Ωραίες φίλες!
22.8.2016 | 06:12
Με υποτιμανε οι φιλες μου.
Ειμαι 19 κ σπουδαζω σε αει. Μεχρι τωρα δεν εχω κανει κατι με αγορι, εχω και λιγα κιλα ακομα να χάσω 5-6 και ενω γενικα μεσα μου εχω αυτοπεποιθηση κ εσωτερικη δυναμη, δεν τα βγαζω προς τα εξω. Εχω μια παρεα απο πολυ αδυνατες κοπελες στο σημειο της υπερβολης και ολες εχουν κανει κατι κ ας μην έχουν ολες σχεση και νιωθω οτι με υποτιμανε αφενος επειδή δεν εχω κανει κατι αφετερου νιωθουν διπλα μου πιο ομορφες επειδή εχουν λιγοτερα κιλα η πετανε σχολια για τους παχεις και εγω νιωθω πως ταυτιζομαι. Νιωθω οτι υστερω διπλα τους και το βγαζω κιόλας ενω οσες φορες βγαινουμε ειμαι κακοκεφη. Νιωθω οτι δεν θα μπορεσω να σταθω διπλα τους και στεναχωριεμαι γιατι ειναι λες κ αλλαζει ολη μου η αυρα οταν ειμαι μαζι τους και γινομαι "ταπεινο μυρμηγκακι" σαν την Ματινα απο το Κων/νου κ Ελενης, ενα πραγμα :p Δεν ξερω αν το θεμα της υποτιμησης απλως το νιωθω εγω κ γ αυτο το βγαζω. Μπορει. Αλλα υπάρχουν ανθρωποι με τους οποιους δεν νιωθω ακριβως ετσι. Φοβαμαι να ξεκοψω γιατι εχω περασει στο σχολειο δυσκολα, ημουν στο περιθωριο, και δε θελω βαβουρες, ουτε να λενε οι αλλοι κατι κακο για μενα. Θεωρητικα, ξερω, πως πρεπει να ισορροπησω μεσα μου ωστε να εχω την καταλληλη εκεινη αυρα που θα με κανει επιβλητικη, κ θα αποπνει αυτοπεποιθηση που αξιωνει σεβασμου. Θεωρητικα τα βρισκω, στην πραξη ποσο δυσκολο παιζει να ειναι;
2