ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλοι ξέρουμε τι πάει να πει "ανεκπλήρωτος έρωτας" δυστυχώς... Αρχίζουμε λοιπόν... Ένιωσα τι πάει να πει έρωτας, πριν 3 χρόνια. Τον κοίταξα στα μάτια και μαγεύτηκα,έλιωσα,ερωτεύτηκα! Του μιλούσα για τελείως άκυρα θέματα,έψαχνα αφορμές για να του μιλήσω... Σε σημείο που θα με είχε περάσει για χαζή! Πριν 3 χρόνια μπορώ να πω πως δεν ήμουν από τις κοπέλες που φροντίζουν τον εαυτό τους. Δεν φορούσα φορέματα,δεν βαφόμουν και δεν με ένοιαζε πως θα κυκλοφορήσω. Έπειτα ο Παναγιώτης (ο ανεκπλήρωτος έρωτας μου) έβαλε τον κολλητό του τον Θάνο να μου μιλήσει και να μου πει πως του Παναγιώτη του αρέσουν οι κοπέλες που δείχνουν όμορφες που φροντίζουν τον εαυτό τους. Στην αρχή σκέφτηκα ,γιατί να αλλάξω αυτό που είμαι; Όμως ο έρωτας μου για αυτόν με έπεισε. Λίγους μήνες αργότερα βρεθήκαμε... Μου έλεγε πόσο έχω αλλάξει και πόσο τον εκπλήσσω κάθε φορά που με βλέπει. Εν τέλει, ήθελε "αγάπη μιας βραδιάς"... Είχαμε να μιλήσουμε μέρες, δεν του έστειλα και εγώ γιατί πίστευα πως δεν θα ήθελε να μιλήσουμε ξανά. Μου έστειλε αυτός και μου είπε πως με είχε συνηθίσει να του στέλνω και γι αυτό μου έστειλε. Μου ξεκαθάρισε πως δεν ήθελε σχέσεις δεν τις μπορεί καθόλου, αυτό ήταν όμως που ήθελα εγώ...Να τον έχω,να μπορώ να τον κοιτάζω κάθε πρωί,να τον φροντίζω και να μην του λείψει τίποτα! Μετά από ένα μικρο χρονικό διάστημα έκανα μια σχέση,ο Παναγιώτης μας είχε πετύχει πολλές φορές μαζί,έχετε ακούσει που λένε πόσο μικρός είναι ο κόσμος; Ε ναι λοιπόν είναι...Ο ανεκπλήρωτος έρωτας μου και η σχέση μου, έμεναν ακριβώς στον ίδιο δρόμο!Πόσο τραγικό;;; Φυσικά αυτό δεν με βοήθησε καθόλου να ξεπεράσω τον Παναγιώτη και η σχέση μου δεν κράτησε πολύ! Δεν μπορούσα να σκέφτομαι τον Παναγιώτη ενώ είμαι με άλλον. Προσπάθησα να αποκτήσω ξανά επαφές με τον Παναγιώτη αλλά μάταιο... Μόνο ένα γεια έχουμε... Μακάρι να ήξερα πως να τον κάνω δικό μου... Να με ερωτευτεί και αυτός όπως τον ερωτεύτηκα εγώ! Σε 6 μήνες θα φύγω αλλά δεν το ξέρει. Σκέφτηκα να τον πιάσω και να του πω τι νιώθω και να του πω ότι θα φύγω να δω αν θα ενδιαφερθεί...Αλλά πολύ κλαψιάρικο μου φαίνεται... Ίσως πρέπει να συνηθίσω την ιδέα ότι θα μου είναι μια γλυκιά ανάμνηση... Από την άλλη ίσως είναι καλύτερα έτσι, να λέμε ένα γεια... Έτσι ίσως κρατήσει για πάντα αυτό το ωραίο συναίσθημα που έχω κάθε φορά που τον βλέπω...