ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ποσο δε θελω να φερω σε αυτο τον κοσμο ενα παιδι. Ποσο εγωιστικο θα ηταν εκ μερους μου. Πως τα παιδια μου δε θα μου το συγχωρουσαν, αν τα εφερνα σε αυτο τον κοσμο που βρισκεται στο χειλος του γκρεμου. Θα με κατηγορουσαν οτι σκεφτηκα μονο εμενα οταν τα εφερα στον κοσμο, και δεν τα σκεφτηκα. Σε εναν κοσμο που θα κληθουν να σκοτωσουν η να σκοτωθουν, να γινουν θυτες η θυματα, ειτε συνειδητα ειτε συγκαλυμμενα. Που θα υποφερουν αν ειναι ευαισθητα η θα αναγκαστουν να γινουν αναισθητα και τιμωροι.Γι αυτο μετα απο πολλη σκεψη αποφασισα οτι δε θα ηθελα οσο και να το θελω να φερω δικα μου παιδια σε αυτο τον κοσμο. Σε συνθηκες ειρηνης και ευημεριας να φερω πολλα παιδια. Αλλα σε αυτες τις σκοτεινες συγκυριες, οπου η καταστροφη του πλανητη ειναι μια υπαρκτη απειλη, η ζημια ειναι μη αναστρεψιμη, και μυριζουν πολεμος και κακουχιες, θα το θεωρουσα ανευθυνοτητα απο την πλευρα μου. Εφοσον δε θα μπορουσα να τα προστατευσω απο ολα αυτα τα δεινα. Πολεμοι, οικονομικη εξαθλιωση, εργασιακος μεσαιωνας, καρκινοι, αρρωστειες, πονος, κοινωνικες ανισοτητες, μολυνση και υποβαθμιση του πλανητη.Θα υιοθετησω. Θα κανω οικογενεια, αλλα θα υιοθετησω και θα τα μεγαλωσω με την ιδια αγαπη που θα μεγαλωνα τα δικα μου παιδια. Δυο πλασματα που υπο αλλες συνθηκες θα ειχαν μια δυσκολη μοιρα, θα τεθουν υπο την προστασια μου. Δε με νοιαζει ουτε να μου μοιαζουν, ουτε να εχουν καποια συγκεκριμενα χαρακτηριστικα. Θα ηθελα να ειναι υγιη αν γινεται, γιατι θα υπεφερα να τα βλεπω να υποφερουν. Μονο αυτο αν γινεται θα ηταν η ευχη μου, και τιποτα αλλο. Να αναπτυξουν τη δικη τους προσωπικοτητα, και μακαρι να επιβιωσουν σε αυτο τον δυσκολο κοσμο, γιατι το μελλον προβλεπεται τοσο δυσοιωνο.