ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.3.2017 | 21:16

σε θελω

Ναντια..σε θελω σαν τρελος.θελω να στο πω αλλα εισαι παντα ψυχρη και απομακρη και τα ποδια μου τρεμουν οταν σε χαιρεταω.εισαι η γυναικα των ονειρων μου.δεν ξερω πως να σε προσεγγισω..
3
 
 
 
 
σχόλια
Μου θύμησες μια κοπέλα στα αγγλικά πριν χρόνια και καιρούς, που την έβλεπα και χάζευα. Μια μέρα είχε περάσει σχεδόν όλο το μάθημα και δεν πρέπει να είχα ακούσει λέξη από την παράδοση. Το βλέμμα μου ανάθεμα κι αν είχε πέσει στη δασκάλα δυο φορές σε ολόκληρο το μάθημα. Λίγο πριν τελειώσουμε η δασκάλα πρέπει να απόειδε και σε κάποια στιγμή γύρισε προς τα εμένα λέγοντας το όνομά μου και είπε, "το μάτια σου κοιτάνε συνέχεια προς την Ν. σήμερα". Δεν πίστευα στα αυτιά μου, έγινα παντζάρι, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, δεν το πίστευα πόσο στεγνά με έδωσε η δασκάλα.. και όλη η τάξη άκουγε! Φυσικά τα αγόρια μπορούσαν να με καταλάβουν κατά βάθος αλλά η παρατήρηση της δασκάλας παρα ήταν καλή αφορμή για γέλια. Πρέπει να γέλασαν και οι καρέκλες εκείνη τη μέρα. Εκτός από μένα φυσικά, και την Ν, η οποία απλά χαμογέλασε ντροπαλά, σχεδόν ενοχικά.Αφού τελειώσαμε και όσο περιμέναμε έξω από το φροντιστήριο να μας μαζέψουν, με την κοκκινίλα να μη θέλει να φύγει από το πρόσωπό μου, η Ν. με πλησίασε. Εμένα, ένα όρθιο παντζάρι με σιδεράκια και πατομπούκαλα. Και μου μίλησε. Η πιο ωραία κοπέλα του φροντιστηρίου και του σχολείου ολόκληρου ήρθε και μου μίλησε. Ήταν η πιο ωραία στιγμή που είχα νιώσει για πολύ καιρό. Το ξέρω γιατί πάνε σχεδόν δύο δεκαετίες και το θυμάμαι ακόμα.Μίλα στο Ναντιάκι λοιπόν, πριν το κάνει η δασκάλα για σένα.
Scroll to top icon