ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.2.2017 | 18:07

....

Είμαι με τον άντρα μου 10 χρόνια από τα 14 μου και έχουμε 2 παιδιά παντρευτηκαμε πριν 3 χρόνια και μετά από ένα χρόνο άλλαξαν όλα πλέον η σχέση μας είναι σαν αδελφική. Τον αγαπώ τρέμω στην ιδέα να πάθει κάτι αλλά δεν μπορώ άλλο αυτήν την κατάσταση είναι πολύ ψυχρός απέναντι μου. Όταν μου μιλάει είναι λες και απευθύνετε στην αδερφή του δεν υπάρχει κάτι το ερωτικό ανάμεσα μας αλλά ούτε και εμένα μου βγάζει ερωτική διάθεση για να κάνω κίνηση. Μεγαλώσαμε μαζί και δεν ξέρω κυριολεκτικά πως θα είναι η ζωή χωρίς αυτόν. Τι να κάνω??? Νιώθω να πιέζομαι πολύ τα έχω αφήσει όλα και φίλους και τον εαυτό μου. όταν προσπαθώ να το συζητήσω μαζί του με βγάζει τρελή δεν έχει ποτέ όρεξη για συζήτηση μια φορά κιόλας που του είπα ότι δεν αντέχω άλλο και θα φύγω μου είπε ότι δεν το νοιάζει και έτσι και αλιως λέει δεν έχω που να πάω.... με τσάκισε....
4
 
 
 
 
σχόλια
Αυτό το τελευταίο ότι δεν έχεις που να πας που το στηρίζει?εσύ δεν είσαι ανεξάρτητη οικονομικα? Δεν έχεις τη δουλειά σου? Οι γονείς σου δεν υπάρχουν? Έτσι όπως το λέει είναι να θεωρεί ότι σ έχει του χεριού του κι όσο ασχημα και να είναι τα πράγματα μεταξύ σας δε θα τολμήσεις να τον εγκαταλείψεις γιατί εξαρτάσαι από αυτόν.Αν ισχύει κάτι τέτοιο ανάτρεψε το,να καταλάβει ότι δεν τον έχεις ανάγκη,οικονομικά τουλάχιστον.
Ένας πολύ καλός μου φίλος μου είχε πει,ο γάμος είναι δύο βήματα πίσω ένα εμπρός.Ειδικά όταν πρόκειται για μακροχρόνια σχέση.Ο έρωτας δυστυχώς δεν διαρκεί πολύ και νομίζω πως θέλοντας και μη όλα τα ζευγάρια μετά από κάποια χρόνια γάμου ζουν "αδερφικα" Και εγώ έχω ρουτινιασει μέσα στον γάμο μου και εγώ πολλές φορές νιώθω εκνευρισμένη με τον άντρα μου και αυτός προφανώς το ίδιο,κάποιες φορές ίσως και άθελα μας γινόμαστε και άδικοι μεταξύ μας,το θέμα είναι να υπάρχει υπομονή και κατανόηση,κυρίως όταν υπάρχουν παιδιά.Τώρα αν τα πράγματα ξεφεύγουν η λύση είναι μονόδρομος...διαζύγιο.
Scroll to top icon