Αν ένιωθες όντως ενοχές δεν θα πήγαινες μαζί του όντας και αυτός παντρεμένος. Και οι δύο φταίτε. Η γυναίκα του είναι απλά το θύμα και εσείς οι θύτες. Το ότι αναφέρεις ότι αισθάνεσαι βρώμικη γεμάτη ενοχές, είναι για να χρυσώσεις το χάπι και να χαϊδέψεις τα αυτιά σου. Προσπαθείς να δικαιολογηθείς για τα αδικαιολόγητα. Και να ξέρεις ότι η ευτυχία δεν χτίζεται όταν γκρεμίζεις την ευτυχία του άλλου.
14.3.2017 | 09:32
εναν παντρεμενο αγαπω...
Ειναι παντρεμενος εδω και ενα χρονο... ηταν ο πρωτος μου ερωτας..τον αφησα γιατι πηγα για μεταπτυχιακο σε αλλη χωρα με σκοπο να κανω καριερα.. αυτος ειναι μουσικος εδω στην αθηνα που ηθελε κιαυτος να κανει καριερα.. αφου οι δρομοι μας δεν συμβαδιζαν δεν υπηρχε αλλη επιλογη...τον ειδα στο καφε που συχναζαμε εχθες.. συνειδητοποιησα οτι τον αγαπω ακομη... μου ειπε πως παντρευτηκε γιατι η κοπελα αυτη ηταν εγκυος αλλα στην συνεχεια εχασε το παιδι.. η σπιθα μεταξυ μας δεν εχει σβησει το παθος μας πρεσειρε και τελικα απατησε την γυναικα του.. νιωθω πολυ ασχημα που της συμπεριφερθηκαμε με αυτον τον τροπο αλλα αν τον χασω και αυτη την φορα δεν θα το αντεξω μπορω να τα παρατησω ολα για να ζησουμε μαζι νιωθω τοσο ευτυχισμενη και παραλληλα τοσο βρωμικη με τοσες ενοχες....
22