Τελικά δεν έγινε ποτέ η απόπειρα απαγωγής παιδιών στη Γλυφάδα

Οι δήμοι έχουν προγράμματα αθλοπαιδιών κάθε καλοκαίρι. Τουλάχιστον μέχρι πριν 8 χρόνια που ήμουν ακόμη μαθήτρια, κάθε χρόνο έβλεπα τα ενημερωτικά φυλλάδια. Τα παιδιά δε φταίνε αν και το 12χρονο πρέπει να έχει συναίσθηση του τι σημαίνει ένα τέτοιο ψέμα και τις συνέπειες έχει. Επιπλέον δεν μπορείς να μαντρώσεις τα παιδιά στα σχολεία και να θες να ξεδίνουν. Δεν ξεδίνουν με δραστηριότητες εντός 4 τοίχων. Ούτε μπορούμε να έχουμε πλήρες πρόγραμμα μαθημάτων στις 25 Αυγούστου με 37 βαθμούς θερμοκρασία. Θα γκαγκανιάσουν τα κακόμοιρα και δεν υπάρχει περίπτωση να συγκεντρωθούν στο ελάχιστο.

Τα προγράμματα αθλοπαιδιών των δήμων είναι για δύο εβδομάδες και μέχρι το μεσημέρι και έναντι αδράς αμοιβής. Και η κατασκήνωση επίσης. Τα παιδιά το μόνο που θέλουν είναι άλλα παιδιά για να παίζουν και να αλληλεπιδρούν, και δεν τα νοιάζει αν είναι σε 4, 5 ή 6 τοίχους, αρκεί να μην είναι οι τοίχοι του σπιτιού. Ο μόνος τρόπος για να συναντηθούν παιδιά είναι ένας οργανωμένος τρόπος, δεν γίνεται να τα αμολάμε και να τους λέμε "βρείτε παρέα όποιον δεν έχει φύγει στην εξοχή".Τα σχολεία δεν είναι 4 τοίχοι, έχουν προαύλιο. Και τα δικά μου παιδιά βαριούνται το καλοκαίρι και ανυπομονούν να ξεκινήσουν τα σχολεία.Είπα ότι δεν έχουμε όλοι την πολυτέλεια να τρέχουμε σε νησιά και εξοχές. Γι' αυτά τα παιδιά μιλάω, όχι για τα βολεμένα.

Τότε να μην κάνεις παιδιά. Θες να τους στερήσεις την μόνη ωραία ανάμνηση των παιδικών τους χρόνων για την δική σου διευκόλυνση. Αυτές οι γενικότητες περί ΄΄άλλων ευρωπαϊκών χωρών΄΄ είναι αστείες. Γιατί πρώτον οι περισσότερες δεν έχουν την ζέστη που υπάρχει το καλοκαίρι στη χώρα μας (γιατί άραγε τους 3 μήνες διακοπές δεν τους βάζουμε χειμώνα αναρωτήθηκες;), αφετέρου τότε να βάλουμε και διακοπές για σκι όπως κάνουν στη Γαλλία ή ανα τρεις μήνες να υπάρχει 1 μήνας διακοπών όπως γίνεται σε αρκετές χώρες αλλά πάλι θα γκρίνιαζες. Αφήστε τα παιδιά στην ησυχία τους κι αν δεν τα αντέχετε, ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΝΕΤΕ. Και σωστά χρησιμοποιείτε το ρήμα μαντρώνονται αφού τα παιδιά είναι πρόβατα που πρέπει να μαντρωθούν στα ελληνικά σχολεία-φυλακές που στραγγαλίζουν κάθε έννοια δημιουργικότητας τόσες δεκαετίες με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Ποια ακριβώς είναι "η μόνη ωραία ανάμνηση των παιδικών τους χρόνων"; Οι τρεις μήνες βαρεμάρας; Ή το να διασχίζουν δυο μικρά μόνα τους την Λεωφόρο Βουλιαγμένης (!!!)Αυτά για το σκι και τα υπόλοιπα άσχετα δεν μπορώ να τα σχολιάσω.

Οι περισσότερες αρνητικές που πήρες, σίγουρα οφείλονται σε εκπαιδευτικούς. Που να δουλεύεις τώρα καλοκαιριάτικα!Καλά δεν την αράζουμε - και πληρωνόμαστε γιαυτό - τρεις ολόκληρους μήνες?

Δεν βαριέσαι... Λες να μην το ξέρω; Αλλά υπάρχουν και άνεργοι εκπαιδευτικοί που θα το έβλεπαν ως λύτρωση μια τέτοια θέση εργασίας. Εδώ δεν λειτουργεί η συναδελφική αλληλεγγύη.

1)Πολλοί δεν έχουν παππούδες να προσέχουν τα παιδιά τους (δεν είναι υποχρεωμένοι άλλωστε, το κάνουν από αγάπη).2)Μη γκρινιάζεις!! Τα παιδιά δε τα φέρνει ο πελαργός, είναι συνειδητή επιλογή. Βεβαίως κ θα βαρεθούν, αυτά έχει η ζωή! Εσύ να τα πας βόλτα, παιδ.χαρά, να παίξεις μαζί τους, να έχεις ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Δεν είναι πρόβατα να τα βάζουμε συνέχεια στο ''μαντρί''.3)Μην ακούω για βολεμένα παιδιά, απλά μου τη δίνει!!!4)Υπάρχουν οι κατασκηώσεις του ΟΑΕΔ ή ο (κουτσουρεμένος είναι αλήθεια) κοινωνικός τουρισμός.5)Η γκρίνια είναι εύκολη κ η άτιμη η ζωή τόσο δύσκολη κ συνάμα ΩΡΑΙΑ!!!! Ζωηρέψτε γιατί χανόμαστε!!!

Haifischnet, ακόμη και "για πλάκα" να απαντήσουν, τρόπος υπάρχει να τους εξηγήσει κάποιος ότι τελικά δεν ήταν και τόσο αστείο και τι επιπτώσεις υπάρχουν που υπάγεται στην ευρεία έννοια της "παιδείας" και φυσικά δεν αναφέρομαι στην σχολική κατ αποκλειστικότητα. Μιας και έχεις παιδιά και εσύ γνωρίζεις πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος μας στην ανατροφή τους, οπότε δεν ξέρω για σένα αλλά σαν μητέρα σίγουρα θα έκανα και μια καλή αυτοκριτική αν το δικό μου παιδί έκανε κάτι τέτοιο. Μήπως η αδιαφορία αυτή που βγάζουν τα παιδιά πηγάζει από την δική μου αδιαφορία σαν γονιός επειδή δεν μπορώ να ασχοληθώ γιατί δουλεύω/είμαι κουρασμένη/βαριέμαι; αλλά μήπως είναι και ο λόγος που προσπαθούν με άσχημο τρόπο ομολογουμένως να τραβήξουν την προσοχή; Για να πιάσω και δεύτερο σκέλος περί σχολείου, διακοπών κλπ ας μην ξεχνάμε πως το σχολείο έχει πολύ συγκεκριμένο στόχο και ρόλο, δεν είναι για να "μαντρώνουμε" τα παιδιά μας και να περιμένουμε από τους άλλους να κάνουν και την δική μας δουλειά ως γονείς. Και όχι δεν είμαι βολεμένη και ούτε έχω παππούδες εύκαιρους πάντα να μου απασχολήσουν το παιδί και μάλιστα σε χωριό (άρα που θα μπορούσε να με "απαλλάξει" από το βάρος της ενασχόλησης και μερικές εβδομάδες - που και να είχα δεν θα το επεδίωκα εκτός και αν μου το ζητούσε το ίδιο το παιδί μου) και εννοείται ούτε τέλεια τα έχω κάνει, αλλά αφού έχω παιδιά πρέπει να φερθώ και ανάλογα, τουλάχιστον από την πλευρά μου έτσι το βλέπω.Άσε που αυτή η γενικότητα για τα σχολεία σε άλλες χώρες είναι άκυρη (και το λέω έχοντας ζήσει τα περισσότερα παιδικά μου χρόνια σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα) έχουν μάλιστα και περισσότερες μέρες διακοπών κάποιες... ας μην συγκρίνουμε λοιπόν ανόμοια πράγματα, ούτε οι βασικές υποδομές δεν είναι ίδιες.Αλλά η ουσία είναι πως είναι εύκολο να ρίχνουμε στα παιδιά την ευθύνη όπως θα την ρίχναμε με όμοιο μας ενήλικα... το δύσκολο είναι να μπούμε στα παπούτσια τους, να τα καταλάβουμε και να τα εμπνεύσουμε έτσι να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.

Ανήκω σε μια οικογένεια που ποτέ δεν έτρεχαν λεφτά από τις τσέπες μας,ωστόσο πάντα θυμάμαι με λαχτάρα τις υπέροχες καλοκαιρινές μας διακοπές. Δεν χρειάζεσαι λεφτά,ούτε διακοπές σε θάλασσα,ούτε κατασκηνώσεις,ούτε γιαγιά να σε προσέχει.Το τι παιχνίδια φαντασίας κάναμε με ρολά χαρτί υγείας,χαρτοπετσέτες,κιμωλίες,πέτρες,κουκουνάρια,κλπ με την αδερφή μου σε όλην μας την παιδική ηλικία ,δε λέγεται.Οι γονείς να λείπουν στη δουλειά,οι παππούδες μακριά κι εμείς να σκαρώνουμε ένα σωρό πλάκες και φανταστικά παιχνίδια του μυαλού μας.Για να μην αναφέρω τις βιβλιοθήκες,που πέρα από δανεισμό βιβλίων,λειτουργούν θερινά δωρεάν προγραμματάκια για παιδιά και ενήλικες. Τα λεφτά είναι απλά μια δικαιολογία για τα πάντα.