Με άγγιξε τόσο η εξομολόγηση σου πού εκανα εγγραφή μόνο και μόνο για να σχολιάσω! Η μητέρα μου πέρασε αυτό το σύνδρομο! 25/11/2009. Πάντα θυμάσαι τέτοιες μέρες που η ζωή σου έρχεται τα πάνω κάτω!! Μπορώ να σε καταλάβω απόλυτα! Θέλει πολύ δύναμη . Να έχεις ανθρώπους γύρω σου να σου δείχνουν πως σ αγαπάνε και σε στηρίζουν! Με την εξομολόγηση σού ξαναβιωσα όλα τα στάδια που περάσαμε! Η μητέρα μου είναι καλά τώρα! έχει βέβαια πονους ακόμη, αλλά με κατάλληλη αγωγή υποφέρονται! Να σαι παντα γερός δυνατός να έχεις υπομονή κ όλα θα πάνε καλά! Πάντα να θυμάσαι : ότι δέν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό!
22.2.2017 | 21:10
Γκιουλεν Μπαρε
Απο την ημερα εκείνη 8/11/14,άλλαξε όλη η ζωή μου, τοτε άκουσα οτι ήμουν κι εγώ ο "τυχερος"" μ αυτό το συνδρομο ,σαν σήμερα έκανα τα πρωτα βήματα, 22/2/2015,κι εύχομαι σε ολους που ίσως νοσήσουν, πρωτα απο όλα να μην χάσουν το κουράγιο τους και με την βοήθεια του Θεού όλα θα πάνε καλά,εγώ προσωπικά ήμουν σε απελπιστική κατασταση,σύμφωνα με τους γιατρούς μου που με την βοήθεια τους και πρώτιστα στην Χάρη Του,ζω...υποφέρω ακόμη στα πόδια αλλα περπατω,ευχαριστώ όλους και μην χάνετε την ελπίδα Φίλιππος Καϊμακάμης το όνομα μου ,Θεσσαλονίκη το mail μου για οποίον θέλει βοήθεια είναι[email protected]
3
