ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν είμασταν μικρά παιδιά και μας ρωτούσαν τι θέλουμε να κάνουμε όλοι μιλούσαμε για ένδοξα επαγγέλματα για πράγματα που ξέραμε ότι θα μας έκαναν πιο ευτυχισμένους από οτιδήποτε. Τα χρήματα δεν ήταν κριτήριο, παρά μόνο η ευτυχία. Άλλοι ήθελαν να γίνουν αστροναύτες, άλλοι ποδοσφαιριστές, και εγώ συγγραφέας. Πάντα με ενθουσίαζε η ιδέα του να δημιουργείς μία δική σου ιστορία, που σου δίνει την δυνατότητα να χειραγωγήσεις τα συναισθήματα του αναγνώστη. Είναι σαν να είσαι θεός στον δικό σου μικρό κόσμο. Όσο μεγαλώνουμε όμως τα κριτήρια για την επιλογή επαγγέλματος αλλάζουν, είναι πια τα χρήματα και το κοινωνικό στάτους. Δεν θέλουμε πια να γίνουμε, αστροναύτες και ηθοποιοί. Θέλουμε αυτό που μπορούμε να πετύχουμε πιο εύκολα, αυτόν τον στόχο που μοιάζει πιο ρεαλιστικός. Γιατί όσο μεγαλώνουμε παύουμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας προσγειωνόμαστε και αναζητάμε την ευτυχία στα χρήματα και στην κοινωνική αποδοχή. Δεν πρόκειται για ευτυχία όμως αλλά για απλό ενθουσιασμό, γιατί η χαρά που προσφέρουν αυτά τα πράγματα ξεθωριάζει κάποια στιγμή και αναρωτιόμαστε γιατί είμαστε τόσο αχάριστοι, τι κάναμε λάθος. Αυτό που κάναμε λάθος είναι η εγκατάλειψη των ονείρων μας που εμείς βαφτίσαμε ρεαλισμό. Ναι λοιπόν, αξίζει να κυνηγήσεις το όνειρο σου. Γιατί να μην γίνεις αστροναύτης? Δεν υπάρχουν αστροναύτες? Γιατί να μην προσπαθήσεις? Μην φοβάσαι ότι θα κάνεις την λάθος επιλογή, δεν υπάρχει λάθος επιλογή και σωστή επιλογή. Αυτή είναι ζωή και όχι μαθηματικά. Προσπάθησε έστω για να ξέρεις ότι έβαλες τα δυνατά σου. Εγώ λοιπόν θα προσπαθήσω και ας μην τα καταφέρω ποτέ, και ας προκαλούν γέλια όσα γράφω. Μπορεί να μην πετύχω τον στόχο μου αλλά τουλάχιστον όταν βρίσκομαι στο νεκροκρέβατο δεν θα μετανιώνω για τους ανόητους λόγους που επέλεξα να μην ζήσω.