ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το πρωί με πήρε τηλέφωνο η μάνα μου να δει αν ξύπνησα για τη σχολή γιατί είχα πρωί μάθημα, μου είπε πως ο παππούς μου δεν είναι καλά τρόμαξα της είπα τι έγινε μου λέει τίποτα γεράματα. Ξέρω πως δε θα μου έλεγε κάτι τέτοιο αν δεν ήταν σοβαρό αν και γενικά ο παππούς δεν είχε ποτέ κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα και παρόλο που είναι 85 ειναι πανέξυπνος, δεν έχει χάσει τα μυαλά του.Το σκέφτομαι από το πρωί,με το που κλείσαμε το τηλέφωνο άρχισα να κλαίω δε ξερω πως πήγα στη σχολή.Είμαι 18 χρόνων και μέχρι στιγμής δεν έχω χάσει κάποιο πολύ κοντινό μου άτομο δε ξερω πως είναι δεν ξέρω τι να περιμένω. Έχω τύψεις και τα βάζω με τον εαυτό μου που έχω καιρό να τους δω ,που ενώ κατεβηκα στην πόλη μου ,η οποία είναι μακριά από την πόλη που σπουδαζω, δε πηγα χωριό να τους δω.Θέλω τόσο πολύ να τους πάρω τηλέφωνο να τους πω πόσο τους αγαπώ αλλά δε μπορώ θα αρχίσω να κλαίω σαν χαζη...δε ξερω τι κάνω.