Η αλήθεια είναι πως με διατροφή (που για τον καθένα είναι ξεχωριστή οπότε πρέπει να επισκεφθείς έναν διατροφολόγο)και με γυμαστικη μπορείς να χάσεις όσα κιλά θες. Απο είδη γυμναστικής θα συνιστούσα χορό, yoga ή κολύμβηση γιατί και τα τρία γυμνάζουν πολλά σημεία του σώματος ταυτόχρονα. Προσωπικά το γυμναστήριο δεν μ'άρεσε ποτέ επειδή το θεωρούσα πολύ βαρετό και δεν μου άρεσε και το περιβάλλον. Βέβαια πρέπει να σκεφτείς και το άλλο. Θες όντως να χάσεις αυτά τα κιλά; :) Αν ναι τότε όλα στο κεφάλι είναι. Είναι μέχρι να κάνεις μια αρχή και να βάλεις ένα πρόγραμμα το οποίο το συνηθίζεις από ένα σημείο και μετά. Ξέρω, ξέρω τα έχεις ξανακούσει αυτά πολλές φορές. Κι εγώ μην σκας. Το θέμα είναι α το πάρεις απόφαση εσύ. Αλλά όχι υπερβολές, ε; Ενα σουβλάκι μια στο τόσο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. ;)
3.3.2017 | 15:02
Πώς αποκτούμε αυτοσυγκράτηση?
Θα είμαι λίγο αναλυτική, συγγνώμη εκ των προτέρων για το μεγάλο κείμενο.Όταν ήρθα για σπουδές στην Αθήνα, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βρω δουλειά, ώστε να καλύπτω όσο περισσότερο μπορώ τα προσωπικά μου έξοδα. Ο συνδυασμός σχολής και δουλειάς όμως, με έκανε να συνηθίσω το γρήγορο φαγητό, αφού έφευγα το πρωί και γυρνούσα σπίτι το βράδυ. Σύντομα, τα ρούχα μου άρχισαν να στενεύουν, και όταν ανέβηκα στην ζυγαριά, είδα ότι πήρα 10 κιλά σε λιγότερο από 2 μήνες. Έπαθα σοκ, και άρχισα αμέσως την διαδικασία απώλειας βάρους. Εκείνη την περίοδο όμως, χάνω τον παππού μου και η μόνη μου διέξοδος ήταν το φαγητό, δυστυχώς. Αποφασίζω να ζητήσω ιατρική βοήθεια και για το πένθος και για το βάρος. Ο ψυχίατρος διέγνωσε βουλιμία και αγχώδεις διαταραχές, οπότε μου συνταγογράφησε αγωγή. Το πρώτο διάστημα που λάμβανα τα φάρμακα, είδα σχετικά αμέσως την μείωση κιλών, όμως με το που τα σταμάτησα- με την συμφωνία του γιατρού- πήρα αμέσως σχεδόν τα διπλάσια. Και έτσι, βρέθηκα με 12 κιλά επιπλέον, που με βασανίζουν μέχρι σήμερα, 4 χρόνια αργότερα.Έχω κάνει τα πάντα. Γυμναστήριο, χορό, δίαιτα, διατροφή, μέχρι και σε γιατρό πήγα για λιποαναρρόφηση, αλλά δεν με άφησε- λόγω νεαρής ηλικίας και όχι τόσο σοβαρού προβλήματος, κατά την γνώμη του. Πάντα ξεκινάω, και πάντα μετά από 2 εβδομάδες, και ενώ βλέπω ότι το σώμα μου ανταποκρίνεται και αμέσως χάνει βάρος, τα παρατάω.Και εδώ έγκειται το πρόβλημα. Διαβάζω ιστορίες ατόμων που έχασαν βάρος και όλα συνοψίζονται στην εξής φράση "όταν το πήρα απόφαση, όλα έγιναν μόνα τους". Ειλικρινά, το παίρνω απόφαση κάθε μέρα εδώ και 4 χρόνια. Και κάθε φορά τα παρατάω. Πώς μπορώ να αποκτήσω αυτοσυγκράτηση? Πώς μπορώ να πω "θα σταματήσω να τρώω μετά τις 8" και όντως να το κάνω? Αυτό έχω δει ότι είναι το πιο αποτελεσματικό σε μένα, αλλά πάντα κάτι γίνεται και δεν το τηρώ. Άγχος, εξεταστική, πρόβλημα στην δουλειά, μια βραδινή βόλτα, όλα με οδηγούν στο βραδινό τσιμπολόγημα. Δεν ξέρω πως να το χειριστώ πια...Δεν θέλω απλά να πάρω την απόφαση ότι έτσι θα είμαι και να αγαπήσω το πως φαίνομαι. Θέλω να αλλάξω...Γίνεται?
1
