Αντί να τη ρωτήσεις αν είναι χαρούμενη με τις επιλογές της, την κατακρίνεις για κάτι που ούτε καν σε αφορά.
6.3.2017 | 15:25
Ανασφάλειες
Το κρατάω καιρό μέσα μου και ντρέπομαι να το μοιραστώ με τον οποιοδήποτε , ντρέπομαι ακόμα και που το σκέφτομαι , αλλά η αδελφή μου φέρεται σαν πουτάνα. Ακούγεται σκληρό και με πληγώνει απίστευτα που το λέω , αλλά έτσι είναι. Βαρέθηκα να ρίχνω το φταίξιμο στους άλλους ... Εκείνη είναι ο φταίχτης και οι τεράστιες ανασφάλειες που κουβαλάει. Μα πώς μπορείς να είσαι με έναν άνθρωπο τρία ολόκληρα χρόνια , να έχετε περάσει τόσα και να του εξηγείσαι έτσι ; Και έγινε μια - δυο φορές. Πες οκ , απλά δεν ήταν ικανοποιημένη και δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί. Αλλά συνεχίστηκε και αφού επιτέλους χώρισε το έκανε και με τους επόμενους. Αισθάνομαι απαίσια για τον τρόπο που τους έχει συμπεριφερθεί και ξέρω ότι δεν με αφορά και ότι η ζωή είναι δικιά της , όμως δεν μπορώ απλά να κάνω πως δεν βλέπω όταν φέρνει διαφορετικό αγόρι ανά δυό μέρες στο σπίτι. Αξίζει να σημειωθεί , ότι η αδελφή μου παρόλο που είχε τεράστια υποστήριξη από την οικογένεια της , δέχτηκε μπούλινγκ μέχρι και το τέλος του γυμνασίου (τώρα είναι 22,μεγαλύτερη από μένα). Το ξεπέρασε όμως και δεν την επηρεάσε. Με τα μαθήματα ποτέ δεν τα πήγαινε καλά , είχε αδυναμίες και φίλους είχε πάντα απειροελάχιστους, μέχρι τα 17 όπου άρχισε να βγαίνει κτλ. Έκανε άσχημες παρέες , τώρα τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα. Το θέμα είναι ότι δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν με ακούει.
7