ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωρίζω πρόσφατα έναν άντρα που εμφανισιακά μου την εντελώς αδιάφορος.Μετρίου αναστήματος, αδύνατος και γυμνασμένος. Στεγνός! Ούτε κοιλίτσα, ούτε μπουτάκια, ούτε τρυφερά μπρατσάκια.Την πρώτη φορά που βρεθήκαμε, σε συζήτηση, είπε πως του αρέσουν οι μικροκαμωμένες γυναίκες. Εμένα όπως καταλαβαίνετε μου αρέσουν οι μεγαλόσωμοι άντρες.Καμία σχέση!!!Είμαστε στο ίδιο ύψος (1,75) και είμαι περίπου 20 κιλά βαρύτερη απ αυτόν.Υπάρχει έντονη έλξη, είναι αναμφίβολο ότι με θέλει-το δείχνει με κάθε τρόπο. Και εγώ τον θέλω ΑΛΛΑ δε μπορώ να διαχειριστώ τις ανασφάλειες που μου βγαίνουν.Αν δεν είχε δηλώσει την ξεκάθαρη προτίμηση του, θα ήμουν πιο ανέμελη.Σκέφτομαι συνέχεια ότι το σεξ μπορεί να είναι άβολο, ότι μόλις του φύγει ο ενθουσιασμός και με δει πιο καθαρά θα φύγει τρέχοντας να βρει μια μινιατούρα, ότι ποτέ δε θα είμαι αρκετή γι αυτόν γιατί οκ! όοοοσο γαμάτη κι αν είμαι σε όοοοολα τα υπόλοιπα πάντα θα είμαι μακριά από την εικόνα που θέλει δίπλα του.Το ίδιο ισχύει και για μένα. Τον γουστάρω τρελά αλλά νιώθω περίεργα με έναν τόσο μικρόσωμο άντρα. Αν ήταν μόνο το βάρος μπορεί να την βρίσκαμε την άκρη. Είναι και το ύψος. Ούτε να κοντύνω μπορώ, ούτε αυτός να ψηλώσει.Καλώς η κακώς η εικόνα παίζει ρόλο και όταν δεν είναι αυτό που θες...δεν ξέρω.Τον θέλω, με θέλει αλλά...Να το δοκιμάσω κι όπου πάει;Να μη μπω καν στον κόπο;