Η εξομολόγηση μάλλον θίγει τα αυτονόητα, εγώ θα προσθέσω στα όσα αναφέρει η Unchien ότι βλέποντας κάποιον ανάπηρο στην Ελλάδα πολλοί νομίζουν ότι θα κολλήσουν κάτι και τον αποφεύγουν.Προσωπικό βίωμα από την ανάποδη: πήγα να συναντήσω πριν κανένα μήνα έναν κύριο για τη δουλειά μου στο χώρο του, ο οποίος έχει κινητικά προβλήματα, και μπαίνοντας στο χώρο του του έτεινα το χέρι για χειραψία. Εκείνος με κοίταξε σχεδόν έκπληκτος, ούτε που το περίμενε γιατί μάλλον αντίστοιχη συμπεριφορά έχει εισπράξει από άλλους.
3.3.2017 | 03:55
Άτομα με αναπηρία!
Να ξέρετε σας θαυμάζω όλους εσάς που δεν έχετε παραιτηθεί και συνεχίζετε τη ζωή σας με οποιονδήποτε τρόπο! Πρέπει να είστε υπερήφανοι όταν κυκλοφορείτε στο δρόμο! Βλέποντας ένα τέτοιο άτομο μπροστά μου το θαυμάζω, ξέρω πως για να είναι εκεί έξω, σημαίνει πως δεν τα παράτησε και συνεχίζει! Δεν κλείστηκε στο σπίτι του, δεν τα παράτησε! Και αν κάποιος σας κοιτάξει ή σας σχολιάσει για το κινητικό σας πρόβλημα, το περπάτημά σας, το καροτσάκι, τους νάρθηκες ή τις πατερίτσες σας, χαμογελάστε τους, έτσι θα νιώσουν ταυτόχρονα και άσχημα, αλλά θα νιώσουν τόσο μικροί και κακόμοιροι μπροστά σας!
2
