Απελπιστηκα με αυτα που γραφεις και με επιασαν οι μαυρες σκεψεις.
21.2.2013 | 13:12
Την υγειά μας να χουμε αλλά όπως πάει θα τη χάσουμε κ αυτήν
Σχεδόν 33,με τις πρώτες άσπρες τρίχες στα γένια, με 500 ευρώ μισθό που παρακαλάω να μην πέσει κ άλλο ή κοπεί οριστικά(απόλυση) και θεωρούμαι προνομιούχος που τον έχω ακόμα, μηδέν περιουσιακά στοιχεία κ διαμονή με τους 70χρονους γονείς μου σε ένα σπίτι 70 τετραγωνικών που έχουν πάρει με δάνειο και χρωστάνε για άλλα 15 χρόνια.Καμμία ελπίδα να φύγω από το σπίτι, καμία πιθανότητα να ανοίξω σπίτι,καμμία δυνατότητα για τίποτα.Το απόλυτο τέλμα.Σκατα.Και οι πιο πολλοί είναι έτσι στις μέρες μας...Πως γίναμε έτσι ρε γαμώτο.Η γενιά που της απαγορεύτηκαν τα όνειρα.Όχι του αύριο αλλά ακόμα και της μίας ώρας.
2
