσουμε γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί το γεγονός ότι έχω ήδη παιδιά. Δεν μου το έχει πει έτσι ακριβώς αλλά έχω καταλάβει πως όταν ξεκίνησε τη σχέση μαζί μου δεν είχε σκεφτεί το ενδεχόμενο να εμπλακεί συναισθηματικά τόσο που να μην μπορεί να χωρίσει, αυτό το κατάλαβα πρόσφατα όταν μου ανακοίνωσε τα υπόλοιπα. Προσπάθησα να δείξω κατανόηση γιατί πλέον είχα και έχω πολύ έντονα συναισθήματα και δέχτηκα να το αφήσουμε στο άστο και οπως πάει όσο πάει. Μετά όμως και επειδή δενόμαστε όλο και πιο πολύ άρχισε να πανικοβάλλεται ότι περνάει ο καιρός και πότε θα κάνει οικογένεια κλπ. Η συμφωνία ήταν πως για όσο μείνουμε μαζί δεν θα ψάχνουμε παράλληλα για κάτι άλλο. Χτες όμως μου ανέφερε για μια πρόταση που του έγινε να γνωρίσει κάποια και κατάλαβα πως το σκεφτόταν. Εκείνος δεν το θεώρησε αυτό ψάξιμο, αφού δεν το επεδίωξε ο ίδιος, αλλά εγώ ήμουν κάθετη πως αν σκοπεύει να αρχίσει να ενεργεί έτσι θα πρέπει να τελειώσουμε μαζί. Μου είπε πως δεν μπορεί κι έχει συναισθήματα κλπ. κι εγώ το ίδιο αλλά επέμεινα για μαι ξεκάθαρη στάση και μάντεψε τι διάλεξε. Να χωρίσουμε.. Ήθελε βέβαια να μη με χάσει από τη ζωή του τελείως να παραμείνω σαν φίλη αλλά εγώ πιστέυω πως οι συνθήκες που χωρίσουμε δεν ευνοούν κάτι τέτοιο, θα είναι ακόμα πιο οδυνηρό. Πολλές φορές προσπάθησα να του πως πως δεν θα κάνουμε κάτι πρωτότυπο κάνοντας μια δεύτερη οικογένεια μαζί κλπ αλλά νομίζω πως είναι πολύ συντηρητικός σε αυτό το θέμα. Το μόνο που ξεστόμισε μια δυο φορές είναι να εγκαταλείψει τελείως την ιδέα για να είναι μαζί μου κι εγώ είπα πως δεν μπορώ το βάρος μιας τέτοιας απόφασης. Θα έπρεπε στην ηλικία που είμαι να έχω μάθει να χωρίζω αλλά ειλικρινά υποφέρω αφάνταστα. Μου είναι κάπως αδιανόητο να χωρίσουμε όχι επειδή δεν τα βρίσκουμε αλλά επειδή η σχέση μας δεν ταιριάζει με το μοντέλο που έχει στο μυαλό του. Έχεις πει βέβαια σε κάποιες απαντήσεις σου πως η αγάπη δεν φτάνει και τώρα το καταλαβαίνω. Αν όμως δεν κοιτάω την αγάπη και το ταίριασμα στις μελλοντικές μου σχέσεις τι να κάνω να ρωτάω τον καθένα από το καλημέρα αν τον πειράζει που είμαι χωρισμένη με παιδιά? Πράγμα βέβαια που ήταν γνωστό από την αρχή και επιπλέον αυτός ο άνθρωπος ήταν στα κυβικά μου, κοινωνικά, οικονομικά, δεν κυνηγούσα χίμαιρες, απλά κάποιον να ταιριάξουμε να περνάμε όμορφα και όταν ήρθε συνέβη αυτό. Έχω πλέον μπερδευτεί τελείως.
Αν η σχέση σας δεν ταιριάζει με το μοντέλο που έχει στο μυαλό του, ΔΕΝ ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ. Δεν ταιριάζετε. Δεν πρόκειται περί παραξενιάς, ή περί κάποιας ασήμαντης διαφοράς. Έχει ένα όραμα για τη ζωή του, και η δική σου πραγματικότητα δεν το εκπληρώνει. Διαλέγουμε σύντροφο ζωής σύμφωνα με το όραμα μας, και λιγότερο με το συναίσθημα. Όταν τα δύο αυτά ταυτίζονται, ακόμη καλύτερα, αλλά μην επιμένεις να πιστεύεις ότι η αγάπη έρχεται πρώτη. Ελάχιστοι άνθρωποι εγκαταλείπουν το όραμα τους. Χωρίς αυτό, δεν ξέρουν ποιοι είναι, δεν ξέρουν τι σχέσεις έχουν με τους άλλους, ποια είναι η θέση τους στο σύμπαν. Αυτά αλλάζουν, βέβαια, αλλά σε έναν 46χρονο πόσο πιθανό είναι να αλλάξει; Είχε την ευκαιρία να αναθεωρήσει, σχηματίζοντας μια στενή σχέση με μια γυναίκα που θεωρητικά δεν ταιριάζει στο ιδανικό που έχει στο κεφάλι του, αλλά δεν την ήθελε την ευκαιρία, όπως φαίνεται. Μπορεί να κάνει λάθος, μπορεί να αλλάξει γνώμη, αλλά μπορεί και όχι. Ναι, η αγάπη δεν αρκεί, και δυστυχώς τώρα το κατάλαβες με πολύ δυσάρεστο τρόπο.
Δεν χρειάζεται να λες με το καλημέρα ότι είσαι χωρισμένη με παιδιά, επειδή είναι κάτι που θα το μάθουν οι άλλοι σύντομα έτσι κι αλλιώς, αν κάνουν λίγη παρέα μαζί σου. Η σχέση που χάλασε τώρα κράτησε μόνο ενάμιση χρόνο. Καταλαβαίνω ότι αυτό το διάστημα μερικές φορές είναι αρκετό για να έχεις προσδοκίες από κάποιον, αλλά ακριβώς επειδή είσαι 46 χρονών πρέπει να βλέπεις τα σημάδια, όπως είναι, από την αρχή, και να μην ελπίζεις σε θαυματουργές μεταστροφές φιλοσοφίας κάποιου επειδή δείχνει να περνάει ωραία.
__________________
7.
λόγω της mrs μπερδεμενη 1, γιατί κάποιοι έχουν αντικαταστήσει την τελεία με το θαυμαστικό; το έχω δει και αλλού, αλλά αυτή η ερώτηση ήταν το τέλειο παράδειγμα.
Μακάρι να έκαναν παρέα με αυτούς που έχουν αντικαταστήσει όλα τα σημεία στίξης με αποσιωπητικά, για να μείνουμε επιτέλους εμείς οι βαρετοί με τις τελείες μεταξύ μας.
σχόλια