ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΕΙμαι κλειστη σαν ανθρωπος κ εχω συνηθισει οσοι με πρωτογνωριζουν να με αντιμετωπιζουν με καχυποψια("γιατι δεν μιλαει αυτη?", "ειναι ξινη"). Βλεπετε εγω, οταν γνωριζω καποιον, ειμαι στην αρχη λιγο απομακρη απεναντι του, μεχρι να τον γνωρισω κ να νιωσω οικεια μαζι του. Ε και οι περισσοτεροι αυτο δεν το εκλαμβανουν ως θετικο σημαδι, οποτε απλα απομακρυνονται κ δεν ασχολουνται μαζι μου. Παλια με ενοχλουσε που οι αλλοι ενιωθαν την αναγκη να μου επισημαινουν ποσο "περιεργη" φαινομαι. Με εκαναν να νιωθω πως το οτι ειμαι εσωστρεφης ειναι ενα σοβαρο ελαττωμα μου. Πλεον ομως, παρολο που εχω επιγνωση οτι αυτο το στοιχειο του χαρακτηρα μου εξακολουθει να συνιστα εμποδιο στις σχεσεις μου με τους αλλους, τουλαχιστον εχω καταφερει να νιωθω καλα μ αυτο που ειμαι κ να μη με επηρεαζει η γνωμη του καθενος. Το να γνωρισω καποιον, ο οποιος δεν θα μεινει στην πρωτη εντυπωση που του εδωσα(οτι ειμαι ξινη κ αμιλητη δηλαδη) κ που θα επιδιωξει να με γνωρισει καλυτερα, ειναι σπανιο. Αυτος που μ αρεσει, απ την πρωτη στιγμη που γνωριστηκαμε με εκανε να νιωσω πολυ ανετα μαζι του. Βλεπετε ειχα συνηθισει οσοι με γνωριζουν να μου επισημαινουν ποσο "περιεργο" ειναι που φερομαι διαφορετικα. Ενω εκεινος εστιασε στο οτι ειναι απολυτα οκ το να μην ανοιγομαι ευκολα κ απλα προσπαθουσε να με κανει να ανοιχτω σ αυτον χωρις να με κρινει γι αυτο που ειμαι. Οσο απλο κ αν ακουγεται αυτο, για μενα ηταν πολυ σημαντικο. Λιγοι στο παρελθον ειχαν καταφερει να με κανουν να μη νιωθω αβολα με το οτι ειμαι κλειστη. Ενω αυτος, παρολο που ειναι πολυ κοινωνικος, αποδεχτηκε αυτο που ειμαι. Σιγα σιγα λοιπον εγω αρχισα να αναπτυσσω συναισθηματα γι αυτον. Σημειωτεον οτι απ την πρωτη στιγμη που γνωριστηκαμε αυτος ειχε σχεση(3 χρονια). Αλλα ακομη κ η αδερφη του μου ειχε πει απ την πρωτη στιγμη οτι πιστευει οτι ο αδερφος της με γουσταρει. Αλλα εφοσον ειχε σχεση, δεν μπορουσα να κανω τιποτα. Καποια στιγμη χωρισε, επειδη η κοπελα του τελειωσε τη σχολη της κ επεστρεψε στην πολη της, οποτε η σχεση τους δεν αντεξε λογω αποστασης. Τοτε λοιπον αυτος αρχισε να γινεται πιο εκδηλωτικος απεναντι μου, μου προτεινε συνεχεια να βγαινουμε οι δυο μας, με καλουσε σπιτι του για ταινια, γενικα μου προτεινε παντα να παω μαζι, οταν κανονιζε εκδρομες με τους φιλους του κλπ. Ομως παρολο που ειναι εντελως εμφανες οτι δεν με βλεπει φιλικα, δεν προχωραει μαζι μου. Ξερω οτι ισως να τον κομπλαρει το οτι δεν εκδηλωνω πολυ τα συναισθηματα μου, αλλα, παρολο που δεν ειμαι πολυ εκδηλωτικη, σιγουρα εχει καταλαβει τι νιωθω γι αυτον. Επισης, εχω κ το φοβο οτι μπορει να εχει ακομα στο μυαλο του την πρωην. Παντως οπως κ να χει, με προβληματιζει το οτι ενω ξεκαθαρα με θελει, δεν κανει κινηση. Πιστευετε οτι υπαρχει περιπτωση να μην ενδιαφερεται πραγματικα κ να ασχολειται τοσο πολυ μαζι μου απλα κ μονο επειδη εχει καταλαβει οτι εγω ενδιαφερομαι κ επειδη θελει απλα να παιρνει επιβεβαιωση? Πφφφ. Μπορει καποιος να μπει στη θεση του κ να προσπαθησει να καταλαβει γιατι δεν με πλησιαζει παραπανω, ενω ενδιαφερεται??